فاطمه کوچی

	زندگینامه

فاطمه کوچی

زندگینامه

شهید فاطمه در روز بیست و نهم خرداد ماه سال 1326 دیده به جهان هستی گشد. اهل شهر کاشان بود. 
از 7 سالگی علاقه به نماز و روزه داشت از همان دوران علاقه خودش را نسبت به دستورات دین اسلام نشان می داد. در سن 17 سالگی ازدواج کرد و صاحب 6 فرزند شد. 
وی در تربیت فرزندانش بسیار کوشا بود و همیشه سعی می کرد تا آن ها را با ایمان تربیت کند. از اسراف کردن بیزار بود و دیگران را توصیه به صرفه جویی می کرد. 
دوست نداشت که در سن پیری و با مرگ طبیعی از دنیا برود بارها می گفت: من دوست دارم در گلزار شهدای به خاک سپرده شوم. 
دوران انقلاب در تظاهرات علیه رژیم پهلوی شرکت گسترده ای داشت و با حضور خودش در مرام ها ابراز تنفر از ظلم می نمود. هنگام فرار مردم از دست ماموران پهلوی آن ها را در خانه اش پناه می داد. 
زمان جنگ تحمیلی در پشت جبهه با کمک خواهران در جمع آوری کمک های مردمی سهم بسزایی داشت. هنگام سفر معنوی حج ابراهیمی می دانست دیگر به سلامت به وطن باز نمی گردد و بارها این نکته را متذکر شد. 
روز نهم مرداد ماه سال 1366 در سن 40 سالگی هنگام مراسم برائت از مشرکین در مکه مکرمه به شهادت رسید. 
مزارش در دارالسلام کاشان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

ایام کنانی

	زندگینامه

ایام کنانی

زندگینامه

ایام روز عید سال 1354 در آغوش پرمهر مادر جای گرفت. کودکی او در شهر بغداد سپری شد. آموختن را در 7 سالگی آغاز کرد و تا پایان سال چهارم ابتدایی درس خواند. وی در بمباران هوایی شهر خرم آباد مورخ 30 دی ماه سال 1365 در سن 11 سالگی به شهادت رسید. 
پیکر پاکش را در بهشت رضا خرم آباد به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فاطمه کمیجانی

	زندگینامه

فاطمه کمیجانی

زندگینامه

فاطمه در سال 1336 پا به عرصه هستی نهاد. کودکی اش در شهرستان کمیجان سپری شد. با اتمام دوره تحصیل به عنوان معلم به آموزش کودکان مشغول شد تا این که در جریان جنگ تحمیلی در روز بیست و ششم دی ماه سال 1365 در سن 29 سالگی در شهر اراک شهد شیرین شهادت نوشید و در گلزار شهدای این شهر به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 زینب کمری

	زندگینامه

زینب کمری

زندگینامه

زینب در پانزدهم شهریور 1358 در شهرستان ایلام دیده به جهان گشود. پدرش فرمان نام داشت. هجدهم آذر 1360 در بمباران هوایی زادگاهش بر اثر اصابت ترکش در سن 2 سالگی به شهادت رسید. پیکر او در بخش صالح آباد از توابع شهرستان مهران به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

میترا کمایی

	زندگینامه
	خوش به حال کاج ها
	وصیت نامه

میترا کمایی

زندگینامه

ميترا در هشتم خرداد سال 1346 در آبادان متولد شد. مادربزرگ نام ميترا را براي او انتخاب کرد. اما بعدها که ميترا بزگ شد، به اسمش اعتراض داشت. بارها به مادربزرگ مي‌گفت: «مادربزرگ اين هم اسم بود براي من انتخاب کردي؟ اگر در آن دنيا از شما بپرسند که چرا اسم مرا ميترا گذاشته‌ايد چه جوابي مي‌دهيد؟ من دوست دارم اسمم زينب باشد.» 
 ميترا در دوران تحصيل در دبستان قرائت قرآن را فراگرفت. در دوران تحصيل در مدرسه راهنمايي فعاليت‌هاي انقلابي خود را آغاز کرد. هر هفته دوشنبه و پنج‌شنبه روزه بود. بعد از اين که امام جمعه آبادان (مرحوم حجه‌الاسلام جمي) دستور تخليه آبادان را دادند به اصفهان رفتند و در مدرسه نجميه اين شهر به آموختن مشغول شد. 
 او هر روز ظهر که از مدرسه برمي‌گشت اول به مسجد المهدي مي‌رفت و بعد از اقامه نماز به خانه مي‌آمد و سرانجام در هفتم فروردين ماه سال 1361 هنگام برگشت از مسجد توسط منافقين ربوده شد و با خفه کردن او با چادرش او را به شهادت رساندند و پيکر پاکش بعد از سه روز جست‌وجوي نيروهاي امنيتي و خانواده کشف گرديد. منافقين طي ارسال نامه و تماس تلفني مسئوليت ترور زينب را بر عهده گرفتند. زينب 15 ساله و اولين دبيرستاني همراه با شهداي عمليات فتح‌المبين در اصفهان تشييع شد و در گلستان شهداي اصفهان به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 فاطمه کماندارافشار

