نسترن خسروی

	زندگینامه

نسترن خسروی

زندگینامه

نسترن خسروی در هفتم مهرماه سال 1381 در شهرستان چابهار متولد شد. از اواخر سال 1382 تا مهرماه سال 1388 به دلیل انتقال پدرش به مشهد مقدس در این شهر زندگی کرد و دوران آمادگی خود را گذراند. 
پدر ایشان در مهرماه سال1388 مجددا به شهرستان چابهار منتقل گردید و نسترن در مدرسه دخترانه کشتیرانی جمهوری اسلامی مشغول به تحصیل شد. 
نسترن دختری فعال، مهربان و بسیار مهماندوست بود به طوری که زبانزد همه اقوام و دوستان و همسایگان شده بود. در کلاس ها و اردوهای مدرسه حضور فعال داشت. نسترن همراه خواهر بزرگش در کلاس های ورزشی (رشته کونگ فو) شرکت می کرد و به دریافت کمربند نارنجی نائل آمده بود. 
دخترک معصوم روز تاسوعا مورخ 24 آذرماه سال 1389 با اشتیاق فراوان مادر و خواهرش را به زیارت عاشورا برد و سپس به همراه هیئت عزاداران محبان اهل بیت(ع) اداره کل شیلات استان سیستان و بلوچستان که پدرش جزء هیئت امنای آن بود در قالب دسته عزاداری برای حضور در مسجد امام حسین(ع) شهرستان چابهار به اتفاق پدر و مادر و خواهرش وارد خیابان شدند و در نزدیکی مسجد امام حسین(ع) در اثر حادثه تروریستی عوامل استکبار بر اثر اصابت ترکش به سرش در سن 8 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل گردید. پیکر پاکش در روز دوازدهم محرم الحرام روز دفن شهدای کربلا در میان خیل انبوه عزاداران شهرستان بشرویه و شهر ارسک تشییع و در جوار شهدای شهر ارسک آرام گرفت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

منیر خسروی

	زندگینامه

منیر خسروی

زندگینامه

منیر در روز دوازدهم بهار سال 1330 به دنیا آمد و در شهر بروجرد بزرگ شد.
چه عهد و پیمانی میانشان بود که دست در دست هم سفر به آسمانها را آغاز کردند. کانون خانواده ای که گرمایش مهرمادر بود و نوربخش این کانون محبت، پدر. خانواده ای که تکامل را در کنار هم آموخته بود و استعداد عشق و معنویت را به خلوت زیبای صبر و صلاه مزین کرده بود. بانوی گرامی منیر خسروی بنا به سنت رسول الله (ص) چشمه پرمهر و جاری زندگی را درکنار جوانی رشید و وفادار آغاز نمود، که تولد ترانه های زندگی یکی پس از دیگری بر نشاط و شور زندگیشان می افزود. پدر و مادر که خستگی شان در قهقهه کودکانه و نگاههای معصوم هفت گل زندگیشان گم می کردند به آینده ای روشن برای آنان چشم دوخته بودند. مژگان مؤمن، منظم و متعهد به اصول اسلام و حجاب، عاشق علم و شهادت. زهرا دختری آرام و مهربان و صبور و لیلا خلاصه ای از مژگان و زهرا، سه نوگل معطر، مشکلات زندگی را تحمل می کردند و به جایش در زندگی مهر می آفریدند اما تقدیر با ندایی نیکو و ملکوتی بانو منیر خسروی را به همراه همسر شهیدش (حسن کریان) و سه دختر شهیدش (مژگان، لیلا وزهرا) و سه پسر شهیدش (رضا، امیر و مهدی) به وصال یار فراخواند و آنها در حالی سفر آسمانی خویش را آغاز کردند که پسر بزرگش ناصر کریان در این وادی خراب هنوز داغ فراقشان را نجوا می کند و از دیدارهای دیروزشان و سوختن جاویدشان می گوید. 
منیر در روز سی ام اسفند ماه سال 1366 در سن 36 سالگی در بروجرد به شهادت رسید. مزارش در بهشت شهداء قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

