بیماریزایی

در کودکان نارس هنگام تولد رشد و تکامل عروق خونی شبکیه هنوز کامل نیست. احتمالاً روند بیماریزایی ROP این است که تولد نوزاد نارس با روند وسکولاریزاسیون طبیعی شبکیه تداخل می‌کند. رشد شبکیه در دوره بعد از تولد در محیطی ناپایدار و با اکسیژن بالا صورت می‌گیرد و تأثیر تحریک ناشی از هیپوکسی بر توسعه شبکه عروقی شبکیه کاهش می‌یابد. نتیجه آن تأخیر در عروقی شدن شبکیه است که در نهایت منجر به رگ‌سازی پاتولوژیک (عروق غیر طبیعی) و نئوواسکولاریزاسیون می‌شود. مشکل عروق خونی غیر طبیعی این است که اکسیژن کافی به شبکیه نمی‌رسانند.

رتینوپاتی در نوزادان نارس بسته به شدت بیماری به ۵ درجه تقسیم می‌شود. پیشرفت بیماری به درجات آخر (Dragged Macula) می‌تواند سبب ایجاد زخم در شبکیه و عوارضی نظیر جدا شدگی شبکیه، خونریزی زجاجیه، انحراف چشم و تنبلی چشم شود. بسیاری از نوزادان مبتلا به رتینوپاتی دچار نزدیک بینی خواهند شد.

عوامل خطر

از آنجا که نوزاد نمی‌تواند علائم خود را بگوید والدین و پزشکان باید متوجه عوامل خطری که احتمال ابتلا به این بیماری را زیاد می‌کنند باشند. این عوامل عبارتند از:

کم بودن وزن هنگام تولد (۱٫۵ کیلوگرم یا کمتر)

نیاز به اکسیژن در هفته اول پس از تولد

حمایت تنفسی طولانی

این ریسک همچنین ممکن است با مداخلاتی که تحویل اکسیژن به بافتها را افزایش می‌دهد همچون تزریق خون یا درمان با اریتروپویتین بیشتر شود. برعکس این موارد، عواملی که اثرات آنتی اکسیدانی دارند، مانند بیلیروبین و ویتامین ای، در برخی مطالعات با کاهش ریسک ROP همراه بوده‌اند.

علائم و نشانه‌ها

علائم زیر ممکن است نشانه‌هایی از ابتلا باشند:

نگه داشتن اجسام نزدیک چشم

مشکل در دیدن فاصله دور

بستن و تنگ گردن یک چشم

بی میلی نسبت به استفاده از یک چشم

ضعف دید (که قبلاً توسط پزشک تشخیص داده نشده)

افت ناگهانی دید

انحراف چشم

تشخیص

نوزادانی که ریسک ROP دارند باید در هفته ۴ تا ۶ پس از تولد معاینه چشم پزشکی شوند. چشم پزشک با استفاده از قطره‌های گشاد کننده، مردمک را باز کرده و سپس با افتالموسکوپ شبکیه را می‌بیند. معاینات دوره‌ای برای مشخص کردن اینکه پیشرفت بیماری متوقف شده یا خیر و اینکه به درمان نیاز وجود دارد یا خیر لازمند.

درمان

بعضی از کودکانی که بیماریشان در حد درجه ۱ یا ۲ است بدون درمان بهبود می‌یابند. در موارد دیگر، در صورتیکه بیمار علائم بیماری درجه ۳ یا بالاتر را نشان دهد درمان لازم است. برای جلوگیری از انتشار عروق غیر طبیعی ممکن است مناطقی از شبکیه را با روشی بنام کرایوتراپی درمان کنند. در این روش قسمت‌هایی از شبکیه منجمد می‌شود. لیزر هم ممکن است بدین منظور استفاده شود. در هر دو روش زخم‌های دائمی در قسمت‌های محیطی شبکیه باقی می‌ماند ولی در اغلب موارد این روش‌های درمانی در حفظ دید مرکز بیمار موفقند. در صورت جداشدگی شبکیه انجام جراحی الزامی است.

منابع

رتینوپاتی دیابتی

منابع

راشیتیسم
عکس‌برداری از پاهای کودکی ۲ ساله که به راشیتیسم مبتلا است.
آی‌سی‌دی-۱۰	E55
آی‌سی‌دی-۹	268
دادگان بیماری‌ها	9351
مدلاین پلاس	000344
ای‌مدیسین	ped/2014
پیشنت پلاس	راشیتیسم
سمپ	D012279

راشیتیسم یا نرمی استخوان یا نرم‌استی (انگلیسی: Rickets) یک بیماری مربوط به رشد استخوان‌ها است که در نوزادان و کودکان دیده می‌شود. در این بیماری استخوانهای کودکان به دلایلی نرم باقی می مانند . این بیماری موجب خمیدگی و رشد ناقص استخوان‌ها و افزایش ریسک شکستن آن‌ها می‌شود. علت اصلی بیماری راشیتیسم کمبود ویتامین دی است، ولی کمبود کلسیم نیز در آن نقش دارد.

راشیتیسم بیش‌تر در کودکان دچار سوءتغذیه شایع است؛ ولی در بزرگسالان نیز دیده می‌شود.

محتویات

همه‌گیرشناسی

احتمال ابتلا به راشیتیسم در موارد زیر وجود دارد:

• نوزادان شیرخواری که مادران آن‌ها به اندازهٔ کافی در معرض نور خورشید قرار نمی‌گیرند.
• نوزادان شیرخواری که به اندازهٔ کافی در معرض نور خورشید قرار نمی‌گیرند.
• افرادی که به علت ناتوانی در هضم لاکتوز شیر کامل مصرف نمی‌کنند.
• نوزادانی که مادرشان در زمان بارداری دچار کمبود ویتامین دی بوده است.

علت بیماری

ویتامین دی برای جذب کلسیم در روده ضروری است. در صورت کمبود این ویتامین، کلسیم جذب نمی‌شود و در این صورت استخوان‌ها و دندان‌ها دچار نقص می‌شوند. در صورت وخیم بودن این وضعیت، ماهیچه‌ها نیز دچار ضعف می‌شوند.

