سیده آمنه صدر

	زندگینامه
	هدایت کننده
	داستان های درس آموز
	معلم آگاه
	فریادی چون خطبه ی زینبیه
	طلیعه درخشیدن
	حماسه بنت الهدی
	بازتاب حماسه
	شهادت

سیده آمنه صدر

زندگینامه

سال 1317 ه.ش (1938م) بود که صدای گریه آمنه بنت الهدی منزل محقر سیدحیدر صدر در کاظمین را گرمایی دوباره بخشید. او سومین فرزند خانواده بود و دو برادر بزرگترش سیداسماعیل و سیدمحمدباقر از وجود او در خانه مسرور بودند. مادر فاضله‌اش فرزند شیخ عبدالحسین آل یاسین بزرگ زمان بود و دو برادرش شیخ محمدرضا و شیخ مرتضی آل یاسین علمایی صاحب نام بودند. پدرش سیدحیدر فرزند سیداسماعیل صدر بود که پس از میرزامحمدحسین شیرازی (رهبر جنبش تنباکو) به مرجعیت عامه‌ی شیعه رسید.
وجود مدارس غرب‌زده و تهی از ارزش‌های اسلامی مانع از قدم نهادن او به مدرسه شد، اما این امر آمنه را از آموختن بازنداشت. برادرش سیدمحمدباقر گرچه تنها چهارسال از او بزرگتر بود اما استادی او را عهده‌دار گردید و از بنت‌الهدی شیرزنی فاضله ساخت که اسوه‌ی زنان عراق شد و حرکت آفرین جامعه بانوان این کشور گردید.
وی در مدارس دخترانه اسلامی وابسته به جمعیت «صندوق خیریه اسلامی» در بغداد نظارت داشت و سرپرستی مدرسه‌ی الزهرا در کاظمین را نیز عهده‌دار بود. وی سه روز از ایام هفته را در بغداد و بقیه روزها را در نجف و کاظمین سپری می کرد و تمام توان خود را جهت روشنگری اذهان بانوان به کار بسته بود. 
آثار به چاپ رسیده از او که در برگیرده داستان‌هایی با مضامین اسلامی بود اثر بسزایی در این امر داشت. او شاعری توانا بود و در تمامی سال‌های مبارزه علیه ظلم و استبداد در عراق دوشادوش برادر قهرمانش سیدمحمدباقر، زینب گونه ایستاد تا این که در تاریخ هفدهم فروردین ماه سال 1359 (8/4/1980م) به همراه استاد و برادرش سیدمحمدباقر صدر به دست دژخیمان بعثی دستگیر و پس از تحمل شکنجه‌های بسیار در نوزدهم فروردین ماه همان سال به شهادت رسید. گرچه او مظلومانه رفت اما ثمره‌ی عمری تلاش او در میان قشر تحصیل کرده‌ی عراق به خوبی نمایان بود و شمار زنانی که به تأسی از او روی به ارزش‌های اسلام آوردند هر روز بیش از پیش گردید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از