قالب بسیار زیبای تکواندو برای طرفداران بیشمار این رشته ورزشی رزمی-این قالب زیبا را حتما برای حمایت از تکواندو برای قالب خودتون استفاده کنید تا تاثیر وبلاگ خود را بر مخاطب افزایش دهید،من نیز به خاطر علاقه زیاد به این ورزش قالب را آماده و برای شما قرار داده ام.
.
در عکس زیر نمونه این قالب بسیار زیبا را مشاهده می فرمایید
…..
….
از لینکهای زیر قالب کریس رونالدو را دانلود و در قسمت ویرایش قالب خود کدهایی که دانلود کردید را قرار دهید.
…..
…..
به قسمت تنظیمات و دیگر امکانات بروید سپس گزینه ویرایش قالب را انتخاب کنید و در انتها هم کدهای موجود در آن را حذف و کدهای قالبی که از اینجا دانلود کردید و در یک پوشه notepad هستند را جایگزین کدهای قبلی کنید.
برای تغییر قالب در میهن بلاگ
به قسمت قالب بروید سپس گزینه قرمز رنگ در بالای صفحه سمت چپ با نام ویرایش قالب فعلی را انتخاب کنیدو در انتها هم کدهای موجود در آن را حذف و کدهای قالبی که از اینجا دانلود کردید و در یک پوشه notepad هستند را جایگزین کدهای قبلی کنید.
برای تغییر قالب در بلاگ اسکای
به قسمت نمای وبلاگ بروید سپس گزینه ویرایش قالب را انتخاب کنید و در انتها هم کدهای موجود در آن را حذف و کدهای قالبی که از اینجا دانلود کردید و در یک پوشه notepad هستند را جایگزین کدهای قبلی کنید.
برای تغییر قالب در پرشین بلاگ
پس از ورود به قسمت منوی مدیریت بروید سپس قسمت ویرایش کد قالب را انتخاب کنید و در انتها هم کدهای موجود در آن را حذف و کدهای قالبی که از اینجا دانلود کردید و در یک پوشه notepad هستند را جایگزین کدهای قبلی کنید.
فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شدهاست.
اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبکهای جنوبی کونگ فو در آن به چشم میخورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت وسرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبکهای رزمی موجود متمایز میکند.
نام
کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل میشود:
태 «تِ» = ضربه زدن دفاع کردن و شکستن توسط پا
권 «کوان»= ضربه زدن دفاع کردن و شکستن توسط دست
도 «دو» = راه و روش
«چاریولت»تکان نخوردن از جای خود
«کینم»احترام کلاس
«تکوان»احترام به استاد
»