طبیعتگردی یکی از سالمترین تفریحهاست اگر اصول آن رعایت شود.
گاهی افراد وقتی به دل طبیعت می روند تلاش می کنند اثری از خود بیادگار بگذارند؛ گاهی هم دوست دارند یادگاری برای خود بردارند. این هر دو معمولاً به گوشه ای از سلامت این تفریح خدشه می اندازد. چگونه؟ بخوانید:
طبیعت تا وقتی زیبا و طبیعی است که شما آن را تغییر ندهید؛ اگر هر کس یک یادگاری بر چهرهء طبیعت بگذارد دیگر طبیعتی باقی نمی ماند و آنجا به یک محیط مصنوع (Built Environment) تبدیل می گردد! ساخت اجاق، ساخت بارگاه، نوشتن یادگاری، علامتگذاریهای ناهنجار در مسیرها، بجا گذاشتن بطریها و کیسه های پلاستیکی و فلزی، آتش زدن بوته ها و دیگر کارهایی که چهرهء طبیعت را می خراشد و دگدگون می کند همه از این دست کارهای ناشایست و جاهلانه است که بدبختانه در میان مردم ما بسیار عادی شده است!
از سوی دیگر، گرفتن جزء و عضوی از طبیعت بعنوان یادگاری، معمولاً بمعنای ایجاد نقص و کمبودی در آن محیط طبیعی است. کندن بوته ها و شاخه ها، شکار جانوران، برداشت بی رویهء گیاهان دارویی، چیدن گلهای زینتی، برداشت یا چرای بی حساب علوفه، زنده گیری پرندگان و خزندگان و دیگر جانوران و دیگر کارهای مشابه که معمولاً با هدف کسب سود، بخشی از اجزای طبیعت را به یغما می برد، در زمانی نه چندان دراز، به نابودی منابع طبیعی و حسرت و محرومیت آیندگان خواهد رسید.
دوستی که چندین برنامه و سفر طبیعتگردی را همراهش بوده ام شعارش این است:
"از طبیعت چیزی نگیر جز یک عکس!"
تجربهء شخصی ام می گوید لذّت ثبت گوشه ای از طبیعت با دوربین، فراموش شدنی نیست.
.: Weblog Themes By Pichak :.
