آمنه حسنوند

	زندگینامه

آمنه حسنوند

زندگینامه

آمنه در روز اول فروردین ماه سال 1360 در آغوش پر مهر مادر جای گرفت. او در شهر خرم آباد و در میان مردمانی مؤمن و با ایمان پرورش یافت. هنوز سه سال بیشتر نداشت که به همراه خواهرش زینب برای رزمندگان در قلکشان پول جمع می کردند تا به آنان هدیه کنند. وی سرانجام در روز هجدهم اسفند ماه سال 1363 به همراه خواهرش در زادگاهش به آسمان عروج کرد و در بهشت رضا (ع) فاز1 برای همیشه آرام گرفت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

کبری حسن زاده سورانی

	زندگینامه
	شهادت

کبری حسن زاده سورانی

زندگینامه

کبری حسن زاده سورانی در سال 1312 در روستای چهار برج از بخش چناران استان خراسان چشم به جهان گشود.
در دوران کودکی پدرش را از دست داد اما سختی ها و ناملایمات زندگی هرگز او را از پا درنیاورد. وی با تلاش و پشتکار و همت والایش با سختی ها مبارزه کرد و هم چون کوهی محکم، تکیه گاه فرزندانش شد. 
در تحصیل و موفقیت فرزندانش نقش مهمی را بر عهده گرفت و همواره مشوق آن ها در تحصیل به خصوص در علوم دینی بود. این مادر دلسوز علاوه بر تحصیل، فرزندانش را به مبارزه علیه رژیم ستم شاهی و پیروی از رهنمودهای امام خمینی تشویق می کرد. چه در دوران انقلاب و چه دوران جنگ، در تمام راهپیمایی و تشییع جنازه ها شرکت می کرد. وی همان طور که در براندازی رژیم شاهنشاهی پا به پای مردم در مبارزات شرکت داشت، در دوران دفاع مقدس نیز به همراه نیروهای کمکی مردمی به جبهه های جنگ کمک رسانی می کرد و سرانجام در سال 1368 در مسیر زابل وقتی برای دیدن پسرش که از فرماندهان سپاه زابل بود، می رفت در سنّ 56 سالگی به دست اشرار به شهادت رسید. 
از این شهیده ی محترمه نُه یادگار به جا مانده است. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

اقدس حسن زاده

	زندگینامه

اقدس حسن زاده

زندگینامه

اقدس حسن زاده در سال 1329 در تهران چشم به جهان هستی گشود. کودکی او در کنار جمع صمیمی خانواده سپری شد و همراه دیگر کودکان در سن 7 سالگی به مدرسه رفت و تحصیلاتش را تا پایان سال دوم راهنمایی ادامه داد. اقدس در سال های پرشور جوانی ازدواج کرد و صاحب 6 فرزند شد. همسرش افسر نیروی زمینی بود که در سال 1360 در جنوب کشور به درجه رفیع شهادت نایل آمد. 6 سال بعد اقدس برای انجام مناسک حج راهی سرزمین مکه شد و در مراسم برائت از مشرکین در تاریخ 9/5/1366 در سن 37 سالگی به بارگاه الهی راه یافت. او در پی حمله وحشیانه مزدوران سعودی جان به جان آفرین تسلیم کرد و به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حنوه حزباوی

	زندگینامه

حنوه حزباوی

زندگینامه

حنوه در روز نهم اسفند ماه سال 1280 در اهواز بدنیا آمد. تدین، تمسک به اهل بیت و فداکاری و گذشت و سرسختی در عفاف و حجاب از بارزترین خصوصیات او بود. بعد از فوت همسرش به تنهایی دو فرزندش رابزرگ کرد. با آغاز جنگ هر چه فرزندانش اصرار کردند به مکان دیگری مهاجرت کند نپذیرفت و گفت: دستور امام است که شهر را تخلیه نکنیم شاید رزمندگان نیازمند کمک باشند.
وی در مهر ماه سال 1359 بر اثر اصابت ترکش به ناحیه پهلو مجروح شد و باعث پارگی روده هایش گشت. به مدت 10 روز در بیمارستان بستری بود. تا اینکه در روز بیست و سوم درسن 79 سالگی به شهادت رسید. در مراسم تشییع او به علت موشک باران هیچ مشایعت کننده ای نبود جز یکی از فرزندانش و یک راننده و اورا در بهشت آباد اهواز به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سلمی حدادی

