معصومه طبری

	زندگینامه

معصومه طبری

زندگینامه

معصومه در سال 1349 در شهر تهران پا به عرصه هستی گذارد. ساله ا گذشت و او در سن 7 سالگی به مدرسه رفت. به حفظ قرآن کریم علاقه وافری داشت و اغلب از پول خود به نیازمندان کمک می کرد، در هنگام سکونت امام (ره) در قم به زیارت ایشان مشرف شد. سال های بعد از پیروزی انقلاب، منافقین با به شهادت رساندن مردم قصد شکست این نهضت عظیم مردمی را داشتند؛ طبری از همان آغاز اعتقاد داشت: « آن ها شیطان صفت ترین انسان های دنیا هستند آن ها فکر می کنند با شهید کردن مردم و بمب گذاری می توانند انقلاب را به زانو در آورند».
روز بیست و هفتم تیر ماه سال 1361 معصومه خسته از تلاش روزانه با زبان روزه، به اتاقش رفت تا کمی استراحت نماید. در حالی که همسایه منافق آن ها در حال ساختن بمب بود، بمب منفجر شد و معصومه در سن 12 سالگی معصومانه به آسمان پر کشید .

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فاطمه طاهریان

	زندگینامه

فاطمه طاهریان

زندگینامه

بانوی معلم فاطمه طاهریان، فرزند غلام رضا، در روز پانزدهم بهمن ماه سال 1332 در شهرستان تاریخی و مذهبی همدان در خانواده ای روحانی و اهل فضیلت به دنیا آمد. میرزا غلام رضا طاهریان به شغل خوار و بار فروشی اشتغال داشتند. 
فاطمه پس از طی دوران طفولیت در سن 8 سالگی در زادگاه خود به مدرسه رفت و دوره ابتدایی را در دبستان «پروین اعتصامی» گذراند. 
وی در سال 1350 در رشته ریاضی و فیزیک در دبیرستان قوام دیپلم متوسطه گرفت. او در جوار پدر به آموزش دورس قرآنی و مذهبی پرداخت. 
طاهریان در سن 18 سالگی به عقد دائم شهید عبدالرحمان نفیسی(رئیس فقید شعبه مرکزی بانک کشاورزی همدان) درآمد و صاحب 3 فرزند 2 پسر و یک دختر شد. 
فاطمه طاهریان با توجه به انگیزه و علاقه بسیاری که به ادامه تحصیل داشت پس از ازدواج در سال 1355 به دانشسرای تربیت معلم راه یافت و پس از اخذ مدرک فوق دیپلم به عنوان معلم مدارس راهنمایی همدان و روستاهای اطراف مشغول به فعالیت شد. او در منزل شوهر به خانه داری و تربیت فرزندانش نیز همت گماشت. 
او فرزندانش را با الگوهای اصیل اسلامی تربیت می داد و در حد توان به نیازمندان کمک می کرد. 
و در نهایت بانو فاطمه طاهریان به همراه همسر(شهید عبدالرحمان نفیسی) و نیز دو کودک خود (پیمان و ایمان نفیسی)در سحرگاه 22 بهمن ماه 1368 در محل خزانه بانک کشاورزی همدان در حالی که از مال و جان خود برای حفظ بیت المال گذشته بودند، به دست دیو جهالت و بی خبری به شکل فجیعی به شهادت رسیدند. 
تنها فرزند بازمانده ایشان(بیتا نفیسی) در زمان جنایت درمنزل حضور نداشته و هم اکنون امانت دار یاد و خاطره خانواده شهید خود است. 
آن شهیده والامقام در زمان شهادت 36 سال داشت و در گلزار باغ بهشت شهرستان همدان به خاک سپرده شد. 
هم اکنون لوح یادبودی به یاد آن شهدا در میدان آرامگاه همدان و در جوار بانک کشاورزی نصب شده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