	زندگینامه
	شهادت

فاطمه کماندارافشار

زندگینامه

در چهارمین روز از خردادماه سال 1339 خانه ی محمد میزبان کودکی زیبا به نام فاطمه بود؛ او در شهر تهران و در جمع مردم صمیمی زادگاهش بزرگ شد. کم کم به مدرسه راه یافت و به علت علاقه به تحصیل تا اخذ مدرک دیپلم درس خواند. 
سپس جهت فراگیری آرایش و پیرایش به آرایشگاه رفت و در همانجا مشغول کار شد. چندی بعد این کار را رها کرد و برای عمل به سنت رسول اکرم(ص) ازدواج نمود.
با تولد فرزندش شور و نشاطی خاص در خانه ی آنها پدید آمد. بیست و هفتم اسفندماه سال 13666 فاطمه برای کاری به بام منزلشان رفت و همان زمان ترکشی سرخ از موشک زمین به زمین دشمن به صورتش اصابت نمود او را به بیمارستان امام حسین(ع) تهران انتقال دادند و چندی بعد در سن 28 سالگی در تاریخ بيستم فروردين ماه 1367 در بیمارستان دار فانی را وداع گفت.
مزار پاک و مطهرش در یهشت زهرا(س) واقع می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

زهرا کهرانی

	زندگینامه

زهرا کهرانی

زندگینامه

زهرا در روز دهم شهریور ماه سال 1363 به دنیا آمد و در شهر اصفهان بزرگ شد. 
زهرا فقط چهار سال داشت که از برادرش خواست او را به نزد خاله اش (مائده) ببرد تا آن جا بازی کند.
خانه خاله بود که روز بیست و پنجم اردیبهشت ماه سال 1367 در بمباران هوایی شهر اصفهان به شهادت رسید. 
مزارش در گلزار شهدای اصفهان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

ناهید کمالی

	زندگینامه

ناهید کمالی

زندگینامه

او به راستی آموخته بود که صبر نيمی از دين است. در خانواده ای روحانی در تاریخ 29 آبان ماه سال 1337 در شهر بروجرد متولد شد و مسير کمال خود را از همان کودکی در کنار سجاده پدر و مادر آغاز کرد و هيچگاه از اين مسير منحرف نشد. چنانچه در انتخاب همسر نيز ايمان، تقوا و صداقت را ملاک انتخاب خود قرار داد تا اين که خداوند مهربان لحظه های شيرين زندگی اش را در کنار مردی متدين، فداکار و رزمنده قرار داد که حاصل پيوندشان سه فرزند بود، دو پسر و يک دختر. که اينک محمدعلی و علي رضا هر دو از جانبازان عزيز ميهن می باشند. ابراهيم زرندی که خود با چشم و جان خويش شاهد صحنه های دردناک جبهه جنگ بود اينک از فراق همسری می گويد که صبرش تکيه گاه زندگی اش و قناعتش بزرگترين ثروت برايش بود. همسری که هرگز عصبانی نمی شد و هم اکنون نيز مهر و صفايش در تنها يادگارش که چادرنمازی است جلوه می کند تا روزی که آن چادر، چادر سفيد بخت تنها دخترش باشد. 
 به اميد آنکه پروازش آغوشی برای آغاز هزاران پرواز باشد هرچند سالهاست فرزندانش از پناهگاه آغوش مادر محرومند. 
ناهید در تاریخ 20 دی ماه سال 1365 در سن 288 سالگی در بروجرد آسمانی شد و در گلزار شهدای همان شهر آرام گرفت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 ربابه کمالی