غذاهایی که سرشار از ویتامین دی هستند عبارت هستند از کره، تخم مرغ، روغن کبد ماهی، مارگارین، شیر، آب میوه و ماهی‌های چرب چون تون، شاه‌ماهی و ماهی آزاد.

یکی از علل نادر راشیتیسم یک بیماری ارثی است که به الل غالبی که بر روی کروموزوم ایکس قرار دارد مربوط می‌شود و موجب اختلال در بازجذب فسفات و متابولیسم ویتامین دی می‌شود.

علایم

 

علایم راشیتیسم عبارت هستند از:

• نرمی یا درد استخوان
• نقص در رشد دندان‌ها و پوسیدگی زودرس
• ضعف ماهیچه‌ها
• افزایش امکان شکستگی استخوان‌ها
• خمیدگی و نقص در شکل‌گیری استخوان‌ها
• نقص در رشد
• کمبود کلسیم در خون
• تتانی ماهیچه‌ها
• نرمی غیرعادی جمجمه در نوزادان

خمیدگی استخوان‌ها از علایم «کلاسیک» راشیتیسم است که در استخوان پاها و قفسهٔ سینه به وجود می‌آید. این نقص در جمجمه نیز ممکن است به وجود آید؛ در این صورت جمجمه حالت بیضی‌شکل خود را از دست می‌دهد. در صورت وخیم بودن بیماری، خمیدگی در استخوان‌های بلند و ستون مهره‌ها نیز ظاهر می‌شود. این خمیدگی‌ها با درمان در سنین کوکی معالجه می‌شوند.

تشخیص

تشخیص راشیتیسم از راه‌های زیر ممکن است:

• آزمایش خون
• عکس‌برداری از استخوان‌ها
• گازهای محلول در خون (که می‌توانند کاهش پ‌هاش خون را نشان دهند).
• بافت‌برداری از استخوان‌ها

جلوگیری و درمان

درمان راشیتیسم عبارت است از استفاده از رژیم غذایی مناسب و سرشار از ویتامین دی و فسفات‌ها. جذب ویتامین دی از طریق خورشید، و مصرف روغن کبد ماهی از راه‌های دیگر درمان و همچنین جلوگیری از ابتلا به راشیتیسم است. استفاده از قرص‌های ویتامین دی۳ نیز برای معالجهٔ راشیتیسم مورد استفاده قرار می‌گیرند.

جستارهای وابسته

نرم‌استخوانی

منابع

• «ویکی‌پدیای انگلیسی». بازبینی‌شده در ۲۵ آوریل ۲۰۰۹.

ژنژیویت
Severe gingivitis before (top) and after (bottom) a thorough mechanical debridement of the teeth and adjacent gum tissues
آی‌سی‌دی-۱۰	K05.0-K05.1
آی‌سی‌دی-۹	523.0-523.1
دادگان بیماری‌ها	34517
مدلاین پلاس	001056
سمپ	D005891

ژنژیویت (به انگلیسی: Gingivitis) یا التهاب لثه به حالتی گفته می‌شود که پلاک‌های دندانی در خط لثه تجمع پیدا می‌کند و باعث تحریک لثه و حساس شدن آن می‌شود که گاهی خونریزی هم پیدا می‌کند.

اگر این پلاک‌ها را هر روز با مسواک یا نخ دندان پاک نکنید به مرور سفت‌تر شده و ماده‌ای غیرقابل برداشت به نام جرم (رسوب دندانی) ایجاد می‌کند. در صورتی که پلاک و جرم به زیر خط لثه گسترش پیدا کند، بیماری مزمن خواهد شد.

با تحریک مزمن باکتریایی، نسج لثه به تدریج از دندان‌ها جدا می‌شود و حفره‌هایی ایجاد می‌شود که در آنجا چرک تجمع پیدا می‌کند. با گسترش پلاک و جرم و تداوم تحریک بافت لثه، فرایند کنده شدن لثه‌ها از دندان‌هایتان بیش از پیش ادامه پیدا می‌کند. به این حالت پریودونتیت یا پیوره می‌گویند.

محتویات

طبقه بندی

بصورت کلی دو نوع ژنژیویت ناشی از پلاک و غیرناشی از پلاک وجود دارد.

علائم

تورم لثه، تندرنس، قرمزی لثه، خونریزی و یا خونریزی بعد از مسواک زدن

جستارهای وابسته

پیوره

منابع

شیوهٔ زندگی سالم تغذیه و فعالیت فیزیکی، گروه مولفین: انستیتوی بین‌المللی علوم زیستی

زونا
تاول‌های زونا روی گردن و شانه
آی‌سی‌دی-۱۰	B02
آی‌سی‌دی-۹	053
دادگان بیماری‌ها	29119
مدلاین پلاس	000858
ای‌مدیسین	med/1007 derm/180 emerg/823 oph/257 ped/996
پیشنت پلاس	زونا

زونا (به انگلیسی: Herpes zoster) یک بیماری ویروسی است که عامل مولد آن ویروس واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) است. نظریه رایج برای این بیماری به این صورت است که پس از ابتلا و بهبودی آبله‌مرغان این ویروس به صورت نهفته در سلول‌های عصبی واقع در شاخ قدامی نخاع باقی می‌ماند. تا زمانی که به علت یک عامل تحریکی و یا نقص سیستم ایمنی دوباره فعال شود. در این حالت بیماری موضعی دردناکی ایجاد می‌شود که زونا نام دارد. نشانه‌های زونا تاول‌های منطقه‌ای یا کوچکی هستند که جنب یکدیگر در منطقه یک عصب محیطی و در امتداد مسیر آن پدید می‌آید و با درد و سوزش همراه است. این تاول‌ها بیشتر در پوست سینه و پشت بروز می‌کند و همانند آبله‌مرغان بسیار مسری هستند.

