عبدالله جنگیر

عبدالله جنگیر

زندگینامه

عبدالله یکی از نیروهای متعهد به نظام مقدس جمهوری اسلامی بود، که در تاریخ 27 خرداد ماه سال 1364 هنگام صرف سحری در محل کارشان در تاکستان قزوین، توسط فردی از عوامل نفوذی سازمان مجاهدین خلق (منافقین) با رگبار گلوله به شهادت می رسد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

عبدالرسول جمشیدی

عبدالرسول جمشیدی

زندگینامه

سال 1336 به دنیا آمد؛ نامش را "عبدالرسول" نهادند و برایش آرزوی سلامتی و سعادت نمودند. 
روزها و ماه ها از پی هم گذشت و او در عنفوان جوانی به جمع یاران امام (ره) پیوست و به منظور دفاع از کیان ایران اسلامی با تمام توان تلاش نمود. جمشیدی سرانجام توسط منافقین در روز سوم شهریورماه سال 1360 در سنّ 24 سالگی در تهران به شهادت رسید. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی جلوخانی نیارکی

علی جلوخانی نیارکی

زندگینامه

علی در 20 فروردین ماه سال 1341 در تهران به دنیا آمد و با قدوم مبارکش چشم و چراغ خانه شد. 
علاقه پدر و مادرش به وی بر آن شد تا الفبای کودکی را با محبت به ائمه اطهار (ع) آموخته و درس مردانگی را پیشه راه خویش سازد. با شروع حرکت‌هاي انقلابي مردم غيور ايران به جرگه یاران امام خمینی (ره) پیوست و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشت. 
پس از مدتی جنگ از سوی عراق به کشور عزیزمان تحمیل شد؛ او نیز به منظور پاسداری از کیان ایران اسلامی به خدمت مقدس سربازی رفت تا از مرزهای کشور عزیزمان دفاع نماید. 
در این میان گروهک‌های تروریستی منافقین که طی اعمال جنایتکارانه خود هیچ برگی از تقویم انقلاب اسلامی را از ترور مردم بی گناه خالی نگذاشته بودند در تاریخ 1 آذر ماه سال 1360 طی عملیات مسلحانه وی را در سن 19 سالگی به شهادت رساندند. 
پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه در گلزار شهدای روستای نیارک واقع در قزوین به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدحسین جلالی فریزهندی

سیدحسین جلالی فریزهندی

زندگینامه

حسین در روز سی ام مهر ماه سال 1340 در یکی از محله های جنوب شهر تهران چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را با موفقیت به پایان رساند و سپس در یک کارگاه کفاشی به کار پرداخت. از کودکی دارای اخلاقی خوب و خلقی خوش و زبانزد دوستان و آشنایانش بود. به اسلام عشقی وافر داشت و برای روحانیت احترامی خاص قائل بود و از هر فرصتی برای آموختن علوم دینی و تزکیه نفس استفاده می کرد. در ماه های اوج گیری نهضت انقلابی مردم مسلمان ایران فعالانه در همه راهپیمایی ها و تظاهرات شرکت می جست و با فداکاری مجروحین را به بیمارستان می رساند و در ساختن سنگرها کمک می کرد. 
پس از پیروزی انقلاب اسلامی همچنان به حضور خود در صحنه ادامه داد و در لبیک به فرمان امام بزرگوار به بسیج مستضعفین پیوست و شب ها در بسیج منطقه 4 به پاسداری می پرداخت. شهادت در راه خدا را سعادت می دانست و از این رو هرگاه یکی از دوستانش به شهادت می رسید کار خود را تعطیل می کرد و جهت برگزاری هر چه با شکوه تر مراسم آن شهیدان تلاش می نمود و در حالی که به آن شهید غبطه می خورد می گفت: «خوشا به حال تو که شهید شدی»
دشمنان رنگارنگ انقلاب را به خوبی می شناخت و بخصوص نسبت به ماهیت پلید منافقین آگاهی داشت و دسائس گوناگون آنان علیه اسلام را می شناخت. اخلاص و تقوای او چنان بود که بر هر مصاحبی تاثیر می گذاشت و علاقه همگان را برمی انگیخت و محبت یاران را جلب می نمود. 
بعد از ظهر شنبه هشتم اسفند ماه 1360، یکی از واحدهای تروریستی منافقین در خیابان هاشمی به اتومبیل حامل حجة الاسلام حجتی سرپرست کمیته منطقه 4 حمله ور می شوند و در جنایتی هولناک ایشان را به شهادت می رسانند. جلالی که در آن زمان در بسیج منطقه فوق خدمت می کرد، با کسب اطلاع از این جنایت به اتفاق یکی از هم رزمانش به تعقیب تروریست های منافق می پردازد و جنایتکاران وابسته به استکبار جهانی با مشاهده موتورسیکلت حامل این برادران، به سمت آنان آتش می گشایند. در این واقعه سیدحسین جلالی در اثر اصابت گلوله های منافقین در 20 سالگی به شهادت می رسد و در عنفوان جوانی قربانی دسائس مزدوران استکبار جهانی می گردد. 
مزارش در بهشت زهرا(س) قرار دارد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 امام قلی جعفرزاده سامانی

