گوهر محمدی

	زندگینامه

گوهر محمدی

زندگینامه

دهم مهر ماه سال 1336 به دنیا آمد و گوهر نام گرفت. در پانزدهم خرداد سال 1342 نهالی غرس شد که در سال 1357 به ثمر نشست و در سال های بعد از آن شاخ و برگ گسترد و چون چتری بر سر همه مستضعفان سایه افکند. مردم مسلمان شهرستان بانه در سالگشت حماسه ی خونین 15 خرداد سال 1342 دور هم جمع شده بودند تا بار دیگر فریاد دفاع از غیرت و آبرو و حق طلبی مردم مسلمان ایران را به گوش جهانیان برسانند و به شهدای غیور 15 خرداد 1342 بگویند که شما در جوار رحمت حق آسوده خاطر باشید که همسنگران و رهروان شما راهتان را ادامه خواهند داد. دست تقدیر این چنین خواست که در این روز پانزده خرداد دیگری برای ملت ما در تاریخ پرافتخار انقلابمان ثبت شود. 
آری حادثه خرداد دوباره تکرار شد اما این بار بعثیان به نیابت از آمریکای خونخوار این جنایت هولناک را مرتکب شدند. ناظران واقعی این واقعه می گویند: 
در این روز مردم برای شرکت در مراسم سالگشت 15 خرداد در محل پارک شهر بانه (پارک 15 خرداد) اجتماع کرده بودند، ساعت 30و10 دقیقه هواپیماهای رژیم جنایت پیشه سیاه و نفرت بار خود را بر آسمان صاف و فضای بی آلایش شهر بانه افکندند. در مدت چند ثانیه گویی آسمان و زمین به هم برخورد کردند همه جا تاریک شد، بارانی از بمب های آتش زا و گلوله و راکد بر سرمردم بی دفاع بانه باریدن گرفت. 
فغان و آه و ناله کودکان و زنان به آسمان برخاست، سراسر شهر را توده ای از دود فرا گرفته بود، اجساد مطهر شهدا به هوا پرتاب می شد، تکه های متلاشی شده اجساد بر شاخه های درختان مشاهده می گشت، قیامتی برپا شده بود همه دنبال گم گشتگان خود بودند، مادران فرزند در بغل تکه تکه شده بودند. جوانان و نونهالان پرپر شده بودند تعداد شهدا به حدی بود که امکان دفن سریع آنها وجود نداشت لذا هر خانواده مشغول شهیدش بود. با اینکه بمب به سر خواهرم اصابت کرده بود و فقط قسمتی از گردنش مانده بود به اندازه ی 5 الی 6 متر با همان حالت بدون سر، دستش در دست خواهر دیگرم بود و بعد بر زمین افتاده بود. 
گوهر در تاریخ 15 خرداد 1363 با زبان روزه مورد اصابت ترکش توپ بعثیان قرار گرفت و در روستای نی در سن 27 سالگی به شهادت رسید. 
پیکر پاکش را در روستای کوپیچ به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از