محتویات

سبب‌شناسی

زونا در هرسنی می‌تواند رخ بدهد ولی در بیش از نیمی از موارد در ایالات متحده در افراد ۵۰ سال به بالا دیده می‌شود.^[۱] بیماری معمولاً افراد مسن را گرفتار می‌کند که می‌تواند ناشی از اختلال در ایمنی‌سلولی سیستم ایمنی به واسطه پیری ایجاد میشود.^[۱]

مکانیسم ایجاد زونا

زونا ناشی از فعالیت مجدد و تکثیر ویروس‌های خفته در سلول‌های نخاعی است.

 

همه‌گیرشناسی

ابتلا به زونا می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در افراد بالای ۵۰ سال بیشتر شیوع دارد.

علایم و نشانه‌ها

علایم اولیه شامل سردرد تب‌ولرز خفیف و احساس بدحال و کسلی است. ^[۲][۳] به دنبال علایم اولیه فرد دچار احساس درد سوزشی و افزایش حساسیت پوستی در ناحیه‌ای که اعصاب محیطی آن توسط ویروس آلوده شده بوده و دوباره فعال و در حال تکثیر است می‌شود.^[۴] شدت درد از خفیف تا بسیار شدید متغیر است.^[۵] به دنبال آن تاول‌های قرمز و دردناکی که ۴-۵ روز پس از علایم اولیه در سطح بدن به وجود می‌آیند. تاول‌ها معمولاً در روی یک نوار پهن پوست قرمز در امتداد مسیر رشته‌های عصبی حسی در یک درماتوم خاص پوست پدید می‌آیند. درماتوم به یک ناحیه از پوست گفته میشود که عصبدهی با منشا جنینی مشترک داشته باشد . تاول‌ها را غالباً می‌توان در ناحیه قفسه سینه دید که البته تنها در یک طریف بدن گسترش می‌یابند. از علایم شایع می‌توان به تب و لرز خفیف و ا حساس کسالت و همچنین حالت تهوع می‌توان نام برد.

افزایش تعداد تاول‌ها

روز اول	روز دوم	روز پنجم	روز ششم

درمان

هدف از درمان، کاهش شدت و دوره بیماری، کاهش درد، تسریع در بهبود ضایعات پوستی و پیشگیری از عوارض درازمدت بیماری به ویژه درد عصبی به دنبال زونا می‌باشد. درمان در بیماران با ضعف سیستم ایمنی با هدف جلوگیری از گسترش پوستی و احشایی آن قابل توجه‌است.^[۶]

معالجه زونا شامل داروی مسکن برای کنترل درد است. همچنین روی تاول‌ها گرد تالک می‌مالند.^{[نیازمند منبع]} ممکن است پس از بهبودی اثرات تاولها و زخمها باقی بماند. ^[۷]

درد عصبی پس از درمان

درد عصبی پس از درمان در واقع یک اصطلاح می باشد که یک سوم بیماران پس از بهبود اسکارها هنوز درد را حس می کنند. این درد معمولاً به صورت سوزش و حساسیت پوست ظاهر می شود که معمولاً در دراز مدت التیام پیدا می کند و در مواردی اندک باعث درد های مزمن ماندگار خواهد شد.^[۸]

ضدویروس

شامل آسیکلویر است.

ضد درد

دردهای خفیف تا متوسط با ضد دردهای معمول قابل کنترل هستند.^[۹]

استروئید

باوجود اینکه کارآزمایی بالینی قابل توجه و متقاعدکننده برای تجویز استروئید در زونا وجود ندارد ولی با این حال کورتیکواستروئیدها به صورت خوراکی معمولاً همراه با ضدویروس‌ها تجویز می‌شود. در یک کارآزمایی روی بیماران با سیستم‌ایمنی طبیعی تجویز همزمان آسیکلوویر و پردنیزولون مدت‌زمان ترمیم و همچنین کیفیت زندگی را بهبود بخشیده‌است. ^[۱۰]

درمان زونای چشمی

 

زونا و طب سنتی ایرانی

گروهی مدعی‌اند که طب سنتی می‌تواند بیماری زونا را با تجویز یک ترکیب دارویی گیاهی درمان کند. این ترکیب عبارت است از: ۲۵ گرم اسطخودوس + ۲۵ گرم خارخاسک + ۲۵ گرم ریشه ایرسا + ۲۰ گرم گل بنفشه. برای ایجاد این معجون باید تمام موارد فوق را نیم‌کوب و سپس دو قاشق غذاخوری آن را در ۵۰۰ سی‌سی آب کمی بجوشانید و سپس صاف نمایید. بر اساس این تجویز این دارو باید پیش از هر وعده غذایی به میزان یک فنجان مصرف شود.

با توجه به این که هیچ گونه مطالعه آزمایشگاهی درباره میزان تاثیر این درمان و عوارض جانبی آن انجام نگرفته است، ضروری است در صورت تمایل به استفاده از این روش، قبلاً با پزشک معالج خود مشورت نمایید.

پیش‌آگهی

ابتلا به زونا در دوران بارداری خوش‌خیم بوده و معمولاً عوارضی برای مادر و جنین ندارد. اما عفونت اولیه با ویروس آبله‌مرغان در دوران بارداری و ابتلای مادر به آبله‌مرغان می‌تواند منجر به عفونت جنین شده و عوارضی برای مادر یا جنین به همراه داشته باشد.^[۱۱][۱۲]

تاریخچه

اگرچه ضایعات تاولی مانند زونا ردپایی بس طولانی در متون مکتوب پزشکی دارند، با وجود این تمایز زونا از بیماری‌هایی‌هایی همچون آبله و اریزه‌پلاس و ارگوتیسم در اواخر قرن هجدهم با فعالیت ویلیام هبردن امکان‌پذیر گشت.

زگیل تناسلی (کوندیلوما آکومیناتا Condylomata acuminata) همراه عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی به وجود می‌آید (ویروس HPV از ویروس‌های DNAدار). ضایعات جلدی پاپول مانند دستگاه تناسلی که خوش‌خیم هستند به رنگ صورتی مایل به گوشتی.

