مرادعلی آپرناک

مرادعلی آپرناک

زندگینامه

مرادعلی در چهارم مهر ماه سال 1330، در روستای قلعه جوق از توابع شهرستان مهران به دنیا آمد. پدرش علی نام داشت. 
مرادعلی تا دوم ابتدایی درس خواند. سال 1357 ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. 
به عنوان گروهبان سوم ژاندارمری در جبهه حضور یافت. پنجم خرداد ماه سال 1365، با سمت جوانمرد دهلران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به قلب، در سن 35 سالگی شهید شد. 
مزار وی در گلزار شهدای روستای گنبدپیرمحمد شهرستان زادگاهش واقع است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حسین آب نیکی

حسین آب نیکی

زندگینامه

حسین در روز 20 مرداد ماه سال 1343 به دنیا آمد و با قدوم مبارکش چشم و چراغ خانه شد. 
علاقه پدر و مادرش به وی بر آن شد تا الفبای کودکی را با محبت به ائمه اطهار (ع) آموخته و درس مردانگی را پیشه راه خویش سازد. با شروع حرکت‌هاي انقلابي مردم غيور ايران به جرگه یاران امام خمینی (ره) پیوست و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشت. 
پس از مدتی جنگ از سوی عراق به کشور عزیزمان تحمیل شد؛ او نیز به منظور دفاع از کیان ایران اسلامی به دعوت امام امت (ره) لبیک گفته و به میدان رزم شتافت. 
وی سرانجام در روز 12 مرداد ماه سال 1367 در سن 24 سالگی در خون خود غلطید و به شهادت رسید. 
پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه در بهشت زهرا(س) واقع در تهران به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

یوسف آب روشن

یوسف آب روشن

زندگینامه

یوسف در اول فروردین ماه سال 1342 در بخش ملکشاهی از توابع شهرستان مهران به دنیا آمد. پدرش علی رضا کارگر بود. 
وی خواندن و نوشتن نمی دانست. کشاورز و کارگر بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم آذر ماه سال 1363 در شهرستان زادگاهش توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به کمر و شکم در سن 21 سالگی شهید شد. 
مزار وی در بخش صالح آباد از توابع همان شهرستان واقع است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فرامرز آب رود

فرامرز آب رود

زندگینامه

فرامرز در روستای ماشمی در روز دوم خرداد ماه سال 1313 به دنیا آمد. روزهای کودکی را با شادی سپری کرد. به دلایلی از نعمت سواد بی بهره ماند. سپس راه و روش کشاورزی را آموخت و این شغل را انتخاب کرد. 
سال 1340 ازدواج کرد و صاحب 7 فرزند شد. با آغاز جنگ از طریق بسیج به جبهه رفت و در عملیات والفجر 10 شرکت کرد. 
روز بیست و پنجم اسفند ماه سال 1366 در حلبچه بر اثر اصابت ترکش و قطع پا در سن 53 سالگی به شهادت رسید. 
پیکر او را در گلستان شهدای روستای میلاس به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدحسین آب سالان زاده

سیدحسین آب سالان زاده

زندگینامه

سیدحسین در روز بیستم بهمن ماه سال 1337 در روستای نصریان پا بر خاکدان هستی نهاد. 
کودکی را به شادی سپری کرد. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. پس مشغول کار کشاورزی شد. سال 1358 ازدواج کرد و صاحب 7 فرزند شد. 
روز دوازدهم فروردین ماه سال 1381 به عنوان نیروی مردمی ارتش(گپار) در زادگاهش بر اثر انفجار مین و اصابت ترکش به سینه و پا در سن 44 سالگی شهید شد. 
مزارش در امامزاده سیدابراهیم قتال روستای بیشه دراز قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

پرویز آب برین

پرویز آب برین

زندگینامه

پرویز آب‌برین متولد اول اردیبهشت ماه سال 1343 بسیجی مفقودالاثر از روستا نازک‌علیای پلدشت، با روحی پاک و نگاهی معصومانه، در مدرسه عشق نام نوشت و به همراه دوستانش به منطقه غرب کشور اعزام شد و در میان کوهساران سومار مقابله با دشمن را عین زندگی پنداشت و در عملیات مسلم بن عقیل در نهم مهر ماه سال 1361 در سن 18 سالگی معصومانه شهید شد. 
پیکر پاکش را پس از سال ها دوری در روستای نازک‌علیا به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