امام قلی جعفرزاده سامانی

زندگینامه

28 بهمن ماه سال ۱۳۲۴ در شهر سامان زادگاه عمان ودهقان سامانی از شعرای به نام ایران؛ یکی از شهرهای استان چهارمحال وبختیاری، در یک خانواده مستضعف به دنیا آمد. تنها فرزند این خانواده بود، او را نذر امام رضا(ع) کردند و مدت هفت سال لباس سفید به او پوشاندند و کفن‌پوش امام رضایش ساختند. به اندازه موهای سرش سکه به حرم امام حسین(ع) ریختند. پدرومادرمتدین او از همان اول پیوندش را با ائمه طاهرین(ع) مستحکم ساختند. به لحاظ همین امر بود که لحظه‌ای از یاد آنان غافل نمی‌شد و همه کارهایش درجهت وخواست ائمه اطهار(ع)بود. تحصیلات ابتدایی خود رادر سامان به پایان رسانید و بعد ازبه دلیل فراهم نبودن شرایط ادامه تحصیل درسامان تحصیلات متوسطه خویش را در دبیرستان ادب اصفهان تمام کرد. در سن ۱۷ سالگی پدرش را از دست داد و با مادر پیرش زندگی می‌کرد. در سال ۱۳۴۱ وارد صحنه سیاست شد و مشغول کارهای زیرزمینی که بوسیله روحانیت مبارز رهبری می شد، گردید و به پخش اعلامیه و نوارهای امام و رساله امام پرداخت.
سال ۱۳۴۵ به خدمت سربازی اعزام گردید و در دوران سربازی خود سپاهی دانش ممتاز بود. دوستان هم دوره اش می‌گویند، در سال ۱۳۴۶ عکس امام(ره) را به آنها نشان می دهد و می گوید: روزی این زعیم عالیقدر حکومت اسلامی را پیاده خواهد کرد. در سال ۱۳۴۷ واردکارخانه ذوب آهن اصفهان گردید و بعد از دیدن دوره یکساله فنی مشغول بکار شد. 
شهریور سال ۱۳۴۷ ازدواج کرد که ثمره این ازدواج یک دختر و دو پسر است. در سال ۱۳۴۹ برای دیدن دوره یک ساله ازطرف کارخانه ذوب آهن اصفهان عازم شوروی شد ولی به علت برخورداری از استعداد و نبوغ زیاد، این دوره را در مدت هفت ماه و نیم تمام کرد و به کشور بازگشت. در این مدت که در شوروی اقامت داشت تمام موازین شرعی را اجرا می‌کرد و قرارگرفتن در محیط فاسد و غیراسلامی کوچکترین خللی در ایمان واراده او ایجاد نکرد. بعد از بازگشت از شوروی فعالیتهای خویش را دوباره از سرگرفت وبا مبارزان منطقه چهارمحال واصفهان مانند برادران؛ صلواتی، پرورش، آیت‌الله طاهری، حجه‌الاسلام میرزائی امام جمعه زرین شهر و شهدایی چون ترکی‌، فولادی و... ارتباط تنگاتنگ داشت. در آن خفقان رژیم دیکتاتوری پهلوی، به ایجاد نمایشگاهای کتاب در فولادشهر، شهرکرد، سامان همت گماشت و همچنین در سایر شهرستان‌ها نمایشگاههای کتاب بسیاری تشکیل داد. اودراین نمایشگاهها به روشنگری افکار توده‌های مردم می پرداختند و به کارهای تشکیلاتی اهمیت بسیار می‌داد . 
به همین جهت همراه با سایر برادران مکتبی و مبارز نسبت به تشکیل جلساتی چند در فولادشهر همت گماشت. شهری که به دلیل رواج فرهنگ فاسد طاغوتی از معنویت در آن اثری نبود .اوبارها هزاران اعلامیه حضرت امام(ره) را مخفیانه و با چابکی، زیرکی و بدون ترس از عوامل ساواک به داخل کارخانه ذوب آهن اصفهان میبرد و پخش می‌کرد. در چهلمین روز شهادت حاج‌آقا مصطفی خمینی، در حالی که در مسجد سید اصفهان سخنرانی میکرد، دستگیر شد. در زمان پیروزی انقلاب زحمات زیادی کشید و بارها خطر راازسر گذراند اما به شهادت نرسید. ا و تمام مال و جان خویش را فدای مکتب اسلامی ساخته بود. لحظه‌ای از یاد خانواده‌های زندانی، تبعیدی و خانواده‌های بی‌سرپرست و مستضعف غافل نمی‌شد و با انجمن مددکاران و صندوق قرض‌الحسنه اصفهان همکاری داشت. وقتی که نماز می‌خواند با تمام وجودش به یاد خدا بود و با تمامی وجودش دعای کمیل می‌خواند و اشک می‌ریخت. به معنای واقعی کلمه مقلد امام(ره) و معتقد به ولایت فقیه بود. به امام (ره)عشق می‌ورزید و او را الگوی خویش قرار داده بود. 
در زمان پیروزی انقلاب به همراه دیگر برادران مبارز کارخانه ذوب‌آهن را به اعتصاب کشاندند. وی دارای بینش سیاسی قوی بود و هیچگاه در مسائلی که در مملکت بوجود می‌آمد اشتباه نمی‌کرد. دراول انقلاب که حجم زیادی ازحملات ناجوانمردانه ی منافقین وملی گراهای دروغین متوجه آیت الله مظلوم دکتربهشتی وسایرشخصیتهای انقلابی بود؛ ایشان به آنها عشق می‌ورزید و می‌گفت: روزی شهید بهشتی و حقانیت حزب جمهوری بر مردم ثابت می‌گردد. توصیه می‌کرد که از روحانیت مبارز دفاع کنید. به مال دنیا دل نبندید که شما را گرفتار می‌کند. همیشه شهادت را از خدا آرزو می‌کرد و در قبال خون شهدا احساس تعهد می‌کرد. مرتب قیامت را یادآوری می‌کرد و به آقای رجایی، رفسنجانی، خامنه‌ای و همراهان علاقه بخصوصی داشت و می‌گفت: که اینها بازوان امام هستند، بعد از پیروزی انقلاب به سمت مدیریت انتظامات شهر صنعتی فولاد شهر انتخاب گردید و در این پست خدمات شایانی کرد. مدت هشت ماه در این پست خدمت نمود و بعد به جهاد سازندگی شهرکرد آمد و در مدت ده ماه در این شغل خدمت کرد و بعد به علت حساسیت منطقه به انتظامات بازگشت . بعد وارد سپاه پاسداران شدودر قسمت اطلاعات مشغول خدمت گردید. بعد از آن مسئول اداره حراست کارخانه ذوب‌آهن اصفهان شد و مدتی هم در این قسمت خدمت کرد .او در بیست و نهم مهرماه ۱۳۶۰ به سمت فرماندار شهرکرد انتخاب شد. در تاریخ یکم دیماه وقتی که به اتفاق همراهانش از بازدید جبهه‌ها برمی‌گشت تصمیم می‌گیرند به حرم امام رضا(ع) بروند و زیارت کنند. 
پس از زیارت معشوق و کمی استراحت در شهر مشهد موقع خروج از اقامتگاه خود مورد شناسائی قرار می‌گیرند و به دست منافقین جنایتکار در تاریخ 1 دی ماه سال 1360 در سن 36 سالگی به درجه شهادت نائل می شود تا به آرزوی خود برسد. 
پیکر پاکش را در گلزار شهدای شهر سامان به خاک سپردند. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فاطمه صغری جعفری