این بیماری تقریباً شایع بوده معمولاً از راه جنسی منتقل می‌شود (تماس پوست با پوست آلوده). تیپ‌های ۶ و ۱۱ این ویروس مسئول ۹۰٪ موارد کوندیلوما هستند. درمان معمول از بین بردن ضایعات با روشهایی مانند لیزر CO۲، نیتروژن مایع و فتودینامیک تراپی با آمینولولونیک اسید می‌باشد. میزان عود ضایعات بالاست. اینترفرون آلفا نیز در درمان بکار می‌رود.

اچ.پی.وی به قدری شایع است که بیش از نیمی از انسان‌های از نظرِ جنسی فعال، در مقطعی از زندگی دچارش می‌شوند. ^[۱]

اغلب زگیل های تناسلی آنقدر کوچک هستند که نمی‌شود آنها را با چشم غیر مسلح دید، اما بعضی اوقات این زگیل ها تکثیر شده و در دسته های کوچک خود را نشان می‌دهند..^[۲]

نحوه انتقال زگیل تناسلی

این ویروس در اثر تماس نزدیک با پوست یا مخاط فرد آلوده به فردسالم منتقل می شود و به راحتی از فردی به فرد دیگر سرایت می کند به طوری که بعد از تماس جنسی با فرد آلوده این ویروس انتقال می یابد. کودکانی که مادرانشان به این ویروس آلوده باشند ممکن است حین زایمان ، آن را از مادر خود بگیرند . پزشکان بهتر است که در مواجهه با این بیماری در کودکان ، احتمال کودک‌آزاری را نیزمد نظرداشته باشند.

زگیل آبکی
ضایعات گلابی شکل و برآمده مولوسکوم کانتوژیوزوم
آی‌سی‌دی-۱۰	B08.1
آی‌سی‌دی-۹	078.0
دادگان بیماری‌ها	۸۳۳۷
مدلاین پلاس	000826
ای‌مدیسین	derm/۲۷۰
سمپ	D008976

ویروس مولوسکوم کانتوژیوزوم
تصویر میکروسکوپ الکترونی از ویروس مولوسکوم کانتوژیوزوم
طبقه‌بندی ویروس‌ها
Group:	گروه ۱ (dsDNA)
تیره:	پوکس ویریده
سرده:	مولوسی پوکس ویروس
گونه:	ویروس مولوسکوم کانتوژیوزوم

مولوسکوم کانتوژیوزوم (به لاتین: Molluscum contagiosum) یا زگیل آبکی^[۱]،^{[یادداشت ۱]} نوعی عفونت ویروسی پوست و گاهی اوقات مخاط است که عامل آن نوعی دی ان ای ویروس از خانواده پاکس ویروس^{[یادداشت ۲]} به نام ویروس مولوسکوم کانتوژیوزوم (مخفف انگلیسی: MCV) است.^[۲]این عفونت ویروسی که خودبخود بهبود می‌یابد روی پوست یا بصورت خود-تلقیحی^{[یادداشت ۳]} گسترش پیدا می‌کند، و یا با تماس پوست به پوست. ^[۲]

محتویات

معنی واژه

این واژه لاتین از دو قسمت مولوسکوم، از molluscus (نَرم) + contagiosus از contagio (تماس)، که با contact انگلیسی از یک ریشه است، تشکیل شده. از contagiosus معنی مُسری و منتقل شونده برداشت می‌شود .^[۳]

بیماریزایی

مولوسکوم کانتوژیوزوم ممکن است در هر سنی مشاهده شود اما در بیماران مبتلا به آتوپی تعداد ضایعات پوستی بیشتر است و راحتتر منتقل و پخش می‌شوند .^[۴] بیشترین فراوانی در سنین ۳ تا ۹ سال دیده می‌شود و یک بیشینه فراوانی دیگر هم در سنین ۱۶ الی ۲۴ سالگی است .^[۴]ضایعه در گروههای سنی مختلف در جاهای متفاوتی از پوست ظهور پیدا می‌کند. اصولاً راه انتقال بیماری از طریق تماس پوست به پوست است و افرادی مانند مساژورها و کشتی‌گیرها بیشتر به آن مبتلا می‌شوند. کودکانی که این ضایعه را دارند نباید با کودکان دیگر آبتنی و حمام کنند.

شکل ضایعات و مکانهای درگیر

 

مولوسکوم کانتوژیوزوم بصورت یک پاپول (برجستگی توپُر گوشتی)^{[یادداشت ۴]}براق یک الی دو میلیمتری سفید تا صورتی (به رنگ گوشت) شروع می‌شود که سفت و گنبدی شکل است .^[۴]یک فرورفتگی مرکزی سفید - به اصطلاح ناف دار شدگی^{[یادداشت ۵]} - روی ضایعات وجود دارد که با ذره بین بهتر دیده می‌شود. طی چند هفته اندازه ضایعه به حداکثر ۲ تا ۵ میلیمتر می‌رسد. با گذشت بیشتر زمان، پاپول نرمتر و صورتی تر می‌شود و ناف دارشدگی مرکزی واضحتر می‌گردد. بعد از ۶ تا ۹ ماه ضایعات بصورت خودبخودی و به تدریج پسروی پیدا می‌کنند و معمولاً بدون هیچ ضایعه باقیمانده محو می‌شوند، البته بندرت یک جوشگاه^{[یادداشت ۶]} کوچک نافدار باقی می‌ماند .^[۴] التهاب دور ضایعه در صورت وجود، نشاندهنده واکنش دستگاه دفاعی بدن و پیش درآمد خوب شدن ضایعه است .^[۴]خراشیدگی و دَلَمه بستن ضایعات ممکن است وجود داشته باشد. کودکان در قسمت بالایی تنه، مخصوصا صورت، و گاهی دستها دچار ضایعه می‌شوند. ضایعات در افراد دچار ضعف دستگاه ایمنی بزرگتر هستند و تعداد ضایعات در افراد آتوپیک با پوست اگزمایی و یا خشک بیشتر است .^[۴]در بزرگسالان ضایعات درپایین شکم و رانها دیده می‌شوند. معمولاً کف دست و پا گرفتار نمی‌شود .^[۴]. در بزرگسالان پاپولها اغلب با موهای عانه استتار می‌شوند. نواحی عانه و تناسلی شایعترین محل درگیر در بزرگسالی هستند.

