عبدالرحیم حاجی نوری

عبدالرحیم حاجی نوری

زندگینامه

در ششم خرداد ماه سال 1337 عبدالرحیم حاجی نوری دیده به این عرصه خاکی گشود. 
حاجی نوری تلاش وافر داشت تا سخنان و کلاس هایش، معنویت بخش و جذبه آفرین برای دانش آموزانش باشد و گاه دانش آموزان، عشق درونی خود را به صورت شعر یا نوشته ای تقدیم او می کردند. تبیین ابعاد جلوه های گوناگون شخصیتی این معلم بزرگ در عرصه های مختلف اجتماعی و فرهنگی، از قلم این حقیر عاجز و ناتوان خارج است. 
حاجی نوری پیش از انقلاب، فعالیت هایی را از خود در کنار مبارزین به جای نهاده است. هم چنین فعالیت سیاسی ایدئولوژی ارتش، دانش سرای کشاورزی سلمان شهر، مناظره های علمی با گروهای الحادی و از همه مهمتر،[شرکت] در سنگر تعلیم و تربیت تندیسی از افتخارات او به حساب می آید. 
منافقان ناپاک این مرز و بوم که از عمق عظمت و بزرگی این عزیز آگاه بوده در تعقیب او از منطقه ی«عجب شیر» به محض دیدن زمینه های لازم در پادگان لویزان، در تاریخ 8 فروردین ماه سال 1361 روح سرشار از معنویت این معلم عاشق را با شهادت به پرواز درآوردند. 
از او یک فرزند دختر به نام فاطمه و یک فرزند پسر به نام اسماعیل به یادگار مانده است. 
پیکر رادمرد 24 ساله را در گلزار شهدای یوسف رضا به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از