سالهای گذشته شاهد اجرای طرحی بودیم که بیش از متن حاشیه داشت. عکسها و اخبار آن بروز و در سطح وسیع از سوی مخالفان وموافقان با انگیزه های مختلف پخش می گردید و تمجید ها و نقد ها نیزپیوسته براین طرح نوشته می شد.بروز این سیل نظرات و مقالات و پیشنهادهای گوناگون فارغ از هر گرایشی بیش از همه نمایانگر توجه خاص جامعه به این سمت بود (اگر نگوییم که توجه هارا به این سمت سوق دادند).از یک سو کسانی که طی چند سال گذشته از وضع پوششی جامعه و حرکت آرام بسوی برهنگی بشدت ناراحت بودند لبخند رضایت زدند و عده ای نیز هر کدام با دلایل خاص مخالفت خویش را ابراز داشتند.شاید بهتر باشد در این مجال کوتاه سخن مخالفان را شنید و به بررسی آن پرداخت:
[طرح ارتقا امنیت اجتماعی]
گروه اول مخالفان بر این عقیده بودند که هر کسی آزاد است هرطور دوست دارد لباس بپوشد و کسی هم حق برخورد را بنابر اصل آزادی انسانها ندارد. این سخن در ابتدا درست می نماید اما وقتی برایند و نتیجه ی این اصل را مشاهده می کنیم تصویری هولناک در برابر چشمانمان ظاهر می شود.جامعه ای که با وجود آزادی از اسلام خود دور است، و هر طور که هر فرد دلشبخواهد تصمیم می گیرد!
نکته ی مهم اینجاست که اغلب افرادی که این نظر را دارند تقید خاصی به اعتقادات مذهبی ندارند یا تقید آنها نیز از همان نوع”هر کسی هر طوری دلش می خواهد “است
گروه دوم مخالفان عده ای هستند که با بد حجابی موافق نیستند اما راهکارآن را برخورد فر هنگی می دانند نه برخورد انتظامی .سخن این گروه کاملا قابل قبول است بدون هیچ شکی عملکرد ریشه ای و علمی علاوه بر کار کرد بالا از حیث اینکه مثل طرح انتظامی خطر بازگشت جوانان از دین را ندارد حائز اهمیت است. منتهی نکته ی قابل تامل اینجاست که تقریبا حدود ۱۵-۱۶ سالی هست که این گروه همین حرف را میزنند اما در واقع هیچ کار فرهنگی رخ نداد،فیلمهای سینمایی در یک دوره شدیدا به ابتذال کشیده شد و سیل رمانها ی تحریک کننده بازار کتاب را فرا گرفت .در این میان مجلات اجتماعی نیز که مخاطب اصلی آنها خانواده ها و بخصوص بانوان هستند هر روز و هر هفته اقدام به آشنایی بیش از پیش خانواده ها با مدهای بروز کیف و لباس و کفش وآرایشهای مختلف زنانه و… با مدلهای غیر متعارف می نمودند.تلویزیون نیز از این حرکت بی نصیب نبود لباس بازیگران زن روز بروز کوتاه تر و تنگتر میشد و ارایشها غلیظ تر می گشت…اما در این میان جای تنها چیزی که خالی بود همان کار فرهنگی بود. نسلی به بار امد که در ان حتی دختران بیست و چند ساله نمی دانستند که در قرآن آیاتی در مورد حجاب وجود دارد و عده ای حجاب را امری من دراوردی پنداشتند و از این قبیل که شما از من بیشتر می دانید….اما هنوز خبری از کار فرهنگی نبود و نیست . نه دوره ی آقای هاشمی نه آقای خاتمی ونه دولت کنونی….تنها چیزی که به نظر می آید همین است که این شعارها فقط فرصت بیشتری برای طراحان عملیات فرهنگی ضد ایرانی ایجاد کرد
گروههای دیگری نیز بودند که به دلایل مختلف دیگر از جمله عدم کارایی این طرح ها یامخالفت کلی با احکام اسلام یا بیان اینکه معضل کشور این امور نیست به نحوی مخالفت خویش را ایراز داشتند
به نظر می رسد گروه سوم علاوه برقلت عددی و ادعا های بی پایه اغلب با عدم اقبال به نظراتشان مواجه شدند.