تشخیص آزمایشگاهی

در افراد دچار نقص دستگاه دفاعی بدن، بیوپسی از ضایعات انجام می‌شود که انکلوزیونهای ویروسی سیتوپلاسمی بزرگی بنام اجسام مولوسکمی^{[یادداشت ۷]} را در داخل کراتینوسیتها نشان می‌دهد .^[۵] تراشیدن ضایعات با کورِت ماده سفید نیمه جامدی تولید می‌کند که حاصل کراتینوسیتهای آلوده است. این کراتینوسیتهای آلوده به طرز جالب توجهی گِرد هستند و به راحتی از یکدیگر جدا می‌شوند.^[۵]در صورتی که کراتینوسیتهای غیر آلوده تخت و به هم چسبیده هستند و ورقهایی از سلولهای به چسبیده ایجاد می‌کنند.

تشخیص افتراقی

 

در بیماران با دستگاه دفاعی طبیعی تشخیص افتراقی به شرح زیر است:^[۶]

• زگیل تخت^{[یادداشت ۸]}
• زگیل تناسلی^{[یادداشت ۹]}
• عفونت هرپس سیمپلکس

زگیلها بر خلاف مولوسکوم فاقد ناف دار شدن مرکزی هستند و در کف دست و پا هم ظهور می‌کنند. ضایعات هرپسی وزیکولهایی (آبدانه‌هایی) هستند که تنها بصورت گذرا نافدار می‌شوند و غالباً دردناک هستند. ظهور و محو شدن ضایعات هرپسی سریعتر است و کلا هرپس روند بالینی کوتاهتری دارد.^[۶]

در افراد مبتلا به اچ آی وی، عفونتهای دیگر فرصت طلب، شامل قارچهای کریپتوکوکوس و هیستوپلاسموز ممکن است ضایعاتی ایجاد کنند که شبیه ضایعات مولوسکوم کانتوژیوزوم باشد .^[۶]

درمان

ضایعات ناحیه تناسلی را باید حتماً درمان نمود چونکه جلوی انتشار از راه تماس جنسی گرفته شود.^[۷]

داروهای دم دستی

چندین نوع داروی دم دستی^{[یادداشت ۱۰]}برای درمان مولوسکوم وجود دارند که در موثر بودنشان شک وجود دارد. مثالها شامل مولوسکوم آر اکس (به انگلیسی: MolluscumRx) و زایمادرم (به انگلیسی: ZymaDerm) است.^[۷]

کورِت کشیدن

پاپولهای کوچک را می‌توان به سرعت با یک کورت، با یا بدون بی‌حسی موضعی، برداشت. خونریزی را یا با فشار مستقیم گاز طبی روی زخم کنترل می‌کنند یا با محلول مانسل.^{[یادداشت ۱۱]} باید پیش از استفاده به بیمار گفته شود که استفاده از محلول مانسل ممکن است دردناک باشد. جوشگاه کوچکی ممکن است در محل برداشتن ضایعه ایجاد شود لذا بهتر است در نقاطی از بدن که از نظر زیبایی اهمیت دارند مورد استفاده قرار نگیرد. در کودکان می‌توان نیم تا یک ساعت پیش از کورت کشیدن از کِرِم لیدوکائین^{[یادداشت ۱۲]}استفاده کرد تا برای کودکان دردناک نباشد.^[۷]

کرایو

جراحی کرایوتراپی^{[یادداشت ۱۳]} بهترین درمان در بیمارانی است که تحمل درد را داشته باشند. با افشانه (اسپری) یا گوش پاک کن نیتروژن مایع را روی ضایعه می‌ریزند تا جایی که یک مرز سفیدرنگ یخزده هاله‌ای به اندازه یک میلیمتر روی پوست سالم دور ضایعه ایجاد کند. رسیدن به این اندازه حدوداً ۵ ثانیه طول می‌کشد. البته باید مواظب بود چونکه یخزدگی بیش از حد باعث پررنگ و یا کم رنگ شدن محل می‌شود.^[۷]

داروهای ضد ویروسی و تنظیم کننده‌های دستگاه دفاعی بدن

کِرِم ایمی کیمود ۵٪^{[یادداشت ۱۴]} در مردان ۹ تا ۲۷، سه بار در روز، تا ۵ روز متوالی در یک هفته که ۴ هفته ادامه داشته باشد در ۸۰ درصد مواقع موثر بوده است. اگر در کودکان کرم را یکروز در میان یا یک بار در روز بکار ببرند باعث کاهش التهاب در محل مالیدن کرم خواهد شد. در کودکانی که حدوداً ۷ سال دارند کرم را هرشب تا ۴ هفته استفاده می‌کنند. عوارض جانبی محدود به محل مالیدن کرم است و سیستمیک نیست (در تمام بدن بروز نمی‌کند). ایمی کیمود در بیماران مبتلا به HIV-1 بسیار موثر بوده است و در ناحیه تناسلی بیماران با دستگاه دفاعی عادی هم بکار می‌رود.^[۷]

کانتاریدین

کانتاریدین درمان موثر و بدون عارضه‌ای است. یک قطره کوچک از کانتاریدین ۷٪ را روی ضایعه می‌اندازند و دقت می‌کنند که روی پوست سالم اطراف ضایعه مالیده نشود. درد، سوزش، سرخی و خارش گذرا ممکن است که بوجود آید اما عفونت باکتریایی ثانویه ایجاد نخواهد شد. ضایعات تاول می‌زنند و بدون بافت جوشگاه (اِسکار) پاک می‌شوند. البته ممکن است ضایعات مولوسکومی تازه در همان محل تاول کانتاریدین ظاهر شوند. یک روش دیگر استفاده از کانتاریدین یا وروزول^{[یادداشت ۱۵]} (که قویتر است) روی ضایعه و پوشاندن آن با نوار چسب طی یک روز است. تاول کوچک ایجاد شده تا زمانی که از بین برود با پُلی اُسپرین^{[یادداشت ۱۶]} پوشانده می‌شود.^[۷]

