معصومه عینی

	زندگینامه

معصومه عینی

زندگینامه

در تاسوعای سال 1350 روز اول بهار در گوشه ای از سرزمينمان ايران، دختری پا به عرصه هستی گذاشت که تبسم زيبايش همواره وزش اميد بود برای زندگی. مادرش از بهار نگاهش می گويد: «که دسته دسته گل های مهر و محبت را نثار ديگران می کرد و فطرتی پاک که از کودکی درس دينداری و عشق ورزی آموخته بود. شيفته ائمه اطهار بود و از کودکی سقاخانه می بست ما نيز به ياد او هر سال سقاخانه می بنديم. قبل از شهادتش خواب ديدم حضرت امام (ره) يک کاسه ماست و سه خرما به من داد و از سه خرما يکی را برداشت مطمئن بودم يکی از ما شهيد می شود.» 
 هر چند معصومه نمی توانست در جبهه های نور عليه ظلمت حضور يابد، ولی همواره با حفظ حجاب و شرکت در نماز جمعه در مقابل دشمن ايستاد. بی شک دشمن می دانست آنچه سنگرهای عشق و ايمان را در جبهه ها جان می بخشد از پشتوانه روحی است که خانواده های آن ها در کوچه پس کوچه های شهرها آفريده بود. به همين دليل شهرها را متجاوزانه هدف کينه خود قرار می داد، در جهت جبران عدم توانايی مقابله خود با نيروهای رزمنده. آن روز که مدرسه کودکان کر و لال در زير بمباران هوايی ويران شده بود ، معصومه سراسيمه برای ياری رساندن به طرف مدرسه می رفت که در بين راه عاشورايی شد و چون پرستويی مهاجر به معراج عشق رفت. او در تاریخ 2 بهمن ماه سال 1365 در سن 15 سالگی در بروجرد شهد شیرین شهادت نوشید. 
مزارش در بهشت شهداء بروجرد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از