رئیس انجمن علمی پزشکی ورزشی ایران رویکردهایی نوین را در مدیریت آسیبهای ورزشی ارائه کرده است.
به گزارش سايت فدراسيون تكواندو؛
دکتر فرزین حلب‌چی در مطلبی با عنوان «راهبردهای نوین در مدیریت آسیبهای ورزشی» آورده است:
عصر جدید ورزش حرفه‌ای بیش از هر زمان دیگری متکی به پزشکی ورزشی است. دانش تخصصی پزشکی ورزشی علیرغم سابقه کمتر نسبت به سایر شاخه‌های علوم پزشکی با شتاب روزافزون و با دستاوردهای چشمگیر در جهت ارتقاء کارآیی و سلامت ورزشکاران به پیش می‌رود. نوآوری‌های این حوزه باعث شده‌اند که راهبردهای نوینی در مدیریت آسیبهای ورزشی عرضه شوند که هدف تمامی آنها رساندن ورزشکاران آسیب‌دیده به بالاترین سطح عملکرد در سریع‌ترین زمان ممکن و طولانی‌تر کردن زندگی حرفه‌ای ورزشکاران نخبه است.
می‌توان این راهبردها را در چهار گروه تقسیم‌بندی کرد.
1- تحولات چشمگیر در عرصه تشخیص آسیبهای ورزشی
الف) کاربرد متداول سونوگرافی عضلانی اسکلتی در تشخیص آسیبهای بافت نرم ورزشکاران
ب) استفاده از نسل جدید دستگاه‌های MRI 7 تسلا
ج) ظهور آرتروسکوپی‌های فوق‌پیشرفته که انجام جراحی‌های آرتروسکوپی به ویژه در مفصل ران و مچ پا را متحول کرده‌اند.
د) استفاده ترکیبی از CT اسکن با وضوح بالا و اسکن SPECT، اسکن پا در تشخیص آسیبهای ورزشی
ه) استفاده از اسپکتروسکوپی نزدیک مادون قرمز که تشخیص آسیب‌ها و نیز اندازه‌گیری فشار داخل کمپارتمان‌های عضلانی را میسر ساخته‌اند.
2- روش‌های جدید درمانی نظیر تزریق پلاسمای غنی از پلاکت با هدایت روش تصویربرداری، اسکلروتراپی، پرولوتراپی، تزریق موضعی داروهای جدید به داخل بافت آسیب‌دیده، درمان با اکسیژن هیپرباریک، استفاده از داروهای موضعی به شکل برچسب و تأکید بیشتر بر استفاده از روش‌هایی از قبیل طب سوزنی و درمان‌های دستی.
3- استفاده از دستگاه‌های بازتوانی با فن‌آوری علمی پیشرفته نظیر تردمیل‌های ضد جاذبه، ماشین‌های وزنه با انقباض برون‌گرا، دستگاه‌های ایزوکینتیک، تجهیزات تمرین عضلات تنفسی و ...
4- استفاده از تجهیزات پیشگیری و بازتوانی با فن‌آوری روز دنیا نظیر بریس‌های پنوماتیک و عملکردی، انواع جدید چسب‌های Tape، ارتوزهای پایی سبک و همخوان با رشته‌های ورزشی، وسایل حفاظتی پیشگیرانه و پس از آسیب و ...
البته باید دقت داشت که ایمنی و اثربخشی هریک از این راهبردها باید با توجه به شواهد علمی روز سنجیده شده و تنها در صورت برخورداری از تجربه، مهارت یا صلاحیت نسبت به کاربرد آنها در عرصه ورزش حرفه‌ای اقدام شود.
شاید تحولات پزشکی ورزشی را در سه دوره گذشته، حال و آینده به این شکل تقسیم‌بندی کرد. اگر در گذشته‌ای نه‌چندان دور حضور یک پزشک یا پزشکیار در کنار یک زمین ورزشی با تجهیزاتی از قبیل باند کشی و اسپری سردکننده نمادی از پیشرفت تلقی می‌شد، در حال حاضر با معرفی رشته تخصصی پزشکی ورزشی به‌عنوان یکی از رشته‌های تخصصی پزشکی ورزشی زمینه برای ارائه خدمات تخصصی و استفاده از پیشرفت‌های فوق‌الذکر در مدیریت ورزشکاران حرفه‌ای بیش از پیش مهیا است، هرچند که هنوز چالش‌ها و مقاومت‌های بسیاری در برابر ورود متخصصین این رشته به عرصه ورزش حرفه‌ای وجود دارد.
در آینده به نظر می‌رسد که نقش پزشکی ورزشی از این نیز پررنگ‌تر شده و راهبردهایی از قبیل تمرکز بر پیشگیری و شناسایی عوامل خطرساز آسیب، کاربرد درمانی سلولهای بنیادی، تله مانیتورینگ آسیبهای ورزشی و دستکاری ژنی با تکمیل پروژه ژنوم انسانی عملیاتی شوند.
منبع: خبرگزاري ايسنا
»