فاطمه صغری جعفری

زندگینامه

در سال 1300 در شهرستان یزد دختری به دنیا آمد که او را "فاطمه صغری" نام نهادند. پدرش شغل کشاورزی داشت و او در چنین خانواده ای بزرگ شد و ازدواج کرد. همسرش نیز مانند پدر با کشت و زرع امرار معاش می کرد. فاطمه به فرزندان حضرت زهرا (س) بسیار علاقمند بود. در طول زندگی با مشکلات فراوانی رو به رو شد اما با سازگاری و صبر آن ها را پشت سر گذاشت. 
پس از فوت همسرش با یکی از پسرانش به نام "محمدحسین" در خانه ای مشترک ایام می گذراند. حفظ حجاب، اهمیت به نماز سر وقت و انس با قرآن کریم در رفتار او مثال زدنی بود. 
روز جمعه یازدهم تیرماه سال 1361 فاطمه 7 جزء از قرآن را قرائت نمود سپس عازم نماز جمعه شد و بعد از اتمام نماز در مسجد ملا اسماعیل یزد بر اثر انفجار بمب توسط منافقین در سنّ 61 سالگی به شهادت رسید. آن روز آیت الله صدوقی نیز به جمع آسمانیان پیوست. مزار پاکش در گلزار شهدای نجف آباد یزد قرار دارد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

هاشم جعفری معیری

هاشم جعفری معیری

زندگینامه

برگریزان مهرماه سال 1309 شهر تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی میزبان کودکی از سلاله شیعیان امیرمؤمنان (ع) بود کودکی را در زادگاهش سپری کرد و در سایه لطف پدرو مادری مهربان پرورش یافت.مدرک خود را در سال 1338 در مقطع دکترا از دانشکده پزشکی شهر تبریز دریافت نمود و در سال 1350 از دانشگاه تهران تخصص خود را در رشته جراحی عمومی دریافت کرد .او قبل از گرفتن تخصص به استخدام وزارت بهداری درآمد و به شهرهای خلخال، میانه و آذرشهر مامور شد. انجام فرائض دین اسلام، اخلاق حسنه، رعایت عدالت و پیروی از سیره نبی اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) از جمله خصائل بارز وی بود. او بعد از اخذ مدرک دکترا به عنوان پزشک عمومی در بهداری استان کردستان مشغول به کار گشت .دکتر جعفری در سال 1358 با سمت مدیرعامل سازمان منطقه ای بهداری استان تهران به فعالیت پرداخت و تا تاریخ 13/5/1359 در این سمت فعالیت نمود. آنگاه در تاریخ 25/8/1359 به عنوان رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی آغاز به کار کرد و در تاریخ 28/12/1359 به سمت معاون امور درمانی وزارت بهداری منصوب گردید. معیری در طول سال های خدمتش مسئولیت های بیشماری همچون ریاست درمانگاه خلخال، کفیل بهداری آذرشهر، ریاست بهداری آذرشهر، پزشک بهداری دماوند و ریاست بهداری میانه را پذیرفت و در تمام مراحل خدمت خالصانه برای ملت ایران تلاش نمود. سرانجام این دلاورمرد و سرباز باایمان خمینی کبیر در تاریخ هفتم تیرماه سال 1360 در سن 51 سالگی در ساختمان جمهوری اسلامی همراه 71 لاله دیگر بر اثر انفجار بمب توسط منافقین به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

جلال جعفریان

جلال جعفریان

زندگینامه

جلال در سال 1318 چشم بر جهان هستی گشود. کودکی او در سایه پر مهر خانواده سپری گشت و تعلیمات دین مبین اسلام را از آنان فرا گرفت.
جعفریان خیلی زود درس ایثار و جوانمردی را از مکتب سرخ سیدالشهداء (ع) آموخت و دل بسته ی سیره ی اهل بیت (ع) گشت.
وی با آغاز جنگ تحمیلی در جرگه سربازان لشگر اسلام به مصاف با بعثیان پرداخت و سرانجام در سال 1360 در تبریز از شربت طهور بهشتی نوشید و در سن 42 سالگی بر اثر ترور منافقین کوردل شهید راه حق شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