منوچهر آب روشن

منوچهر آب روشن

زندگینامه

منوچهر در تاریخ پنجم اردیبهشت ماه 1350 به دنیا آمد و با قدوم مبارک خود چشم خانواده اش را روشن نمود.
وی پس از اینکه روزهای کودکی را یکی پس از دیگری پشت سر نهاد و از کوچه های نوجوانی نیز عبور کرد، اعتراضات مردمی علیه رژیم طاغوت به اوج خود رسید و منجر به پیروزی انقلاب اسلامی شد. 
زمانیکه جنگ عراق علیه ایران آغاز گردید، وی برای دفاع از خاک سرزمین اسلامی به مناطق جنگی جنوب کشور رفت و به دیگر همرزم هایش در گردان فجر سپاه پاسداران پیوست و با تمام توان در مقابل دشمن بعثی جانفشانی نمود.
عراقی ها که در مقابل ایستادگی و شجاعت سربازان ایرانی ناتوان شده بودند، تنها راه مبارزه را سلاح سرد شیمیایی یافتند، و در تاریخ 19 دی ماه 1365 دست به حمله هوایی زدند و جاده صفوی را که منتهی به شلمچه می شد، بمباران شیمیایی کردند. 
او سرانجام در تاریخ 25 دی ماه 1365 طی عملیات کربلای 5 بر اثر استنشاق گاز شیمیایی خردل، پس از تحمل رنج فراوان در حالیکه 15 ساله بود، به مقام والای شهادت رسید و همنشین سفره اباعبدالله (ع) شد.
پیکر پاکش در گلزار شهدای بهبهان واقع در خوزستان آرام گرفت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

یدالله آب یار

یدالله آب یار

زندگینامه

می نویسم من از تو رعناقامتم.از تو که عصاره ی سال های جوانی ام بودی و من تمام زندگی ام را نثار خنده های کودکانه ات کردم. مگر چند سال از آن روز گذشته است؛ آن روز که دل به خطر سپردی و در میان خیل یلان عصر خمینی راهی دیار خون و آتش شدی. می نویسم من از تو، از تو جوان پرشورم که روزهای شیرین و پرالتهاب کودکی ات در بم سپری شد و تو خیلی زود در چشمانم قد کشیدی و من به نظاره نشستم بالیدنت را. 
روزها می گذشت و من سرمست می شدم از لحظه لحظه های بزرگ شدنت؛ چه قدر دلم می خواست کمی بیشتر، یک روز، دو روز اصلاً نمی دانم فقط کمی بیشتر پیشم می ماندی و من با لذّت به قامت سروسان تو نگاه می کردم ولی تو رفتی و هزارات حسرت بر دلم ماند؛ یادش بخیر کِی بود که سرباز شدی؟ راستی تاریخش را به یاد داری؟
من که خوب یادم است 22 تیرماه سال 1365 بود چند شنبه بود؟ نمی دانم دوباره یادم رفت؛ دوباره همه چیز را فراموش کردم؛ دوباره تو در ذهنم تداعی شدی و همه چیز در مقابل تو رنگ باخت. 
نه دلم نمی خواهد به آخرین روزها برسم تمام وجودم تیر می کشد. اصلاً چرا باید به یاد بیاورم که تو نیستی؟ چرا باید به یاد بیاورم که دو سال بعد از پوشیدن لباس سربازی، لباس شهادت بر تن کردی؟ اصلاً چرا دوباره همه چیز برایم زنده شد؟ چند سال است که این چراها رهایم نمی کند؛ این که چرا تو باید بیست و یکم تیرماه سال 1367 شهید بشوی؟
چرا چند سال دیرتر، نه؟ دوباره رسیدم به آخر به آخری که تو رفتی. عیبی ندارد. "یدالله" جان مهم این است که تو این جایی پیش خودم؛ مهم این است که در گلزار شهدای بم به خاک سپرده شده ای و من همین که در کنار مزار تو می نیشنم و درد دلم را زمزمه می کنم، خدا را شکر می کنم. 
شب شده است و من باید بروم، اما دوباره برمی گردم هنوز تمام دردهایم را با تو نگفته ام. مادرجان هنوز نگفته ام خوشحالم از این که آن دنیا شفاعتم می کنی؛ از این که خون تو و دوستانت حافظ ایران است و من خوشحالم از تو و انتخاب راهت! 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدغلام رضا آب فروش

