معصومه پنیری

	زندگینامه

معصومه پنیری

زندگینامه

در روز اول شهریور ماه سال 1354 که مردمان اهورایی سرزمین عاشورایی ایران با تمام همت خود در مقابل طاغوت دوران، قد علم کرده بودند، می سوختند و سازش نمی کردند، معصومه در خانواده ای متدین در بروجرد چشم به تابلوی زندگی گشود و گویی این تولد همواره با اندیشه همت مردان بزرگ هم آغوش بود. 
کودکی بیش نبود که دست از مادر رهاند و روبه سوی سربازان رژیم پهلوی با تمام قدرت ایستاد و فریاد زد:«ای سرباز تو بی گناهی، اسیر دست شاهی» و این موضوع باعث عصبانیت عوامل رژیم شده و به درب منزل آنها آمده و از خانواده او تعهد گرفتند که دیگر تکرار نشود، ولی معصومه هرگز آرام نگرفت و با حضور در راهپیمایی ها و مراسمات متعدد راز ماندن و پایداری را آموخت.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بلافاصله رژیم عراق علیه ایران آتش گشود. معصومه همواره با همان همت همیشگی در حالیکه حجاب و عفافش در هاله ای از تقوا که مزین به صبر حاصل از روزه بود در صحنه حاضر می شد و پله پله طریق تکامل را می پیمود تا سرانجام روز موعود فرا رسید، براستی که حسرت پرواز در حلقه چشمانش قاب بسته بود، به مادر خیره شده بود و از سرخی غروب می گفت و بعد از سکوت طولانی ناگاه با انفجار یک بمب خوشه ای در پرواز به رویش گشود شد.
در آستانه پرواز اجازه نمی داد دکتر روسریش را باز کند گویی می خواست گوهر پاک فطرت خویش را در همان صدف معصومیت به محضر دوست تقدیم کند. 
روز دوم بهمن ماه سال 1365 در سن 11 سالگی به شهادت رسید. 
مزارش در بهشت شهدای بروجرد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از