هیدروکسید پتاسیم

محلول آبی پتاسیم هیدروکسید (KOH) ده درصد، دو بار در روز روی هر ضایعه مالیده می‌شود. این کار را تا ایجاد التهاب زخم و زخمی شدن سطح ضایعه ادامه می‌دهند. طی یک دوره متوسط ۳۰ روزه ٬از ۳۵ کودکی که در آزمایش شرکت داشتند، ۳۲ نفر بهبودی کامل پیدا کردند. جوشگاه هیپرتروفیک در یک بیمار و تغییرات رنگدانه‌ای در ۹ نفر دیگر مشاهده شد. ^[۷]

سایمتیدین خوراکی

کودکان مبتلا با یک دوره ۲ ماهه از سایمتیدین خوراکی، ۴۰ میلیگرم بر کیلوگرم در روز (40 mg/kg/day) درمان شدند. بغیر از سه نفر تمام کودکانی که درمان را کامل کردند بهبودی کامل از کل ضایعات پیدا کردند. هیچ عارضه جانبی مشاهده نشد. در مقایسه بیماران آتوپیک و غیر آتوپیک، بیماران آتوپیک پاسخ بهتری به سایمتیدین دادند.^[۷]گزارشهای دیگر اظهار نموده‌اند که شواهد قطعی به نفع موثر بودن سایمتیدین خوارکی وجود ندارد.^[۸]

لیزر

درمان مولوسکوم کانتوژیوزوم با لیزر رنگی^{[یادداشت ۱۷]} با طول موج ۵۸۵ نانومتر موثر، قابل تحمل و سریع است.^[۷]

لایه برداری با تری کلرواستیک اسید

لایه برداری (پیلینگ) با تری کلرواستیک اسید^{[یادداشت ۱۸]} ۲۵ تا ۵۰ درصد (بطور متوسط ۳۵ ٪) که هر دو هفته یکبار بر اساس نیاز تکرار می‌شد ۴۰٫۵ ٪ کاهش در ضایعات مولوسکمی بیماران مبتلا به HIV ایجاد نمود که ضایعات وسیع مولوسکوم کانتوژیوزوم داشتند. در پیگیری ۲ ماهه پس از درمان، هیچ موردی از گسترش ضایعات مولوسکمی، عفونت ثانویه یا ایجاد جوشگاه مشاهده نشد .^[۷]

ملاحظات درمانی در کودکان

• خود - تلقیحی اطراف چشمها مخصوصا در کودکان شایع است. بهتر اینست که این ضایعات رها گردند تا خودبخود بهبود یابند.^[۷]
• با فعال شدن ایمنی سلولی ضایعات خودبخود بهبود خواهند یافت، بنا بر این درمان همیشه الزامی نیست.^[۷]
• اگر قرار به درمان شد، بهترین انتخابهای درمانی در کودکان استفاده آگاهانه از کانتاریدین، ایمی کیمود یا ترتینوئین ضعیف شده است.^[۷]
• شصت تا نود دقیقه قبل از درمان جراحی (کورت کشیدن و کرایو) از بی‌حس کننده‌های موضعی (لیدوکاپین ۴٪ یا EMLA) در کودکان استفاده می‌شود.^[۷]
• میزان مصرف کِرِم EMLA مخصوصا در نوزادان و شیرخواران نامحدود نیست چونکه خطر کمی برای بروز متهموگلوبینمی وجود دارد.^[۷]
• مولوسکوم کانتوژیوزوم در بالغین جوان بیماری آمیزشی محسوب می‌شود.^[۷]
• در بالغین جوان ضایعات تمایل دارند در قسمت پایین شکم، ناحیه عانه (شامل اعضای تناسلی) و رانها بروز کنند.^[۷]

12. زگیل
    زگیل بر روی شست پا
    آی‌سی‌دی-۱۰	B07
    آی‌سی‌دی-۹	078.1
    دادگان بیماری‌ها	28410
    مدلاین پلاس	000885
    ای‌مدیسین	emerg/641
    پیشنت پلاس	زگیل
    سمپ	D014860

    

     
    یک زگیل رشته‌ای بر روی پلک.
    

     
     

    زگیل (نام علمی: Verruca)، غده‌ای گوشتی است که انواع آن بر روی دست و پاها رشد می‌کند، اما ممکن است بر روی تمام نقاط بدن رشد کند، و این غده‌ها را با داروهای سوزاننده از قبیل اسید ازتیک (بمقدار کم) و جز آن برطرف می‌کنند.^[۱]

    زگیل معمولاً یک تومور کوچک و زبر است که می‌تواند به گل کلم یا یک تاول سفت و سخت شباهت داشته باشد. زگیل‌ها عمومی هستند، و به سبب ویروس، به ویژه خانوادهٔ ویروس ورم انسانی (HPV)، ایجاد شوند و وقتی با پوست شخص آلوده تماس ایجاد شود واگیردار هستند. بیش از ۱۰۰ گونه ویروس ورم انسانی وجود دارد، آنها می‌توانند بر روی پوست، در داخل دهان شما، بر روی آلت تناسلی و نواحی مقعد رشد کنند. نوع معمول ویروس ورم انسانی گرایش برای رشد بر روی پوست را دارد (مانند دست و انگشتان)، در حالی که انواع دیگر ویروس ورم انسانی تمایل برای زدن زگیل بر روی آلت تناسلی را دارند.

    محتویات

    • ۱ نام‌ها
    • ۲ انواع زگیل
    • ۳ آیا زگیل‌ها به خودی خود از بین می‌روند؟
    • ۴ انتقال از شخصی به شخص دیگر
    • ۵ درمان
    • ۶ منابع
    • ۷ پانویس

    نام‌ها

    این صفحه نامزد انتقال به سرواژه زگیل در ویکی‌واژه است. به نظر می‌رسد این مقاله شامل محتویات واژه‌نامه‌ای‌ است و نه دانشنامه‌ای. چون ویکی‌پدیا یک واژه‌نامه نیست، این صفحه باید به ویکی‌واژه منتقل شود.