..
اما در این بین راستش را بخواهید از دید من طرح امنیت اجتماعی با همه ی ضعفها ،ایرادات در اجرا و تند روی ها و کندروی ها لازم بود. نوع وقیحانه ی پوششها ی یک عده،انجام اعمال بی شرمانه در ملا عام ،سوئ استفاده ی بیش از حد از فضای باز ناشی از دوخرداد و… همه باعث شد که طرح ارتقا امنیت اجتماعی در این دوره با قاطعیت صورت گیرد. اما هیچ وقت نباید فراموش کرد که مهمترین مبارزه با بدحجابی در واقع پاسخ به دختران و زنان است که حجاب چرا؟
حیا چیست ؟دلیل رعایت پوشش چیست؟و بطور کلی بیان کامل وجامع فلسفه حجاب واین جز به همت اسلام شناسان و حمایتهای مسئولین میسر نیست.
البته نباید از یاد برد که جامعه ی کنونی جامعه ی رفاه طلبی ،تجمل گرایی ومصرف زدگی افراطیست مادامی که مدار حرکت جامعه و مردم و افکار و اهداف ایشان بر همین محور می گردد روزگار بر همین است و تغییر چندانی نخواهد کرد. حتی تبلیغات رسانه ای و در واقع به اصطلاح خودمانی “جو زده کردن” مخاطب نیز تاثیر بنیادی نخواهد داشت ولو از ابزار هنر در آن استفاده شده باشد.خوب حتی تخته کردن فروشگاههای لباس هم اثری ندارد. باید کاری کرد که مردم خودشان دیگر لباسهای مد غربی نپوشند!باید کاری کرد که دختران بدون تشر والدین یا هیچ کسی دیگر به این نتیجه برسند که حجاب آنها را محدود نخواهد کرد بلکه از خطرات احتمالی حضور در جامعه مصون خواهند ماند،دختران باید بفهمند که با چیره شدن فرهنگ حیا و حجاب درست ، میدان برای فعالیتهای بیشتر ووسیعتر زنان به وجود خواهد آمد،جلب اعتماد حاکمان و گرفتن بهانه از عده ای که این وضع را بهانه ای برای کم میدان دادن به زنان قرار داده اند نیز از اثرات مهم اجتماعی حجاب در این دوره است. این امر شاید طولانی باشد اما یقینا ریشه ایست و بدون شک عملیست چه اینکه بسیاری از دختران عفیف در جامعه بدون هیچ جبر وتهدیدی حجاب کامل را برگزیده اند و حتی در گرماهای طاقت فرسا نیز حاضر به مخدوش کردن آن نیستند .مسئولین و جامعه باید همین معنایی را که این عده از حجاب درک کرده اند درک کنند.در این میان ما به انسانهایی در مقیاس مطهری ،دستغیب و آوینی و… به تعداد بسیار زیاد نیازمندیم.ما به انسان دغدغه مند و در عین حال دانشمند در این زمان بسیار نیازمندیم!اکنون با اینکه خیلی دیر شده اما زمان جهاد فرهنگیست!جنگ و جهاد نظامیمان پایان یافت میانه های جهاد سازندگی را نیز داریم طی می کنیم پس نباید فرصت را از دست داد و شاهد سوزانده شدن درخت عفت و حیا بین جوانانمان اعم از پسر و دختر بود.درروزگاری که گروههایی هستند و بدون شرم برهنگی و هنر برهنگی!!! را ابراز می دارند و به بلیغ آن می پردازند!!بسیار جای تعجب و سوال است که علت خاموشی عالمان ما چیست؟و چرا صدای فریاد آنها به گوش کسی نمی رسد؟!
لينک مطلب
توسط محمود ارجمندي در شنبه 21 شهریور 1388 ساعت 2:15 AM
نظرات 0