کبری خزایی

	زندگینامه

کبری خزایی

زندگینامه

اول فروردین ماه سال 1350 به دنیا آمد. کودکی را در شهر خرم آباد سپری کرد. دارای اخلاقی شایسته و صبور بود، بدلیل این که برادر نداشت خود سعی می کرد نقش برادر را در خانواده ایفا نماید، در کارهای کشاورزی به پدر خود بسیار کمک می کرد. خدمت به دیگران را افتخار می دانست.
مقید به احکام و قوانین اسلام بود، اخلاق و رفتارش زبانزد خاص و عام شده بود و دیگران را به دوری از اخلاق ناپسند کدورت راهنمایی می کرد. 
به شهادت علاقه داشت و آرزوی ایشان رسیدن به لقای حق بود تا این که در بمباران هوایی شهر الشتر مورخ 14 بهمن ماه سال 1365 در سن 15 سالگی به درجه رفیع شهادت همان گونه که آرزو داشت رسید. 
پیکر پاکش را در گلزار شهدای شهر فیروزآباد به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

خاتون خرازی

	زندگینامه

خاتون خرازی

زندگینامه

خاتون در روز 4 فروردین ماه سال 1300 قدم به عرصه هستی نهاد و در آغوش گرم خانواده اش جای گرفت.
او روزهای کودکی را گذراند و از کوچه های نوجوانی و جوانی عبور کرد.
پس از اینکه انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به پیروزی رسید، جنگ از سوی مزدوران عراقی به میهن عزیزمان تحمیل شد. 
نیروهای بعثی که بر استفاده از عوامل شيميايي در جبهه‌هاي جنگ اكتفا نكردند، در یکی از بعدازظهرهای گرم تابستان مصادف با هفتم تیر ماه سال 1366 با فرستادن چند فروند هواپیمای عراقی سکوت شهر کوچک سردشت را شکستند و 7 بمب شیمیایی خردل را در نقاط مختلف شهر انداختند. 
خاتون که بر اثر استنشاق گاز شیمیایی مسموم شده بود سرانجام در روز 7 تیر ماه سال 1366، تسلیم رضای حق گردید و در سن 66 سالگی عروجش جاودانه شد. 
پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای سردشت واقع در آذربایجان غربی به خاک سپرده شد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

مهین خدایی

	زندگینامه

مهین خدایی

زندگینامه

مهین خدایی در سال 1351 در عباس آباد کرج متولد شد، پدرش تلاش وافری برای تربیت اسلامی او انجام داد و مهین در سایه لطف حق بزرگ شد. در سن 7 سالگی همانند دیگران کودکان زاگاهش به مدرسه رفت و تا اواسط سال دوم راهنمایی درس خواند در همین زمان هواپیمای رژیم عراق بر فراز شهرستان کرج سایه افکندند و او در سن 14 سالگی در تاریخ بيست و سوم بهمن ماه 1365 به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

شکوفه خدایاری

	زندگینامه

شکوفه خدایاری

زندگینامه

شکوفه در سال 1311 در شهر اردبیل دیده به جهان گشود، پدرش قلی به تربیت اسلامی او همت گماشت؛ تا اینکه سال ها بعد شکوفه با مردی از اهل ایمان ازدواج کرد و صاحب 3 فرزند شد.
سرانجام خدایاری در سن 55 سالگی در روز بیست و سوم بهمن ماه سال 13666 در خیابان بریانک تهران پرپر گشت و نامش در جرگه ی شاهدانی ثبت شد که مظلومانه به علت حملات هوائی دشمن به شهادت رسیدند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