	زندگینامه

سلمی حدادی

زندگینامه

سلمی حدادی در خانواده ای فقیر در شهر برازجان در روز سوم تیرماه سال 1333 دیده به جهان گشود و از آنجا که وضعیت معیشتی چندان مناسبی نداشتند همراه پدر برای امرار معاش به فعالیت می پرداخت تا اینکه در سال 1353 ازدواج نمود که ثمره آن ازدواج 2 پسر و 2 دختر بود وی بعد ازدواج نیز همدوش همسر خود جهت امرار معاش خانواده فعالیت می نمود. 
با شروع مبارزات مردمی علیه رژیم شاهنشاهی طاغوت هنگام تسخیر لانه دژخیمانه پهلوی در دژ برازجان شبانه حین تکبیرگفتن به همراه دیگر اقشار ملت غیور برازجان بربام منزل براثر اصابت گلوله تفنگ ژ3 به شقیقه در مورخ 23 بهمن ماه سال 1357 در سن 24 سالگی به فیض شهادت نائل گردید. 
مزارش در بهشت سجاد(ع) دشتستان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

طاهره حدادنژاد

	زندگینامه

طاهره حدادنژاد

زندگینامه

طاهره حدادنژاد در روز چهارم فروردین سال 1338 در بندرانزلی دیده به جهان گشود. او از دوران کودکی دختری مهربان برای پدر و مادرش بود. دوران تحصیلات خود را در بندرانزلی گذراند و بعد از گرفتن دیپلم به استخدام سازمان صدا و سیما درآمد و به تهران منتقل شد و در تهران ازدواج کرد. ایشان در صدا و سیما کارمند سیستم بود و به کار مجری گری هم مشغول بود و در دوران دفاع مقدس و در موشک باران شهر تهران توسط نیروهای عراقی به همراه شوهر و فرزندش که هنوز متولد نشده بود در بيست و هفتمين روز از فروردين ماه سال 1367 در سن 29 سالگی به شهادت رسید و اکنون میدان محسنی تهران را به خاطر شهادت این بانوی فداکار به نام میدان مادر نام نهاده اند و مجسمه مادری که باردار است، به یاد ایشان ساخته شده و در آن نصب گردیده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 احترام حداد

	زندگینامه

احترام حداد

زندگینامه

احترام در روز سوم مهرماه سال 1324 در خانواده ای با تقوا و مهربان و مذهبی در شهرضا دیده به جهان گشود در تربیت دو دخترش کوشا بود و به جوراب بافی، قالی بافی و خیاطی علاقه بسیاری داشت او برای کارکردن از خانواده های بی بضاعت پول نمی گرفت. هر گاه شهیدی را به خاک می سپردند در خاکسپاری آن شهید شرکت می کرد و به جبهه هم کمک می کرد. اما آن جمعه خونین در مکه او را نیز به آرزوی دیرینه اش رساند.
عمال آل خلیفه و آل سعود در تظاهراتی که علیه آمریکا و اسراییل بود ضربه ای به سر وی زدند و او را شهید کردند. 
وی در تاریخ 9 مردادماه 1366 در سن 42 سالگی به شهادت رسید. 
پیکر پاکش را در گلزار شهدای شهرضا به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سمیه حجابی

	زندگینامه

سمیه حجابی

زندگینامه

زینب و داود در سال 1361 در تهران صاحب فرزند شدند. خداوند دختری زیبا به نام سمیه به آنان عنایت فرمود خانه کوچک داود با صدای لیلا و سمیه شور و حالی خاص داشت اما این شادی دیری نپائید، قساوت رژیم بعث در روز دوازدهم فروردین ماه سال 1364 روزیکه مردم ایران تایید جمهوری اسلامی را جشن گرفته بودند جمع کوچک خانواده حجابی را پرپر نمود. سمیه سه ساله به همراه تمام اعضای خانواده اش در بمباران هوایی شهر تهران آسمانی شدند و نامشان در جرگه شاهدان ثبت گردید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیده هاجر حایری عراقی