زهرا طاهری

	زندگینامه

زهرا طاهری

زندگینامه

زهرا در سی و یکمین روز از تابستان سال 1341 در شهر اهواز به دنیا آمد. در دامان مادرش که زنی پاک دامن و با تقوا بود پرورش یافت. او با ایمان کامل و آگاهی که نسبت به مسایل دین اسلام داشت، حجاب و نجابت را به نحو احسن رعایت می کرد. تازه 9 ماه بود که ازدواج کرده بود و 7 ماهه باردار. 
زهرا در منطقه زیتون روبروی گاراژ نصری به علت اصابت موشک، در بیستم فروردین ماه سال 1360 در سن 19 سالگی در اهواز به شهادت رسید. 
مزارش در اهواز قرار دارد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

طاهره طاهری

	زندگینامه

طاهره طاهری

زندگینامه

طاهره در روز نوزدهم تیر ماه سال 1349 به دنیا آمد، کودکی اش در اصفهان سپری گشت او فرزند آخر خانواده بود. مثل همه کودکان به مدرسه رفت. سال آخر دبیرستان در رشته علوم انسانی بود. برادرش ناصر دانشجوی پزشکی به او علاقه زیادی داشت و هر بار به شوخی به طاهره می گفت بیا هر دو شهید شویم تا این که روز بیست و سوم فروردین ماه سال 1367 شهر اصفهان بمباران شد. خانه آقای طاهری ویران شد. ناصر همان لحظه به شهادت رسید. اما طاهره دو روز بعد در بیمارستان در سن 18 سالگی به شهادت رسید. 
مزارش در گلزار شهدای اصفهان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

مهری طاهری

	زندگینامه

مهری طاهری

زندگینامه

مهری در سال 1334 در خانواده ای کشاورز به دنیا آمد و در شهر خمین بزرگ شد. آموختن علم را در سنّ 7 سالگی آغاز نمود و تحصیلاتش را تا اخذ مدرک دیپلم به پایان رساند. 
سال 1350 به استخدام شرکت مخابرات درآمد. سال 1359 به اداره ی پست خمین منتقل شد و با سمت ماشین نویس شروع به کار کرد. چندی بعد به عنوان حسابدار به فعالیت پرداخت. طاهری در تاریخ پنجم بهمن ماه 1365 ساعت 30/11 از محل کارش مرخصی گرفت تا به یکی از دوستانش که خداوند به او فرزندی عطا کرده بود، سری بزند. ساعت 30/4 بعد از ظهر مهری برای پهن کردن لباس های دوستش در حیاط منزل بود که هواپیماهای رژیم بعثی منبع آب شهر و سه نقطه ی دیگر خمين را بمباران کردند و مهری در حالی که باردار بود، به همراه فرزند خردسالش بر اثر اصابت ترکش در سنّ 31 سالگی به شهادت رسید. 
از او 2 فرزند به یادگار مانده است. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 فرحناز طاهر

	زندگینامه

فرحناز طاهر

زندگینامه

سال 1346 بود که فرحناز طاهر در شهر ایوان چشم به جهان هستی گشود.
دوران کودکی را زیر سایه ی پرمحبت خانواده سپری کرد و به دوره ی نوجوانی رسید؛ دوره ای که همراه با پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران بود. 
اما دیری نپایید که عراق با حملات خود به مرزهای جنوبی و غربی ایران، مردم و انقلاب اسلامی را با جنگی بزرگ مواجه کرد. تاریخ هجدهم خرداد ماه 1364 از روزهایی بود که رژیم بعث عراق اقدام به حملات موشکی کرد و فرحناز در محل تولّدش در حالی که 18 سال بیشتر نداشت، زیر بمباران هوایی به خیل عظیم شهدا پیوست. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فاطمه طالقانی

