واژهء تفریح از ریشهء "فرح" عربی است و در زبان امروز ایرانیان بمعنای "کار شادی آفرین و نشاط بخش" بکار می رود.
از توصیه های اسلام است که بخشی از زمان زندگی را باید به تفریح اختصاص داد؛ و هم از سفارشهای این دین مبین است که از کارهای بیهوده و سبک دوری باید کرد. پس تشخیص "تفریح سالم و درست" از ضروریات زندگی یک مسلمان است. چرا که دوری از تفریح سازگار با آموزه های اسلام نیست و پرداختن به تفریحات نادرست و وقت گذرانیهای نامناسب هم چنین است.
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله: بر خردمند است تا هنگامى كه عقلش پايدار است، برنامه روزانهاش چهار بخش باشد: زمانى را به راز و نياز با پروردگار بپردازد، زمانى را به حسابرسى از خود، اختصاص دهد، زمانى را نزد دانشمندان برود تا او را در كار دين، بينا كنند و وى را اندرز دهند، و زمانى را به خوشىهاى حلال و زيباى دنيا اختصاص دهد.
(حکمت نامه پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم (فارسی)/جلد: ۶ /نويسنده:محمدی ری شهری، محمد/ نويسنده:جمعی از پژوهشگران/ مترجم:گروه مترجمان/ ناشر:دار الحدیث/ محل نشر:قم/ سال نشر: ١٣٨٧ ص ١۶۵ حدیث 4162)
.: Weblog Themes By Pichak :.
