نسرین صفایی

	زندگینامه

نسرین صفایی

زندگینامه

كسي كه عاشق هميشه بي تاب و بي قرار براي رسيدن به عشق و وصالش است اهميتي نداره كه اين ديدار كنار كوهي از سنگر باشه يا خاكريزهايي كه حاصل از موشك هاي بعثيان عراقي باشد. 
 در يك روز بسيار زيبا گل هايي كه با عطر دلنشين خود فضاي خانه را پر كرده بودند و بوي خوش گلاب از سجاده نماز كسي به مشام مي رسيد دختري زيبا چشمان خود را در اول خرداد ماه سال 1348 در استهبان به روي دنيا گشود و صداي اولين گريه اش سكوت خانه را شكست و او را نسرين ناميدند. تا مثل گل هاي ياس پاكي را تجربه كند از كودكي محبوب دوستان خوب بود. ادب و نجابت او باعث شد تا دختري نمونه باشد. وقتي كه پا به دبستان نهاد هم بندبند وجودش را عشق و ايمان فراگرفت و روح او آغشته به نماز شد. او در نوجواني اش به همراه خانواده به شيراز سفر كرد و در آنجا ساكن شد. وي روحي سرشار از مهر و محبت به كودكان و اطرافيان خود داشت و هميشه مي گفت (مواظب تربيت كودكان خود باشيد زيرا آن ها الگوي جامعه هستند.) نسرین تا اواسط دوره دبیرستان درس خواند. 
 وي بانويي متين و باوقار بود از بي حجابي بدش مي آمد و از بي عفت بودن كسي رنجيده خاطر مي شد. علاقه بسيار شديدي به خواندن دعاي توسل داشت و عشقي پاك و بي آلايش به امام خميني (ره) داشت. در روزهايي كه ايران شاهد حماسه بعثيان عراقي بود و مردان دلاور اسلام لباس رزم برتن و در جبهه فعاليت مي كردند نسرين با جواني شيرمرد كه همچون مردان ديگر در جبهه حضور داشت پيوند آسماني بست و با او به زندگي مشترك پرداخت. هميشه پيش خانواده اش اين جمله را بازگو مي كرد كه آرزوي شهادت دارد مي گفت (خداوندا شهد شيرين شهادت را به كسي مي دهد كه اولويت آن باشد و در راه حق جان فدا كند) 
 در روزهاي جنگ تحميلي وقتي كه دولت عراق در برابر شيرمردان اسلام احساس ضعف و ناتواني مي كرد و قادر نبود با مردان ايران مقابله كند به همين خاطر بمب هاي خود را به طرف شهر ها و خانه هاي مسكوني نشانه گرفت و بسياري از مردمان بي دفاع را به خاك و خون كشيد. 
 نسرين به همراه همسرش (شهيد محمدصادق عشاق) و به همراه چند نفر از بستگانش در زير آوارها به خاك و خون كشيده شدند و به آرزوي خود يعني شهادت رسيدند. 
او در سن 17 سالگی مورخ 12 بهمن ماه سال 13655 در شیراز به جمع شهداء پیوست و در گلزار شهدای استهبان به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از