سیدغلام رضا آب فروش

زندگینامه

اولین روز بهار سال 1343 فرزندی از سلاله طه به دنیا آمد و پدر نامش را به عشق ثامن الحجج (ع) غلام رضا نامید. سید غلام رضا در کوچه پس کوچه های شهر تهران رشد یافت و همراه دیگر کودکان همسال خود به مدرسه رفت. در سن 10 سالگی به اقامه نماز پرداخت و خدا را به خاطر وفور نعمت سپاس گفت دوره ی ابتدایی را در مدرسه آیت الله فومنی به پایان رساند در زمان مبارزات امام امت در واقعه 17 شهریور با کمک خواهرزاده های خود وسایل اولیه امدادی مانند پنبه و ... را با وجود محاصره بودن بیمارستان سوم شعبان به این بیمارستان رساند.
سال دوم دبیرستان زمانی که در رشته بازرگانی مشغول تحصیل بود، به علت فعالیت در پادگان امام حسین (ع) و خلیج و نگهبانی از زندانیان از ادامه تحصیل انصراف داد. آب فروش در زمان ورود امام (ره) به میهن عضو کمیته ی استقبال از ایشان بود. در سال 1359 به منظور سازندگی روستاها به شهرکرد رفت. اما به علت سانحه سوختگی برای مداوا به تهران بازگشت و 1 ماه تحت درمان قرار گرفت. از آن روز به بعد نیز جزو نیروی ذخیره کمیته منطقه 10 به فعالیت ادامه داد. در تاریخ 1 دی1360 از طرف بسیج سپاه پاسداران به جبهه رفت مدتی در قسمت شناسایی و چندی در قسمت خمپاره انداز خدمت کرد و سرانجام بعد از 6 ماه نبرد در تاریخ 25 خرداد 1361 در گیلانغرب بر اثر اصابت گلوله در سن 18 سالگی شراب طهور بهشتی را سر کشید و جرعه نوش خوان گسترده الهی گشت. پیکرش هیچ گاه به زادگاهش بازگشت و آن جا ماند تا حافظ مرزهای کشور باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

غلام رضا آب سالان

غلام رضا آب سالان

زندگینامه

غلام رضا آب سالان در بیست و دومین روز از اسفندماه سال 1331 در شهرستان شاهرود از توابع استان سمنان دیده به جهان گشود. محمدعلی فرزند نورسیده را در آغوش فشرد و همراه با نوای الله اکبر عشق به رب المربوب را در جان او جاری ساخت.غلام رضا با رسیدن به سن 7 سالگی راهی دبستان شد و تا سال ششم ابتدایی به تحصیل پرداخت پس از آن به دلیل فقر اقتصادی خانواده ناچار به ترک تحصیل شد. 12 ساله بود که به همراه پدر خانواده به تهران مهاجرت کرد و به همراه برادر خود در سراجی مشغول به کار شد. 
پس از دو سال به کارخانه مبل ایران رفت و به کار اداری پرداخت وی پس از انجام خدمت نظام وظیفه در سال 1352 در کارخانه ایران ناسیونال مشغول به کار شد و در سال 1355 ازدواج کرد که ثمره پیوند آسمانی او سه فرزند می باشد.
در ایام مبارزات انقلابی مردم علیه رژیم ستم شاهی دوشادوش هموطنانش به خیابان آمد و در کار کمک به مجروحین و حمل و نقل آنان از جان گذشتگی بسیار کرد. پس از پیروزی انقلاب به دنبال فرمان حضرت امام (ره) مبنی بر تشکیل بسیج 20 میلیونی به این نهاد مقدس پیوست او همراه اعضای انجمن اسلامی کارخانه و اعضای بسیج جهت انجام کارهای عمرانی به روستاها سفر می کرد. با شروع جنگ تحمیلی از طریق بسیج ایران خودرو به جبهه اعزام شد. سال 1361 برای بار دوم به مناطق غربی عزیمت کرد و سرانجام در بیست و یکمین روز از آذرماه سال 1362 در منطقه سومار پس از پایان نگهبانی بر اثر اصابت گلوله به قلب در سن 30 سالگی به شهادت رسید.
روح بلند او در حالی که به آسمان پر گشود که ذکر یا مهدی بر لب داشت. مزار مطهر او در بهشت زهرا (س) قطعه 58 قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از