آفتاب خاوری

	زندگینامه

آفتاب خاوری

زندگینامه

روز اول عید سال 1323 در روستای نی به دنیا آمد و آفتاب نام گرفت، چرا که وجودش برای خانواده چون خورشیدی درخشان محسوب می شد. آن روزها امکانات برای تحصیل کم بود و آفتاب از آموختن علم و دانش محروم ماند.
سالها بعد در تاریخ 17اسفندماه سال 1366 در سن 43 سالگی روستای پیله مریوان مورد حمله رژیم بعث قرار گرفت و او بر اثراصابت ترکش جانش رااز دست داد و در گلزار شهدای نی آرام گرفت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سکینه خانی زارچی

	زندگینامه

سکینه خانی زارچی

زندگینامه

سکینه در سال 1285 در شهرستان یزد به دنیا آمد. پدرش انسانی خداجو و مهربان بود و سعی کرد فرزند را طبق موازین اسلامی تربیت کند. سکینه در سال های جوانی ازدواج کرد و خداوند 4 فرزند به او هدیه داد. زنی پرتوان و خستگی ناپذیر بود. در طول زندگی خویش مشقت های فراوانی را تحمل کرد. با صبر و ایمان به خداوند مراحل زندگی خویش را پشت سر گذاشت. دستان چروکیده و زحمت کش وی همیشه پر بود از شکلات و خوراکی هایی که بچه ها را شادمان می ساخت. 
دوران زندگی مشترک با همسرش مقارن شده بود با سال هایی که اقتصاد ایران دچار بحران بود و عده ی کثیری از مردم دچار فقر و گرسنگی بودند؛ او نیز با حفظ آبرو و قناعت ایام را می گذراند. بعداز فوت همسرش به تنهایی به تعلیم و تربیت فرزندانش همت گماشت تا این که راهی سفر زیارتی حج تمتع شد. 
سرانجام در مراسم برائت از مشرکین در تاریخ 9/5/1366 در سنّ 81 سالگی در مکه مکرمه به شهادت رسید و در گلزار شهدای خلد برین به خاک سپرده شد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

آرزو خانی

	زندگینامه

آرزو خانی

زندگینامه

آرزو در روز 1 مهر ماه سال 1352 قدم به عرصه هستی نهاد و در آغوش گرم خانواده اش جای گرفت.
او روزهای کودکی را پشت سر نهاد و وارد دوران نوجوانی شد.
پس از اینکه انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به پیروزی رسید، جنگ از سوی مزدوران عراقی به میهن عزیزمان تحمیل شد. 
نیروهای بعثی که بر استفاده از عوامل شيميايي در جبهه‌هاي جنگ اكتفا نكردند، در یکی از بعدازظهرهای گرم تابستان مصادف با هفتم تیر ماه سال 1366 با فرستادن چند فروند هواپیمای عراقی سکوت شهر کوچک سردشت را شکستند و 7 بمب شیمیایی خردل را در نقاط مختلف شهر انداختند. 
آرزو که بر اثر استنشاق گاز شیمیایی مسموم شده بود سرانجام در روز 20 تیر ماه سال 1366، تسلیم رضای حق گردید و در سن 14 سالگی عروجش جاودانه شد. 
پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای سردشت واقع در آذربایجان غربی به خاک سپرده شد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

معصومه خاموشی

	زندگینامه

معصومه خاموشی

زندگینامه

سال 1285 شهر تهران میزبان قدوم معصومه بود، کودکی مهربان که در سایه ی پدری فرزانه به نام «علی» بزرگ شد و ازدواج کرد. تمام سال های کودکی و نوجوانی او در سیاهی و ظلمت حکومت قاجار و پهلوی گذشت. معصومه چندی بعد صاحب 4 فرزند شد و عاشقانه به تربیت اسلامی آنها همت گماشت. اما تقدیر بر آن بود که او در اسفند ماه سال 1366 در سن 81 سالگی شهد شیرین شهادت نوشد و نامش در جرگه ی شاهدانی ثبت گردد که قربانی حملات بی رحمانه ی دشمن بعثی به مناطق مسکونی تهران گردد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از