    نام‌های دیگر زِگیل در متون قدیمی‌تر فارسی، آژخ، ژخ، ازخ، زخ، گندمه، توته، سِگل، پالو، بالو، واژو، وارو، کوک، مَهَک، زلق و زرک است.^[۲]

    در گویش‌ها و لهجه‌های محلی فارسی این برابرها هم رایج است: سین‌گیل، سگیل، سُلّک، آبله ٔ سک، بِلوک، توتولَک. توتولَه، تیتیلی، دُژوِل، گوجِه، گوجیله. گوگیله، بریغ، باریغ، بلیغ، بالیک. بلیک، بَلور، بال، بلیجه، بِلیک، بهلور، بالار، بالور، بَلی. بِلی، وِری، وَرّیک.^[۳]

    در ادبیات فارسی به پوستی که زگیل بسیار زده باشد «آژخ‌ناک» گفته می‌شود.^[۴] همچنین در بعضی مناطق ایران زگیل را به نام دُشبَت می شناسند. در نوروزنامه آمده‌است: «و خداوندان فسون آژخ را بوی [به جو] افسون کنند به ماه کاست و بپوشانندش تا آزخ فروریزد.»^[۵]

    انواع زگیل

    انواع مختلفی از زگیل‌ها تا به حال شناسایی شده که از نظره شکل و محل مورده اثر به انواع زیر طبقه بندی شده‌اند:

    • زگیل معمولی^[۶]، یک زگیل برآمده با سطحی زبر و خشن که معمولاً بر روی دست‌ها و زانوها پدید می‌آید.
    • زگیل پهن^[۷]، یک زگیل کوچک با سطحی پهن و صاف به رنگ قهوه‌ای مایل به زرد که می‌تواند به تعداد زیادی و معمولاً بر روی صورت، گردن، دست‌ها، مچ‌ها و زانوها ایجاد شود.
    • زگیل رشته‌ای یا پنجه‌ای^[۸]، زگیلی، رشته‌ای یا انگشت مانند، که به طور معمول بر روی صورت به ویژه پلک‌ها و لب‌ها پدیدار می‌شود.
    • زگیل پاشنه^[۹]، یک تودهٔ سخت و بعضی مواقع دردناک، اغلب همراه با چندین لکهٔ سیاه در مرکز آن؛ معمولاً فقط در پاشنهٔ پا پیدا می‌شود.
    • زگیل خانه‌خانه^[۱۰]، گروهی سخت از زگیل کف پا، به طور معمول بر روی دست‌ها و کف پا پدید می‌آیند.
    • زگیل تناسلی^[۱۱]، زگیلی که بر روی آلت تناسلی ایجاد می‌شود.

    زگیل‌های مقاربتی عبارت است از زگیل‌های ناحیه تناسلی (شامل مجرای ادرار، آلت تناسلی و مقعد). این زگیل‌ها از سایر زگیل‌ها مسری‌تر هستند. برخی از انواع ویروس‌ها که باعث ایجاد زگیل‌های مقاربتی می‌شوند، با بدخیمی‌های تناسلی نیز همراه هستند. آنها نوجوانان و بزرگسالان فعال از نظر جنسی را از هر دو جنس مبتلا میکنند.

    آیا زگیل‌ها به خودی خود از بین می‌روند؟

    اغلب زگیل‌ها خود به خود ناپدید می‌شوند اگرچه ممکن است ماه‌ها و حتی سالها به طول انجامد تا ناپدید شوند. اما بعضی از زگیل‌ها هم خود به خود از بین نمی‌روند. پزشکان هنوز مطمئن نیستند که چرا بعضی زگیل‌ها به خودی خود ناپدید شده، و بعضی دیگر نمی‌شوند.

    انتقال از شخصی به شخص دیگر

    زگیل‌های بر روی پوست ممکن است از فردی به فرد دیگری که زگیل را لمس کرده منتقل شود. همچنین زگیل ممکن است با استفاده از حوله و یا وسایل شخصی فرد مبتلا به زگیل به فرد دیگر منتقل شود.

    زگیل‌های دستگاه تناسلی بسیار مسری هستند و ممکن است از فردی، در حین سکس دهانی، مهبلی و مقعدی به فرد دیگری انتقال یابد. در خانم‌ها، زگیل ممکن است در داخل مهبل رشد کند و حتی آنها از این موضوع مطلع نباشند و امکان دارد بدون آگاهی از این موضوع شوهر خود را آلوده کنند.

    درمان

    شیره سفید رنگ درخت انجیر که از محل بریدن ساقه های کوچگ بیرون می آید جهت درمان قطعی و سریع بسیار موثر است ، بایستی بدون پانسمان یا بستن پارچه و پنبه، مکرر زگیل را به این شیره سفید رنگ آغشته نمود تا روی زگیل خشک نشود، سرعت کوچک شدن زگیل و نتیجه درمان در روز اول بسیار سریع و چشمگیر است اما بایست درمان را تا حذف کامل ضایعه ادامه داد. (سه تا پنج روز متوالی)

    درمان با توجه به اندازه و محل زگیل‌ها مشخص خواهد شد. زگیل‌های کوچک را می‌توان با داروهای موضعی مانند پودوفیلین درمان کرد. برای زگیل‌های بزرگتر، نیتروژن مایع به کار می‌رود(سرمادرمانی). برخی زگیل‌های بزرگتر نیازمند درمان با لیزر، الکتروکوآگولاسیون یا برداشت جراحی هستند. از دیگر راه های درمانی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

