کبوتر جمشیدی

	زندگینامه

کبوتر جمشیدی

زندگینامه

کبوتر در روز دوازدهم مرداد ماه سال 1353 در الیگودرز به دنیا آمد. وتا پایان دورۀ ابتدایی درس خواند. همزمان قالی بافی را نیز فراگرفت. کبوتر کوچک و مهربان می رفت تا با دعوت دایی به مهمانی، گرمی و صمیمیت خانواده خود را دو چندان کند چادر کوچکش را بر سر کرد و به سراغ دایی رفت اما مادر مضطرب و نگران است گویی به مادر الهام شده بود که کبوترش میل پرواز به عالم بالا را دارد و می خواهد به جمع شهیدان بپیوندد با دلهره و نگرانی به پدر کبوتر می گوید که چرا دخترم را فرستادی، نکند برایش اتفاقی بیفتد. دلهره و نگرانی او بجا بود چرا که چند لحظه بعد شهر در روز بیست وششم بهمن ماه سال 1365 بوسیله پرندگان آهنین بی رحم، بمباران می شود و کبوتر با دل مجروح و بال خونین راهی بیمارستان می شود بی آنکه پدر و مادر از او خبری داشته باشند. کبوتر بال و پر شکسته را پدر بعد از 18 روز در سردخانه در حالیکه گرمای عشق حق یافته بود شناسایی می کند اما با ناباوری تمام فریاد می زند که این کبوتر من نیست، کبوتر من شهید نشده. مادر جویای پیکر او می شود و می فهمد شهدای شهر را فردا تشییع می کنند و شهادت کبوتر تعبیر رویای همان شبی بود که مادر دو بلبل زیبای آوازه خوان را در کنار حوض خانه اش دیده بود و کبوتر با برادر شهیدش سلیمان، بلبلان مادر بودند که به سوی نور و روشنایی پرواز کردند. پرواز هر کبوتری بازگشتی دارد و کبوتر مادر نیز او را در سفر مشهد مقدس همراهی می کند. کبوتر حرم عشق را مادر، در طول سفر به حرم مقدس حضرت رضا(ع) و در کنارش می بیند و چون از زیارت بر می گردند کبوتر با آنها نیست. واین یک حقیقت است که شهدا نمرده اند بلکه زنده اند و در زندگی ما هستند و شاهد ما و اعمال ما هستند.
مزار این عزیز 12 ساله در گلزارشهدای الیگودرز قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از