سخن علی(ع) در مورد رسول اکرم:

 
علی علیه السلام درباره پیغمبر اکرم اینطور تعبیر می‏کند:

« طبیب دوار بطبه قد احکم مراهمه و احمی مواسمه » ''یعنی "او طبیب بود، پزشکی بود که بیمارها و بیماریها را معالجه می‏کرد''.مقصود اینست که پیغمبر دو گونه عمل می‏کرد، یک نوع عمل پیغمبر ، مهربانی و لطف بود، اما اگر به مرحله‏ای‏ می‏رسید که دیگر لطف و مهربانی و احساس و نیکی سود نمی‏بخشید، آنها را به حال خود نمی‏گذاشت، اینجا بود که وارد عمل جراحی و داغ کردن می‏شد.
البته گذشته از اینکه ما در اجراء امر به معروف و نهی از منکر باید عمل را دخالت دهیم، به این نکته توجه داشته باشیم که عمل هم‏ اگر فردی باشد چندان مفید فایده‏ای نیست خصوصا در دنیای امروز.

این هم‏ خود یک مشکلی است در زندگی اجتماعی ما که آنهایی هم که اهل عمل می‏باشند توجهی به عمل اجتماعی ندارند و به اصطلاح تک‏رو می‏باشند. از عمل فردی‏ کاری ساخته نیست، از فکر فرد کاری ساخته نیست، از تصمیم فرد کاری‏ ساخته نیست، همکاری و همفکری و مشارکت لازم است. در تفسیر المیزان در ذیل آیه کریمه قرآن کریم: «یا ایها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا» ترجمه:''اى کسانى که ایمان آورده‏اید! (در برابر مشکلات و هوسها،) استقامت کنید! و در برابر دشمنان (نیز)، پایدار باشید و از مرزهاى خود، مراقبت کنید و از خدا بپرهیزید، شاید رستگار شوید!'' (سوره آل عمران، آیه. 200) بحثی دارد راجع به اینکه دستور اسلام‏ اینست که تفکر، تفکر اجتماعی باشد.       کربلایی110

 





[ شنبه 9 آبان 1394  ] [ 11:44 PM ] [ خادم مهدی عج ]
[ نظرات (0) ]