	زندگینامه

سیده هاجر حایری عراقی

زندگینامه

هاجر در یک خانواده متدین در تاریخ 10 مهرماه سال 1321 در مشهد چشم به جهان گشود. پدرش از مبارزین دوران انقلاب و همسنگر شهید مدرس بود. هاجر 17 ساله بود که ازدواج کرد و صاحب 6 فرزند شد. یار و یاور همسر در مشکلات بود و از سختی ها و ناملایمات زندگی هیچ گاه شکایتی نکرد و راضی به رضای الهی بود. 4 روز در هفته در منزلش جلسه قرآن برگزار می کرد. به فرزندانش قرآن می آموخت. همراه آنها در جلسات مذهبی شرکت می کرد، تا آنان را با سیره معصومین آشنا کند. در اوقات دیگر کاموا می خرید و برای رزمندگان جبهه، پلیور و کلاه و... می بافت. دوست نداشت به مرگ عادی از این دنیا برود برای همین همیشه در قنوت با تمام وجودش زمزمه می کرد:"اللهم الرزقنا شهادة فی سبیل ا..." 
او، پسرانش اکبر و صادق را برای شرکت در جبهه های حق علیه باطل فرستاد و به دیگران نیز سفارش می کرد:اگر فرزندان ما نروند، دفاع نکنند، پس چه کسی از اسلام و انقلاب و کشور دفاع کند؟ و در این راه دو پسرش را تقدیم آرمان های نظام اسلامی و انقلاب کرد.
پسرش شهید شده بود و هنگامی که سر بریده پسرش را دید، گفت: مگر بچه های ما از علی اصغر امام حسین عزیزترند، خم شد بر گلوی بریده فرزند خود بوسه زد و گفت:"السلام علیک یا ابا عبدالله" خبر دومین فرزندش هم رسید، اما او برای مراسمش مانند پسر اولش با خوشحالی پذیرای مهمانانش بود. او از آنکه اینگونه سرنوشت را برای خود رقم زده بودند، آنان را تحسین می کرد و دلش آرام و راضی بود و خدا را هزاران بار در دل شکر می کرد.
برای زیارت خانه خدا به مکه مکرمه مشرف شد که همزمان با آن، برائت از مشرکین اعلام گردید. ساعتی دیگر راهپیمایی شروع می شد. هاجر یاد خوابش افتاد، تبسمی کرد، خواب دیده بود که 2 پسر شهیدش(اکبر و صادق) به سوی او می آیند و او را همراه خودشان به سوی آسمان ها می برند. خوابش را تعبیر کرده بود و شوق دیدار فرزندانش، بارقه های امید را در دل او به وجود آورده بود، در تصمیمش مصمم تر گردید. غسل شهادت کرد. به سمت راهپیمایی رهسپار شد. در بین تظاهرات کنندگان ایستاد. مزدوران آل سعود وحشیانه به سمت مردم بی گناه هجوم می بردند.
بچه ها، خونه خاله دور هم جمع شده بودند، با نگرانی به اخبار رادیو گوش می کردند، پسر خاله شان رادیو را خاموش کرد که صدای دخترها به اعتراض بلند شد که رادیو را دوباره روشن کردند، یک بار نام مجروحین رامی خواندند بار دیگر اسامی مفقودین را می خواندند، نوبت به اسامی شهدا رسید، دل توی دلشان نبود که "شماره 29 شهید هاجر حائری عراقی" صدا در خانه طنین انداز شد. چه می شنیدند؟ یعنی دیگر مادرشان را نمی دیدند؟ مادر از میان آنها رفته بود، اشک در چشمانشان حلقه زده بود که بغض شان ترکید و صدای گریه وشیون بلند شد. صورت، بازو و پهلوهایش کبود و زخمی شده بود. هاجر بر اثر اصابت ضربات باتوم در تاریخ 9 مردادماه سال 1366 در سن 45 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرده بود و به فیض شهادت نائل گردیده بود.
مزارش در حرم امام رضا(ع) قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فاطمه حاجی درویش

	زندگینامه

فاطمه حاجی درویش

زندگینامه

فاطمه در روز بیست و ششم مردادماه سال 1354 در شهر تهران متولد شد؛ پدرش حبیب الله با شوق به تربیت او همت گماشت. 7 ساله بود که به مدرسه رفت تا نوشتن و خواندن را بیاموزد. اما روز بیست و نهم فروردین ماه سال 1367 رنگ سیاهی داشت. فاطمه و خواهرش مریم برای افطار مهمان عمه بودند. همه کنار سفره نشستند. فاطمه زیر چشمی مریم را نگاه کرد و خندید. صدای اذان بلند شد و ناگهان بمباران هوائی دشمن بخشی از شهر تهران را به ویرانه تبدیل نمود. فاطمه سیزده ساله که تازه سال سوم راهنمایی بود، به همراه خواهر و دو تن از فامیل خود به آسمان پر کشید و برای همیشه از میان ما رخت بربست.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از