متخصص فیزیوتراپی معتقد است پیچ خوردگی مچ پا در رشته‌هایی چون بسکتبال، ژیمناستیک، فوتبال و والیبال شایع‌تر از سایر رشته‌هاست.

دکتر وحید صمدی، متخصص فیزیوتراپی در گفت‌وگو با خبرنگار علم ورزش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره پیچ خوردگی مچ پا در جریان مسابقات و پیشگیری از شدت آن اظهار کرد: پیچ خوردگی مچ پا یکی از آسیب‌های شایع ورزشی بخصوص در بین ورزشکاران رشته‌هایی چون بسکتبال، ژیمناستیک، فوتبال و والیبال است. این عارضه معمولاً با به داخل چرخیدن مچ پا ایجاد می‌شود که در آن رباط‌های خارجی مچ پا دچار کشیدگی یا پارگی می‌شوند، ولی گاهی با به بیرون چرخیدن پا چنین آسیبی برای رباط‌های داخلی اتفاق می‌افتد.

وی افزود: پیچ خوردگی مچ پا براساس شدت به سه نوع درجه 1 یا خفیف، درجه 2 یا متوسط و درجه 3 یا شدید تقسیم بندی می‌شود. در پیچ خوردگی درجه 1، تعداد کمی از فیبرهای رباط مچ پا دچار پارگی می‌شوند و میزان درد، تورم و ناپایداری یا لقی، جزئی و خفیف است. در آسیب درجه 2، تعداد بیشتری از فیبرهای رباط پاره می‌شوند و مچ پا بطور متوسط ناپایدار می‌شود. همچنین همراه تورم، درد متوسط و برخی موارد شدید احساس می‌شود. اما در پیچ خوردگی درجه 3، رباط دچار پارگی کامل می‌شود و لقی و ناپایداری قابل توجهی بر جای می‌ماند. اگرچه ممکن است در مراحل اولیه، درد شدید باشد ولی بدلیل پارگی کامل فیبرهای عصبی به تدریج و تا حد زیادی از شدت درد کاسته می‌شود. البته در این حالت معمولاً تورم نسبتاً زیادی مشاهده می‌گردد.

صمدی خاطرنشان کرد: مچ پای افرادی که دچار پیچ خوردگی‌های درجه 3 می‌شوند ممکن است برای مدتی بی حرکت شده و یا نیاز به جراحی داشته باشد، اما پیچ خوردگی‌های درجات 2 و 3 با فیزیوتراپی و توان‌بخشی قابل درمان هستند.

وی به اقدامات اولیه ای که بلافاصله بعد از پیچ خوردگی مچ پا انجام می‌شوند اشاره کرد و گفت: استفاده از یخ، بانداژ فشاری، استراحت و بالا نگه داشتن عضو، روش‌هایی هستند که می‌توان برای کاهش درد و تورم به آنها اشاره کرد. در توان‌بخشی اولیه نیز باید شرایط مناسبی برای ترمیم بافت آسیب دیده فراهم شود، به‌ طوری که با روش‌ها و تجهیزات خاص مثل سرما درمانی، تحریکات الکتریکی و امواج فراصوت از شدت درد و التهابات موجود کاسته می‌شود.

این متخصص فیزیوتراپی تاکید کرد: متأسفانه حدود 30 تا 40 درصد افرادی که دچار پیچ خوردگی مچ پا می‌شوند، چنین آسیبی را مجدداً تجربه می‌کنند که علت اصلی این عود مجدد، تکمیل نکردن دوره توان‌بخشی بعد از آسیب است. به عبارت دیگر، بعد از رفع التهابات حاد، مفصل مچ پا بدلیل آسیب اولیه و نیز ضعف عضلات اطراف مفصلی، ناپایدار است و در نتیجه، مستعد پیچ خوردگی است و حتی آسیب‌های مجدد ممکن است با شدت بیشتری از قبل اتفاق بیفتند. لذا باید با استفاده از تمرینات خاص تقویتی و تعادلی، قدرت عضلات و حس عمقی مفصل را بهبود بخشید تا به این ترتیب، حمایت و محافظت بیشتری از مچ پا صورت گیرد و از عود چنین آسیبی جلوگیری شود.

وی در پایان به افراد و بخصوص ورزشکارانی که دچار پیچ خوردگی مچ پا می‌شوند توصیه کرد که پس از آسیب، دوره توان‌بخشی را به‌طور منظم و کامل طی کنند، چون تنها زمانی خواهند توانست به فعالیت‌های ورزشی سابق خود بازگردند که متخصص فیزیوتراپی از تقویت و حمایت مناسب مچ پای آنها اطمینان حاصل کرده باشد.

انتهای پیام