بلال حبشی و مساله ی خلافت
بسم الله الرحمن الرحیم محمد رسول الله علی ولی الله اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
بعد از این که خلافت امیرالمومنین علی علیه السلام غصب شد، کسانی که از محور حق خارج نشدند خلافت ابوبکر را قبول نکردند و حاضر به بیعت هم نشدند. یکی از این افراد بلال حبشی موذن رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم بود که از بیعت با غاصبین حق امیرالمومنین علی علیه السلام امتناع ورزید. در تاریخ این مطلب آمده است که بلال از بیعت با ابوبکر خودداری کرد و به این دلیل عمر او را سرزنش کرد و گفت: این گونه پاداش ابوبکر را می دهی که تو را از بردگی آزاد کرد و اکنون تو با او بیعت نمی کنی؟! بلال پاسخ داد: اگر ابوبکر مرا به خاطر خدا آزاد ساخته است، مرا به خدا واگذار کند؛ ولی اگر از آزاد کردن من هدفی جز این داشته است، آگاه باش که من همین هستم (که می بینی) من با کسی که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم او را خلیفه قرار نداده است، بیعت نمی کنم، ولی بیعت آن کسی که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم او را خلیفه قرار داده است ( علی )، تا روز رستاخیز بر گردن ما است. عمر عصبانی شد و به او گفت مدینه را ترک کند، بلال نیز به شام رفت.1 بلال بعد از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم حاضر نشد برای خلفا اذان بگوید2 ، و درخواست آنها را رد کرد و در نتیجه از سوی آنها به شام تبعید شد و در همان جا در دوران خلافت عمر در سال ۱۸ هجری قمری جان به جان آفرین تسلیم کرد.3 براى این شهامت و استقامت بود که امام ششم شیعیان حضرت امام جعفر صادق علیه السلام درباره بلال فرمودند: بلال بنده صالح خدا بود، وى گفت من براى کسى پس از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم اذان نمىگویم، و بر اثر کناره گیرى او از این کار، و روى کار آمدن مؤذنهائى که فرمانبردار دستگاه خلافت بودند، یک فصل از اذان (حى على خیرالعمل) حذف شد.4 منابع: 1. قمی، شیخ عباس، سفینة البحار، ج ۱، ص ۳۸۹، چاپ دوم، دارالاسوة، ۱۴۱۶ هـق؛ تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام، ص ۶۲۲٫ 2. شیخ مفید، اختصاص، ص ۷۳، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ هـ ق. 3. شیخ طوسی، رجال، ص ۲۷، انتشارات جامعه مدرسین، قم، ۱۴۱۵ هـ ق.
4. من لایحضره الفقیه، کتاب صلوة، باب ۱۶، حدیث ۹٫
اللهم عجل لولیک الفرج
یا علی
|