	زندگینامه
	شهادت

فاطمه طالقانی

زندگینامه

فاطمه طالقانی در روز جمعه هشتم ماه شعبان مصادف با 23 تیرماه سال 1357 در تهران به دنیا آمد. برای تولدش لحظه شماری می کردم، دوست داشتم در منزل متولد شود تا اولین کلمه ای که می شنود نام خدا و تسبیح او باشد. قابله ای متدین به منزلمان آمد و از لحظه تولد تا آخر به دنیا آمدنش ذکر گفت. پس از تولد او را غسل مولود داد. سپس پاک و مطهر او را به دست مادربزرگش سپرد، آن هم مقداری از تربت امام حسین(ع)را در آب حل کرد و به فرزندم داد. اسمش را فاطمه گذاشتیم اما پدرش دوست داشت او را بارقه صدا کند. در هفتمین روز از تولدش که مصادف با تولد امام زمان(عج)، گوسفندی را با نام او عقیقه کردیم . 
روز نهم تیرماه سال 1360 بعد از شرکت در مراسم شهادت دکتر بهشتی برای استراحت به کانتینر جهاد رفتیم. صبح برای نماز از کانتینر بیرون آمدم. فاطمه تنها در کانتینر خواب بود . وقتی نمازم تمام شد کانتینر آتش گرفته بود. 
فاطمه سه ساله ام بی گناه به دست منافقین در آتش سوخت و من هم با پاهایی لرزان شاهد سوختن جگر گوشه ام شدم. 
نهم تیرماه سال 1360 دردانه ام آتش گرفت و در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حمیده طالب زاده سروستانی

	زندگینامه

حمیده طالب زاده سروستانی

زندگینامه

حمیده در روز چهارم خردادماه سال 1304 به دنیا آمد. در شهرستان سروستان و در دامن پاک مادری نیکو سیرت و پدری غیرتمند رشد یافت. پدرش از راه چیدن گیاهان دارویی کسب درآمد می کرد. او ازدواج کرد و صاحب فرزندی شد و وظیفه مادری را به خوبی انجام می داد.
 حمیده در تظاهرات با شکوه مردم دیار خود بر ضد شاه حکومت ستم شاهی شرکت می کرد و در نمازهای جمعه حضور داشت. در زمان جنگ تحمیلی وی در تهیه و مهیا کردن برخی از نیازهای رزمندگان دلیر وطن اسلامی سهیم می شد. دلی رحیم ومهربان داشت و بسیار با سخاوت بود، ارثیه پدری خود را به فرزندان برادرش هدیه داد و معتقد بود که برآوردن نیازهای جوانان خود نوعی عبادت است. و زمانی که برای گزاردن حج به کاروانیان زائر خانه خدا می پیوندد مزدوران رژیم سعودی جمع باشکوه مخلصان را به گلوله می بندد و حمیده با نجوای(لاشریک لک لبیک) در تاریخ 9 مردادماه سال 1366 در سن 62 سالگی به شهادت می رسد و در جوار خانه دوست رستگار می شود.
و ماه ها بعد پیکر مطهرش را در گلزار شهدای شهید گلی در سروستان به خاک می سپارند. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 ژاله ضعیف تن

