در را به روی زندانیان می بندند تا به بیرون نگریزند و مزاحم جامعه نشوند و در قلعه را می بندند می بندند تا دشمن و مهاجم، از بیرون به داخل دژ رخنه نکنند.
زندانیان اگر بگریزند فساد و جرایم و تبهکاری شان به افراد جامعه می رسد ولی...
مهاجمان اگر به درون قلعه آیند بی گناهان را می کشند، اموال را به غارت می برند و خانه هایشان را ویران می کنند
پس برای حفظ اموال و جان ها ی درون قلعه این کنترل و محدودیت، طبیعی، پذیرفتنی، قابل قبول و عقلایی است
قلعه نشینان اگر به حفظ جان و مال خویش علاقه مند باشند باید از این دژبانی و دربانی و حصار و دیدبانی و کنترل استقبال کنند و اگر نبود خواستار آن شوند
آیا حجاب و پوشش برای بانوان، قلعه و حصار است یا میله و دیوار زندان؟!
شنیده اید که برخی مخالفان پوشش و هواداران بی بندوباری و آزادی غربی میگویند:چرا باید زن در داخل حجاب و چادر زندانی شود؟
چرا بانوان پوشیده و باحجاب را سرمایه ها و گوهرهای گرانبهایی ندانیم و قلعه نشینانی که برای صیانت خود از دستبرد مهاجمان به دژ حجاب پناه برده اند؟!
زندانی بودن به خاطر جرایم و تخلفات، زشت است و ننگ ولی در حصار قلعه زیستن به خاطر ایمن بودن از تعرض بدخواهان و مهاجمان، پسندیده است و عقلایی!
بانوان را کسی به زور در حجاب زندانی نمی کند، بلکه خودشان با اختیار، حجاب را به عنوان حصاری ایمن برای محفوظ ماندن از نگاههای هوس آلود و نیت های آلوده برمی گزینند تا گوهر عفافشان مانع از وسوسه شدن دیده های حریص شود.
حجاب آگاهانه و انتخابی نشانه شخصیت زنی است که دوست ندارد ملعبه این و آن شود و چشم های شهوت آلود از چهره و اندام و روی و موی او کامجویی کنند
کجای این عیب و عار است؟
چه کسی دوست دارد در خانه اش باز باشد تا نگاه هر عابر به درون آن بیفتد؟
اصلا مردم چرا برای خانه هایشان دیوار می گذارند و از در استفاده می کنند و برای در قفل می گذارند و در را می بندند؟!
این زندانی شدن نیست، حفظ حریم خانه است و حرمت اهل خانه
روح شهید بزرگوار مطهری عزیز شاد که این جمله نغز و عمیق از آن معلم شهید است: «حجاب مصونیت است نه محدویت...!»
و چه کلامی گویاتر از این؟
و باید افزود که: حجاب دژ است نه زندان!
و زن در حجاب چون گوهر است در صدف