آسیب های ورزش تکواندو نسبتا شایعند.به خصوص هنگامی که تازه آموزش را آغاز می کنید.این بدین دلیل است که هنگامی که شما یک مبتدی هستید فکر می کنید که میدانید چگونه تکنیک هایتان را اجرا نمایید.در این مقاله با آسیب های متداول در حین تمرینات و حین مبارزه آشنا و راه مقابله با آنها را فرا خواهید گرفت.
قبل از بیان وتشریح آسیب ها این نکته را همیشه به خاطربسپارید «بیش از 90 در صد آسیب های این ورزش صرفا بعلت بی دقتی از سوی مبارز می باشد.»
پس اولین درس این است که تا آنجا که می توانید دقت خود را بالا ببرید خصوصا در تمرینات تا موقع مسابقه این دقت به حد عالی برسد.
باز کردن بیش از حد پا در هنگام زدن ضربه(دولیو چاگی و نریو چاگی) : با شروع یک مسابقه تکواندو برای همه تکواندو کاران این ذهنیت پیش می آید که چگونه می توان حریف را ناک اوت کرد و برای 90 در صد تکواندو کاران اولین حربه یا تکنیکی که به فکر خطور می کند ضربه دولیو چاگی است و همین ذهنیت باعث می شود که دقت کم شود و ضریب اشتباه و خطای مبارز بالا برود.
کمر:با چرخش اشتباه ممکن است به کمرتان آسیب برسانید. در طناب نخاعی هزاران عصب وجود دارد که از طریق آن طی مسیر می کند.تحت فشار قرار گرفتن هر یک از این اعصاب می تواند سبب ایجاد یک اسپاسم و گرفتگی عضلانی شود. هر چند با ادامه آموزش و تمرین عضلات پشت و کمر خود را تقویت می کنیداما به هر حال اگرباز هم کمرتان دچار پیچ خوردگی شد برای شل کردن عضلات خود یک حمام آب گرم بگیرید.
کوفتگی ها:این آسیب ها معمولا هنگام بلوک کردن یک تکنیک یا ضربه زدن به روشی نادرست به یک هدف پیش می آیند.هر چند که این آسیب ها ممکن است بسیار دردناک باشند اما معمولا خود به خود بهبود می یابند.مثلا هنگامی که شما قصد دارید با یک ضربه آپ دولیو چاگی به حریف حمله کنید اگر دقت وتعادل نداشته باشیدو همچنین عجله کنید ممکن است ضربه شما با ساق به هوگوی حریف برخورد کند وباعث آسیب دیدن و کوفتکی پای شما شود.
انگشتان:بی حرکت شدن و قفل شدن انگشتان درست زمانی روی می دهد که هنگام اجرای یک تکنیک به انگشتانتان فشار وارد می شود و بند انگشتانتان دچار در رفتگی می شوند.این آسیب هنگامی در مسابقات رخ می دهد که ضربه ای که شما به سوی حریف روانه می کنید با نوک انگشت به هوگو یا کلاه حریف بر خورد کند.یا هنگامی که تلاش دارید یک تکنیک دفاعی و بلوک کننده را اجرا کنید ممکن است انگشتانتان قفل و بی حرکت شوند.این مشکل اغلب با کشیدن انگشت آسیب دیده- توسط خودتان یا همکلاسی تان- در امتداد صحیح انگشت درمان می شود. هر چند در صورتیکه یک استخوان در جایی غیر طبیعی برآمده شود باید به پزشک تیم مراجعه کنید.
لگن:بسیاری از رزمی کاران خصوصا در تکواندو(بدین علت که بعد از ژیمناستیک بیشترین انعطاف بدنی متعلق به این رشته است ) فکر می کنند آسیب های لگن در اثر لگد زدن پیش می آیند اما علت اصلی این آسیب ها انعطاف پذیری بیش از حد و یا عدم انعطاف پذیری کامل می باشد.پس هنگام گرم کردن اطمینان حاصل کنید که عضلات نزدیک کننده ران ( عضلات سطح داخلی پا ) را نیز تحت کشش قرار داده اید.این کار باعث می شود مایع مفصلی سطوح مفصلی را لغزنده و نرم کند و عضلات را نیز گرم نماید تا به این ترتیب انعطاف پذیری بیشتری پیدا کند.
گردن:آسیب های گردنی اغلب به علت برخورد یک ضربه پرقدرت به سر پیش می آیند که این نوع آسیب می تواند باعث شکستگی یک مهره یا لغزش یک دیسک و یا فشرده شدن یک عصب شود.برای اجتناب از این پیامدها عضلات ذوزنقه و عضلات گردن خود را برای محافظت از سر تقویت نمایید.خودتان را خوب گرم کنید تا جریان خون کافی در عضلاتتان برقرار شود.
با اینکه آسیب های ذکر شده نسبتا هم شایع هستند ام در عین حال قابل پیشگیری نیز می باشند. یادتان باشد همیشه پیش از شروع تمرین حرکات کششی را انجام دهید و اطمینان حاصل کنید که عضلاتتان انعطاف پذیری لازم را به دست آورده اند بیاد داشته باشید که یک عضله نرم و شل صرفا یک عضله سریع نیست بلکه چنین عضله ای تمایل کمتری برای آسیب پذیری دارد.همچنین هنگام مسابقات برای محافظت از نقاط آسیب پذیر از وسایل و تجهیزات به صورت کامل استفاده نمایید
چرا که جدیدا در مسابقات آن هم سطوح کشوری مشاهده می شود که تکواندو کار بدین علت که فکر می کند بدون بستن مثلا ساق بند سرعت ضرباتش بالا تر می رود در صورتی که به هیچ وجه این فرضیه درست نیست و به جز مصدومیت مبارز هیچ نتیجه ای ندارد.در تمرینات همیشه سعی کنید تلاش خود را بر درست اجرا کردن تکنیک ها قرار دهید نه بر سریع انجام دادن آنها زیرا یک تکواندو کای موفق ابتدا اصول را یاد می گیرد بعد جزئیات را.همچنین اگر تازه کار و مبتدی هستید از همکلاسی های باسابقه و ارشد کلاس برای صحت و درستی تکنیک هایتان کمک بگیرید تا هنگام اجرای یک تکنیک اندامتان را بیش از حد باز نکنید.سرانجام اینکه مراقب حوادثی که در کنارتان رخ می دهد نیز باشید.اغلب اوقات رزمی کاران خیلی راحت و صرفا بعلت بی دقتی دچار آسیب دیدگی می شوند.
به امید موفقیت آنان که لایق موفقیت اند
»