	زندگینامه

ژاله ضعیف تن

زندگینامه

ژاله ضعيف تن در خانواده اي با ايمان در روز دهم تیر ماه سال 1339 در شیراز به دنیا آمد و تحصيلات ابتدايي خود را در يكي از دبستان هاي آنجا آغاز نمود. پس از گذراندن تحصيلات ابتدايي و راهنمايي وارد دبيرستان شد. 
 با اوج گرفتن مبارزات مردم بر ضد رژيم پهلوي، ژاله نيز در راه مقابله با استبداد و ستم روزافزون حكومت شاه به ملت ايران پيوست و با خريد رنگ و ابزار نوشتن و با كمك مادرش شب ها به كوچه ها مي رفتند و بر ديوار شهر شعار مرگ برشاه مي نوشتند. 
 ژاله به همراه مادرش در راهپيمايي ها و تظاهرات ها شركت مي كرد و شعار استقلال، آزادي جمهوري اسلامي سرمي دادند. 
 پس از پيروزي انقلاب و شروع جنگ، در يكي از مدارس شبانه ثبت نام كرد ولي بعد از يك مدت درس و تحصيل را رها كرد و براي گذراندن زندگي وارد بازار كار شد و در يك رادیولوژی مشغول به كار شد و به مدت هفت سال در اين شغل فعاليت نمود. 
 ژاله به بيماري حصبه مبتلا شد و از بيماري معده نيز رنج مي برد، حتي در ماه مبارك رمضان نمي توانست روزه بگيرد اما خدمت خالصانه اش را به خانواده خود ادامه مي داد. 
آن ها خانه اي به مساحت 500 متر خريداري كردند كه حمام و آشپزخانه نداشت. ژاله شروع به ساختن حمام و آشپزخانه كرد. ژاله حتي با درآمد خود جهيزيه خود را آماده نكرد و درآمد را براي خانواده اش خرج مي نمود و همه زندگي خود را در اختيار خانواده اش مي گذاشت. 
 ژاله از ازدواج و زندگي مشترك، دوري مي كرد و مي گفت مي خواهم در كنار مادرم باشم و سختي زندگي را به دوش بكشم. 
 او به كتابخواني علاقه فراواني داشت و كتاب هاي شهيدمطهري و شهيددستغيب را مطالعه مي كرد، هميشه راضي به رضاي خداوند بود و زماني كه بمباران هوايي مي شد اعتماد به نفس خود را از دست نمي داد. 
در سال 1367 كه استقامت دليرانه ملت ايران در برابر رژيم عراق تحسین برانگيز بود و ايران مورد هجوم بمباران هوايي عراق بود، شهر شيراز را با بمب و موشك مورد هدف قرار دادند و زنان و مردان بي گناه را به شهادت رساندند و يكي از موشك ها، منزل مسكوني شهيد را به لرزه درآورد و او به همراه پدر، مادر و خواهرش در تاریخ 30 فروردین ماه سال 1367 در سن 28 سالگی به درجه رفيع شهادت نايل آمدند. 
پیکرش را در گلزار شهدای دارالرحمه به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 لیلا ضعیف تن

	زندگینامه

لیلا ضعیف تن

زندگینامه

ليلا در خانواده اي كه آیين محمدي و علوي در آن جاري و ساري بود، در روز پنجم بهمن ماه سال 1349 در شیراز متولد شد. او در دامان مادري پاك و مهربان پرورش يافت و پدر تلاشگر و صادق او نيز در تربيت فرزندان دوشادوش مادر بود. 
 ليلا در هشت، نه سالگي با گام هاي كوچك اما استوار خود به همراه مادرش در راهپيمايي ها و تظاهرات هاي مردم شيراز شركت مي كرد و با بوي خوش مبارزه با ظلم و جور ضمير پاك خود را عطرآگين مي نمود. 
 ليلا تحصيلات ابتدايي خود را در يكي از مدارس شيراز به پايان رساند و مدتي بعد تحصيل را رها كرد و از درس فاصله گرفت اما بعد از مدتي در يكي از مدارس شبانه شيراز در مقطع راهنمايي، ثبت نام كرد. وي هميشه در كارها از مادر خود درس مي گرفت و كسب تجربه مي كرد و در انجام كارهاي روزانه منزل او را ياري مي كرد. 
 لیلا به خاطر علاقه اي كه به كارهاي هنري و دستي داشت، در اوقات فراغت به كارهايي نظير گلدوزي، بافتني و... مي پرداخت. او در زمان جنگ تحميلي و بمباران هوايي رژيم بعثي عراق هيچگاه دچار وحشت و ترس نمي شد؛ زيرا دلش ازايمان و روشني پر بود. 
سرانجام در يكي از روزها بر اثر حمله هوايي دشمن به همراه پدر، خواهر و برادرش در تاریخ 300 فروردین ماه سال 1367 در 18 سالگی در شیراز شربت شهادت را نوشيدند. 
پیکر پاکش را در گلزار شهدای دارالرحمه به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از