رضا جدیدی

رضا جدیدی

زندگینامه

رضا در سال 1333 در خانواده ای متدین چشم به جهان هستی گشود. دوران کودکی را در سایه خانواده گذراند. تا این که در دوره جوانی هیات عزاداری سالار کربلا سید الشهدا (ع) را تاسیس کرد و سه سال بعد در سال 1350 آن را ثبت نمود. حضور در مجالس ذکر اهل بیت (ع) او را با معارف اسلامی آشنا ساخت و در سال 1356 به خیل یاران امام (ره) پیوست. در همین سال ها با دوشیزه ای پارسا ازدواج کرد. در زمان ورود امام (ره) آیت الله مهدوی کنی، گروهی را به نام باند سبزهای حضرت امام خمینی (ره) در جهت امنیت مسیر فرودگاه تا بهشت زهرا (س) تاسیس کرد و رضا همراه آنان به حفاظت از امام (ره) پرداخت. 
در روز دوازدهم فروردین ماه_ روز جمهوری اسلامی _ جزء مامورهای انتخابات شد و بعد از این انتخابات به عضویت کمیته انقلاب اسلامی در آمد. 
جدیدی در کمیته انقلاب در قسمت موتوری آن مشغول خدمت شد و به علت سختی کار بارها کتفش آسیب دید. به همین علت دوستان او را به نام «رضا یه کتفی» می شناختند. رضا یکبار دستش را عمل کرد و بعد از آن در اوقات فراغت به حرم پاک علی بن موسی الرضا (ع) می رفت و به عنوان خدام کار می کرد. او سه ماه در منطقه اهواز جزء لشکر محمد رسول الله (ص) کارهای پشتیبانی و تعمیر وسایل نقلیه را انجام می داد دوباره به تهران باز می گشت و در کمیته، خدمتش را ادامه می داد. 
رضا جزء محافظین حاج آقا عرفانی نماینده مجلس و رئیس کمیته منطقه بود. یکبار در سال 1358 از طرف منافقین تهدید به مرگ شد و سرانجام در راه اعتلای نام اسلام در تاریخ 11/3/1361 در سن 28 سالگی از ناحیه کمر و سینه در خیابان شکوفه منطقه ی سلسبیل تهران مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 احمد جاوید

احمد جاوید

زندگینامه

احمد جاوید فرزند یدالله در بیستم شهریورماه سال 1341 در تهران و در خانواده ای متدیّن دیده به جهان گشود. از همان اوان کودکی روح وی با معنویت عجین گردید؛ به طوری که در دوره ی تحصیل به رغم واکنش منفی کادر آموزشی مدرسه، به بی حجابی معلمین زن اعتراض کرد. او ضمن تحصیل درس، به مطالعه ی کتب دینی و نهج البلاغه پرداخت و دوستانش را نیز به این امر تشویق نمود. 
جاوید تحصیلات خود را تا مقطع دوم دبیرستان ادامه داد و پس از آن مقارن تحول سیاسی ملت ایران، با شرکت در تظاهرات و هم چنین تکثیر و توزیع اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) خدمات ارزنده ای را در به ثمر رساندن انقلاب شکوهمند اسلامی ارائه نمود. وی بعد از انقلاب نیز ضمن فعالیت در مسجد امام حسین (ع) و تأسیس کتابخانه ی مسجد با عضویت در کمیته ی انقلاب اسلامی، در جهت افشاگری ماهیت گروهک های معاند با اسلام گامی در راستای پیشبرد آرمان های نظام اسلامی برداشت. 
جاوید با علاقه ی وافر به علوم و معارف اسلامی، سال 1356 به حوزه ی علمیه ی قم راه یافت و سال 1360 نیز ازدواج نمود. وی که مستعد زمینه های معنوی بود، با قلبی آکنده از عشق به معبود، احکام و فرامین الهی را در لحظه لحظه ی زندگی خویش اجرا کرد. جاوید عمری کوتاه ولی پرفیض داشت. وی در صدد نگارش یک جلد کتاب در باب فقه اسلامی بود که به لحاظ شهادتش ناتمام ماند. او که بعد از ازدواج ساکن شهر خون و قیام قم شده بود، پس از عمری مجاهدت و تلاش در جهت اعتلای کلمه ی الله سرانجام در حالی که جهت دیدار خانواده به تهران آمده بود، در حدود 11 صبح تاریخ 13/6/1361 در خیابان صفای تهران، مورد هجوم ناجوانمردانه ی منافقین کوردل قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله در سنّ 20 سالگی هم چون علمدار نینوا چشم و جان خود را تقدیم اسلام کرد و در گلزار شهدای بهشت زهرا (س) آرام گرفت. 
تنها فرزند احمد 6 ماه پس از شهادت پدر به دنیا آمد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از