	زندگینامه
	شهادت

ربابه کمالی

زندگینامه

توی شناسنامه اش نوشته؛ سوم آبان ماه سال 1308 . چند سال از سن واقعی اش بیشتر. در روستا رسم بود شناسنامه را بزرگ تر از سن دختر بگیرند؛ برای اینکه زودتر شوهرش بدهند. خرم آبادی ساکن خیابان ایلام بود. پدرش در روستاهای اطراف کشاورزی و دامداری می کرد. با سواد بود و قرآن را با لحن و صوت خوش می خواند و به فرزندانش هم آموخته بود.
ربابه هنوز پانزده سالش نشده بود که همسر پسر عمویش شد. همسر سبز خدا، وقت به دنیا آوردن بچه اش از دنیا رفته بود. ربابه با او ازدواج کرد در حالی که سی سال از او کوچک تر بود. 
او مردی خانواده دوست و فعال بود. وضع مالی نسبتا خوبی هم داشت. در ایلام مغازه داشت، کشاورزی هم می کرد. رفتار خوب، منطقی و کدبانویی ربابه باعث شد سبزخدا خیلی زود زندگی اش را به او بسپارد. 
ربابه یک پسر و پنج دختر به دنیا آورد. به مجالس مذهبی و قرآنی که می رفت، دخترانش را همراه خودش می برد. ماه رمضان، همسایه ها از او می خواستند آنها را بیدار کند تا سحری بخورند و نماز بخوانند. 
روزها خیاطی و قالی بافی می کرد و به دخترانش هم یاد میداد. 
پیش از انقلاب، مرحوم حجت اسلام شیخ خدا کافی به ایلام تبعید شده بود و اجازه سخنرانی هم نداشت. با این حال مدیریت چند جلسه و هیئت قران را به عهده گرفته بود. علاقه مندان بسیاری از گوشه و کنار شهر، حتی از شهرهای دیگر برای شرکت در مجالس او می آمدند. ربابه هم با دخترانش پای منبر حاج آقا کافی حاضر می شد. مجالس مرحوم کافی از دوازه شب بود تا دو نیمه شب. ربابه به منزل آیت الله حیدری هم می رفت. عده زیادی از مردان و زنان مومن آنجا جمع می شدند. همان جا بود که از جنایت های رژیم پهلوی با خبر شد. 
کشتار مردم بی گناه قم در دی ماه سال 1356 و کشته شدن عده ای در اربعین شهادت آن ها در تبریز، جوانان را در دیگر شهرها به فعالیت و مخالفت علنی وا داشت. جوانان ایلامی نیز دست به تظاهرات زدند. ساواک برای خاموش کردن صدای اعتراض مردم در پی دستگیری مبارزان بود. 
ربابه به تظاهرات می رفت. به محض حمله ماموران خود را به خانه می رساند و در خانه را باز می گذاشت. به آن هایی که از دست ساواکی ها فرار می کردند. پناه می داد. آش می پخت و جلوی در می گذاشت. به آن هایی که از تظاهرات بر می گشتند صلواتی آش می داد. سر شلنگ آب را هم به کوچه می برد تا کسانی که از آن کوچه فرار می کردند. آب بخورند. با فریاد مردم که «اشک آور زدند!» کاغذ آتش می زد که دود آن تاثیر گاز اشک آور را از بین ببرد. 
ماموران او را شناسایی کرده بودند. در شهربانی جلسه ای گذاشته شد. به «مراد حاصل فرهادی» ماموریت داده شد که مراقب او و رفت وآمد هایش باشد. دستور تیر داشت. گفته بودند «او بیچاره مان کرده از بس وقت و بی وقت خرابکارها را در خانه اش پناه می دهد و اجازه ورود به ماموران ما را نمی دهد. به او درس عبرت بدهید!» 
بیست و یکم آبان ماه سال 1357 با برنامه ریزی جوانان و مبارزان، راهپیمایی بزرگی در ایلام شکل گرفت. در جای جای شهر تیربار و تانک مستقر بود. مامورها اسلحه به دست آماده بودند. مردم شعار می دادند و با مشت گره کرده پیش می رفتند « بگو مرگ برشاه...بگو مرگ برشاه». او در آن روز در سن 49 سالگی به علت فراری دادن جوانان انقلابی از دست ماموران براثر اصابت گلوله به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای شهر صالح آباد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فاطمه کمال دشتی

	زندگینامه

فاطمه کمال دشتی

زندگینامه

فاطمه کمال دشتی در روز بیست و سوم مرداد ماه سال 1317 در بوشهر به دنیا آمد. پدرش بازرگان بود که برای تجارت خرما و غیره به هند سفر می کرد. سه خواهر و سه برادر بودند که فاطمه آخرین دخترشان بود. در جنگ یکی از برادرانش به نام حسین شهید شد. 
فاطمه در سن 25 سالگی ازدواج کرد. که حاصل ازدواجش 4 دختر و 2 پسر بود. او هم خیاطی می کرد و هم آموزشگاه خیاطی داشت. خانه داری و بچه داری اش بی نظیر بود به خوبی از پس زندگی بر می آمد. زنی بسیار صبور، مهربان و خوش اخلاق بود و برای همسر و فرزندانش اهمیت فراوانی قایل بود. برای تربیت صحیح بچه ها تلاش می کرد به صله ارحام بسیار اهمیت می داد و به بچه ها توصیه می کرد که به اقوام و آشنایان سربزند. 
روز پنجم مهرماه سال 1359 در سن 42 سالگی در خرمشهر بر اثر اصلابت راکت هواپیما به منزلشان به شهادت رسید. 
مزارش در بهشت رضا(ع) آبادان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از