رضا درویشوند

رضا درویشوند

زندگینامه

رضا درویشوند در روز شانزدهم شهریور ماه سال 1341 دیده به جهان گشود و از کودکی تحت تعلیم و تربیت خانواده با احکام شرع مقدس و وظایف مذهبی خود آشنا شد و با عشق و علاقه به انجام عبادات اسلامی پرداخت.
فعالیت های سیاسی-مذهبی وی همزمان با خیزش مجدد امت اسلام تحت رهبری های پیامبر گونه امام خمینی آغاز گشت و او با پخش بیانیه ها و اعلامیه های رهبر عظیم الشان انقلاب و حضور فعال در راهپیمایی ها و تظاهرات در این دوران سهم موثری را در تبلیغ انقلاب و ترویج پیام انقلاب اسلامی به سایرین بر عهده گرفت و در جهت تشویق و ترغیب اهالی محل و کشاندن آنان به صحنه برآمد. 
پس از پیروزی، درویشوند به همکاری افتخاری با کمیته های انقلاب اسلامی مشغول شد و در زمینه حفظ امنیت و انتظامات شهر با تمام وجود به کار و تلاش شبانه روزی پرداخت. وی پس از سه ماه فعالیت مستمر در کمیته و دریافت مبلغی بالغ بر چهار هزار و پانصد تومان به عنوان حقوق سه ماه خود، بلافاصله مبلغ مذکور را عینا به حساب شماره 100 حضرت امام واریز نمود و با این عمل یکی از مصادیق آیه شریفه "و یوثرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصه" (و دیگران راحتی در آنچه خودمان نیازمندند بر خویشتن مقدم می دارند) گردید. 
با شروع جنگ تحمیلی رضا داوطلبانه راهی جبهه های نور علیه ظلمت شد و تحت پوشش " ستاد جنگ های نامنظم شهید چمران " به دفاع از میهن اسلامی و دفع تجاوزات دشمن بعثی-صهیونیستی پرداخت ولی چندی بعد در اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن از ناحیه دست چپ و شانه مجروح و به یکی از بیمارستان های تهران منتقل گردید. 
درویشوند پس از معالجه و بهبود یافتن از زخم هایی که در جبهه برداشته بود در "چادر وحدت" واقع در مقابل دانشگاه تهران مشغول فروش کتاب و تبلیغ و دفاع از آرمان ها و ارزش های اصیل انقلاب اسلامی شد که در همین دوران یک بار توسط منافقین مزدور ربوده و تحت شکنجه قرار گرفت ولی با مقاومت و شهامتی که در هنگام اسارت در چنگال مزدوران از خود نشان داد توطئه ربایندگان را ناکام گذاشت به نحوی که آنان نتوانستند از وی اطلاعاتی در مورد همرزمان و همسنگرانش کسب نمایند و مجبور شدند او را نیمه جان در یکی از خیابان های خلوت رها کنند. 
علیرغم آنچه که در این مدت بر وی گذشت او به فعالیت خود در چادر وحدت تداوم بخشید تا این که یکبار بوسیله نامه ای از طرف منافقین مورد تهدید واقع شد. در نامه مزبور منافقین از وی خواسته بودند که :"همکاری اش را با نیروهای انقلاب اسلامی قطع نماید و الا از او انتقام خواهند کشید" ولی این وسوسه شیطانی هم هیچگونه خللی در اراده استوارش ایجاد نکرد و همچنان او با آگاهی و ایمان به راهی که خود انتخاب کرده بود ادامه داد. 
سرانجام یک روز صبح زود چهار تن از منافقین تروریست وحشیانه به چادر وحدت یورش آوردند و او را در حالیکه در آن محل به استراحت پرداخته بود آماج رگبار سلاح های مختلف قرار دادند و سپس با پرتاب بمب آتش زا کتاب ها و چادر را در آتش کین ضد انقلابی خود سوزاندند. 
روز سوم شهریور ماه سال 1360 در 19 سالگی به شهادت رسید. 
مزارش در بهشت زهرا(س) قرار دارد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از