بهرام مهرنژاد

بهرام مهرنژاد

زندگینامه

روز بیست و پنجم اردیبهشت ماه سال 1343 در خانواده ای متعهد دیده به جهان گشود. از همان طفولیت هوش و استعداد سرشار از خود بروز می داد و لذا در سن 5 سالگی در دبستان ثبت نام نمود و دوران دبستان و دبیرستان را تا کلاس سوم تجربی با نمراتی عالی پشت سر گذاشت. 
نوجوانی خوش اخلاق، مومن و شیفته اهل بیت عصمت و طهارت بود و در عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع) از شدت گریه از خود بیخود می شد. او عبد صالح خدا و از منتظران واقعی حضرت ولیعصر(عج) بود و همواره به دوستانش توصیه می کرد که دعای فرج را بخوانند و نامه هایش نیز همه با سلام به حضرت مهدی(عج) شروع می شد. 
در دوران نهضت اسلامی، علیرغم آن که فقط 12 سال داشت در راهپیمایی ها فعالانه شرکت می کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بمنظور دیدار با امام امت با جمعی از دوستانش پیاده به قم مشرف شد. تعهد او به اسلام و شیفتگی اش نسبت به امام بزرگوار وی را در مقابل ضد انقلاب و بخصوص منافقین کوردل قرار داد و بعنوان یکی از عناصر فعال انجمن اسلامی دبیرستان دانشمند آماج حملات و ضرب و شتم آنان قرار گرفت، لیکن از پا نیفتاد. 
او علاوه بر فعالیت در انجمن اسلامی، در بسیج منطقه پنج نیز ثبت نام کرده و از این راه نیز نقش خود را در پاسداری از انقلاب ایفا نمود. در تابستان 1360 برای مدتی به خدمت در جهاد سازندگی پرداخت و در روستاهای ماهشهر به یاری محرومین شتافت. او عاشق شهادت بود و به مادیات توجهی نداشت. پس از فاجعه 7 تیر و شهادت شکوهمند بهشتی و یارانش دیگر آرام نداشت و در حالیکه همواره با ذکر نام این شهیدان اشک در چشمانش حلقه می زد، بر مبارزه اش علیه ضد انقلاب افزود و خود را مهیای پرداخت بهای سرسپردگی به الله نمود. 
در روز هفتم شهریور 1360، بهرام در حالیکه از دوستانش جدا می شود به آنها گفت "همین روزها خبر خوشی برایتان دارم"، تو گویی می دانست که مرگی سرخ را انتظار می کشد. در ساعت 11 صبح جنایتکاران منافق، که از او همچون سایر جوانان متعهد و پاکباخته کینه و نفرتی عمیق به دل داشتند، بهرام را در خیابان سامان غافلگیر کرده و با رگبار مسلسل پیکر پاکش را غرقه در خون ساختند و سپس برای نشان دادن عمق رذالت و شقاوت خویش و با خیال عبث خاموش کردن فریادهای "الله اکبر"، خمینی رهبر " و " مرگ بر منافق " که همواره از بهرام شنیده می شد، گلویش را به گلوله بستند و این کبوتر سفید در 17 سالگی با پروازی خونین به سوی خدایش شتافت. 
مزارش در بهشت زهرا(س) قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از