اگرچه فرمها حاوی تکنیکهای متنوعی هستند با این وجود همگی دارای خواص یکسانی میباشند که سه اصل کلی را در بر دارند. این سه اصل عبارتند از:
1- هر فرم از نقطه یا حالت خاصی شروع میشود و در همان نقطه یا حالت تمام میشود.
2- هر تکنیک بایستی با سرعت و قدرت خاصی که در فرم برای آن معین شده اجرا شود.
3- هر فرم به خودی خود دارای ارزشهای فیزیکی و روانی مخصوص به خود است.
پوم سه استاندارد
پوم سه ای كه از سوی فدراسیون جهانی به عنوان پوم سه رسمی تكواندو
معرفی شده است نام دارد كه با اهداف زیر تنظیم شده است:
1. یكسانی و هماهنگی آموزش ها و تمرینات تكواندو در جهان و حذف سلیقه گرایی
2. ایجاد قالب ها و معیارهای یكسان به منظور قضاوت یكنواخت در مسابقات پومسه
عوامل اساسی در اجرای فرم
برخی نكات فنی و ریزه كاری ها در اجرای فرم اهمیت فراوان دارد . رعایت هر یك
از معیارهای فنی فرم هنرجویان را درمیل به اهداف فیزیكی و فلسفی هر فرم
یاری می دهند.
9 روش جهت بهبود فرمها
در رابطه با تمرین فرمها 9 روش مختلف ابداع شده است با تمرین هر روش نوعی
بینش جدید به فرم متجلی می شود و فوایدی جدی از دیگر روشها دارد .
فرمها كه شامل یك سری حركات رزمی در مقابل حریف یا حریفان می باشند
زیبایی های هنر های رزمی هستند هیچ هنر رزمی بدون فرم وجود ندارد و
تمرین فرم آرامش درونی را به دنبال خواهد داشت و به سلامت جسمانی و
روحی كمك می كند صمیمیت و روحیه ی دفاعی تكواندو كاران در واقع اولین
سلاح انان در مقابله با دشمنان و مشكلات است و تكنیك های تهاجمی تكواندو
نیز به منظور دفع حملات و جلوگیری از حملات مجدد ابدا شده اند
با پیشرفت هنرجو فرمها پیچیده تر و مشکل تر میشود و تنها پس از تمرین فراوان هر فرم(حداقل 300 بار) و موفقیت در آزمون میتوان فرم بعدی را آموزش داد. با اندکی توجه به فرمهای تکواندو درمیابیم که همگی با تکنیک های دفاعی و از سمت چپ شروع میشود.
تاریخچه فرم
فرم یکی از مهمترین جنبه های آموزشی هنرهای رزمی میباشد. فرم مجموعه ای از حرکات کلاسیک تکواندو، شامل تکنیکهای ایستادن، دست، پا و جابجایی است که بر اساس منطق طراحی شده اند.
تاریخچه فرم ها به قدمت هنرهای رزمی است و هیچ هنر رزمی وجود ندارد که فرم نداشته باشد. در زمانهای باستان که هنرهای رزمی به صورت مخفی و انفرادی تمرین میشد هنرجویان جهت تمرین تکنیکها و مبارزه ناگزیر به اجرای دفاعها و حملات در مقابل حریف فرضی بودند. بدین ترتیب فرمهای اولیه پا به عرضه حیات نهادندوبه تدریج فرمهای برتر اساتید زبردست توسط شاگردان آنان در نقاط مختلف آموزش داده شده. این اولین مرحله در استاندارد فرمها بود. با تشکیل سبکهای متفائت توسط اساتید تراز اول فرمهای هم سطح به شکل یکسان بین هنرجویان آن سبک تمرین میشد. فرمهای تکواندو پس از قرنها توسط فدراسیون جهانی تکواندو در سال 1977 میلادی مطابق با 1356 خورشیدی یکسان و استاندارد گردید. در حال حاضر بیش از 202 کشور پنج قاره جهان فرمهای تکواندو را طبق استاندارد فدراسیون جهانی تکواندو تمرین میکنند.
»