    • سالیسیک اسید: بعد از حمام رفتن و هر روز بر روی زگیل سالیسیک اسید را بمالید. این اسید در عمق پوست نفوذ می کند و وقتی پوست خیس باشد این عمل بهتر انجام می شود.
    • کانتاریدین: پزشک بر اساس صلاحدید خود در برخی مواقع این ماده شیمیایی را 8 ساعت روی زگیل قرار می دهد. بعد از 8 ساعت زگیل تبدیل به یک تاول دردناک می شود که بعد از چند روز مراجعه ، پزشک پوست اضافه روی آن را بر می دارد.
    • نیتروژن مایع: پزشک با هیدروژن مایع زگیل را فریز می کند که به این درمان کرایوتراپی گفته می شود. برای درمان از این روش 1 تا 3 هفته این کار باید انجام بگیرد.
    • سوزاندن و بریدن: اگر روش های بالا هیچکدام جواب ندهد آخرین راه سوزاندن یا بریدن زگیل می باشد که موثرترین راه نیز هست و باعث سوزانده شدن ریشه زگیل می شود.^[۱۲]

    منابع

    • زگیل - ویکی‌پدیای انگلیسی
    • وبگاه دکتر فامیلی
    • ترجمه پزشک خانه شما

    پانویس

    1.  
13. دهخدا: زگیل.
14.  
15. دهخدا: سرواژه‌های زگیل و آژخ.
16.  
17. دهخدا: زگیل.
18.  
19. دهخدا: آژخ‌ناک.
20.  
21. دهخدا: آزخ.
22.  
23. Verruca vulgaris
24.  
25. Verruca plana
26.  
27. filiform or digitate wart
28.  
29. verruca, Verruca pedis
30.  
31. mosaic wart
32.  
33. venereal wart, Condyloma acuminatum, Verruca acuminata
34.  

در لغتنامه دهخدا چنین آمده‌است : زکام، به خصوص زکامی که با خرابی سینه وسرفه همراه باشد. (ناظم الاطباء). عبارت است از جلب شدن فضولات مرطوبه از دو بطن مقدم دماغ به سوی حلق و بعضی نزله را مختص به جلب شدن فضولات مرطوبه از دو بطن مقدم دماغ به سوی ریه و سینه دانسته‌اند. (از بحر الجواهر). سرماخوردگی . چایمان . چاییدگی . (یادداشت مولف ): زکام و نزله هر دو مشترکند... لکن بعضی طبیبان آن را که به جانب بینی فرودآید و منفذ را بگیرد و حس بوی بازدارد زکام گویند و آن را که به حلق وسینه فرودآید نزله گویند. (از ذخیره خوارزمشاهی ).

جستارهای وابسته

• رینیت یا التهاب بینی
• سرماخوردگی
• آنفلونزا

منابع

• لغتنامه دهخدا
• ویکی‌پدیای انگلیسی

زخم معده
Deep gastric ulcer
آی‌سی‌دی-۱۰	K25–K27
آی‌سی‌دی-۹	531–534
دادگان بیماری‌ها	9819
مدلاین پلاس	000206
ای‌مدیسین	med/1776 ped/2341
سمپ	D010437

زخم معده یا اولسر پپتیک (peptic ulcer disease) به معنی نوعی آسیب خوش‌خیم به مخاط و زیرمخاط دستگاه گوارش می‌باشد. معمولاً بین ترشح اسید معده و این آسیب ارتباط وجود دارد ولی امروزه عامل اصلی این زخم‌ها را وجود و تکثیر باکتری هلیکوباکتر پیلوری می‌دانند که از راههای مختلفی از جمله آسیب به لایه محافظ مخاط معده موجب ایجاد زخم معده می‌شود، از این‌رو درمان اصلی یک درمان آنتی بیوتیکی است. شیوع این بیماری ۶ تا ۱۵ درصد است.

بسته به محل آسیب مخاطی ما زخم معده یا دوازدهه را داریم . زخم معده اغلب همراه با زخم دوازدهه است و در مردان سیگاری، میانسال یا مسن، با گروه خونی O و پراسترس بیشتر دیده می‌شود.زخمهای معده با سرعت کمتری از زخم اثنی عشر التیام می‌یابند، بیشتر احتمال بدخیمی دارند و اغلب همراه با التهاب معده ( گاستریت ) هستند.

علایم بیماری درد ناحیه فوقانی شکم (اپی گاستر) و سوزش سردل، سوء هاضمه، و وجود خون در مدفوع می‌باشد .معمولا درد مدت کوتاهی پس از مصرف غذا یا در زمان گرسنگی ایجاد می‌شود . عکس رادیوگرافی پس از بلع باریم و آندوسکوپی در تشخیص ممکن است مفید باشد .اکثر زخمها کوچک هستند (با قطر کمتر از ۲ سانتیمتر) .پراکندگی زخمهای پپتیک معده معمولاً در آنتر (ابتدای معده) است.

محتویات

درمان

زخم پپتیک بدون درمان تمایل به عود دارد. در خصوص رژیم غذایی سختگیری کمتر از گذشته‌است و بیشتر تاکید بر عدم مصرف مواد اسیدی و ترش، مواد داغ و سوزاننده، ترشیجات، ادویه تند، الکل، نوشابه‌های گازدار و... می‌باشد . همچنین در خصوص مصرف برخی داروها به خصوص داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و کورتون باید احتیاط کرد. داروهای آنتی اسید مانند هیدروکسید منیزیوم و آلومینیوم، بلوک کننده ترشح اسید مانند امپرازول، بلوک کننده گیرنده نوع دو هیستامین مانند رانیتیدین، سایمتدین و داروهایی مانند سوکرالفیت و بیسموت در درمان زخم معده به کار می‌رود. ترک سیگار و الکل توصیه می‌شود . از عوارض زخم معده خونریزی گوارشی ( GIB )، سوراخ شدن معده و راه یافتن اسید و ترشحات به حفره صفاق، انسداد گوارشی و بروز بدخیمی (سرطان معده) در زمینه زخم است . به ندرت جراحی ضروری است. ترک سیگار ضروری است.

امروزه جراحی به ندرت لازم است و فقط در درمان عوارض زخم پپتیک مانند تنگی پیلور و زخمهای کاملا مقاوم به درمان دارویی مطرح می‌شود.عوارض خطرناک بیماری سوراخ شدن دوازدهه، خونریزی گوارشی و انسداد گوارشی است .

جستارهای وابسته

• هلیکوباکتر پیلوری

منابع

• دورلند فرهنگ پزشکی. تهران
• سیسیل مبانی طب داخلی.