اخلاص اگر در کارها نباشد هیچ سودی از آن کار عاید انسان نشده بلکه وزر و وبال او می‌شود. پیامبر اعظم(ص) فرمودند: «إنّما الأعمال بالنّیّات و إنّما لکلّ امرئ ما نوى؛ جز این نیست که ملاک و اعتبار پذیرش کارها به نزد خداوند، بستگى به نیّتها دارد و براى هر کسى آن خواهد بود که نیّت کرده است». اخلاص در انفاق و بخشش بارها در قرآن کریم با عبارتِ «فی سبیل الله» آمده است و حضرت خدیجه (س) به خوبی، اخلاص را در جهاد اقتصادی خود نشان دادند.
ایشان تمام مال و دارایی خود را در اختیار پیامبر خدا قرار داده و ذرّه‌ای از آن را برای خود نخواستند و این است معنای کاری که برای خدا انجام شود. نتیجه انفاقِ با اخلاص در این دنیا، برکت است همان‌گونه که قرآن کریم می‌فرماید:«مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّهٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی کُلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیم [بقره/۲۶۱] کسانى که اموال خود را در راه خدا انفاق مىکنند، همانند بذرى هستند که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه، یکصد دانه باشد و خداوند آن را براى هر کس بخواهد (و شایستگى داشته باشد)، دو یا چند برابر مىکند و خدا (از نظر قدرت و رحمت،) وسیع، و (به همه چیز) داناست».
آری همه گسترش و توسعه و قدرت دین اسلام به واسطه انفاق خالصانه ثروتمندترین زن قریش است و این است معنای برکت! یکی از نشانه‌های اخلاص در انفاق منّت نگذاشتن است. همانطور که قرآن کریم می‌فرماید:«ثُمَّ لا یُتْبِعُونَ ما أَنْفَقُوا مَنًّا وَ لا أَذى [بقره/۲۶۲] سپس به دنبال انفاقى که کردهاند، منت نمىگذارند و آزارى نمىرسانند». هیچ گاه این بزرگ بانوی اسلام در قبال این بخشش بزرگ کوچک‌ترین منّتی بر پیامبر و یا مسلمانان نگذاشت بلکه هم‌دوش با پیامبر اکرم تمام سختی‌های راه اسلام را به جان خرید و این است باطن اخلاص!
مطالب مرتبط:
