نالتروکسان

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
17-(cyclopropylmethyl)-4,5α-epoxy- 3,14-dihydroxymorphinan-6-one
داده‌های بالینی
نام تجاری	Revia
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a685041
رده بارداری	Category B3 (استرالیا)
تجویز	oral hepatic
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	5–40%
پیوند پروتئینی	21%
متابولیسم	hepatic
نیمه‌عمر	4 h (naltrexone), 13 h (6-β-naltrexol)
دفع	renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	16590-41-3
کد ATC	N07BB04
پاب‌کم	CID 5360515
IUPHAR ligand	1639
بانک‌دارو	DB00704
کم‌اسپایدر	4514524
UNII	5S6W795CQM
KEGG	D05113
ChEBI	CHEBI:7465
ChEMBL	CHEMBL142
داده‌های شیمی
فرمول	C20H23NO4
وزن مولکولی	341.401 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
Physical data
دمای ذوب	169 °C (336 °F)
(what is this?)  (verify)

نالتروکسان (به انگلیسی: Naltrexone)

رده درمانی: آنتاگونیست اوپیوئیدی.

اشکال دارویی: کپسول

محتویات

موارد مصرف

نالتروکسان به عنوان داروی کمکی برای درمان معتادانی به کار می‌رود که به تریاک اعتیاد دارند. همچنین در درمان اعتیاد به الکل مصرف می‌شود. نالتروکسان در واقع عملکردی آنتاگونیستی دارد.آنتاگونیست های گیرنده های اپیوئیدی معمولاً در مطالعات پیش بالینی برای تعیین چرایی یک پاسخ خاص که توسط سیستم اپیوئیدی اندوژن میانجی گری می شود مورد استفاده قرار میگیرند. این داروها همچنین برای از بین بردن اثرات مصرف بیش از حد مواد مخدر مورد استفاده قرار می¬گیرند. نالوکسان شایع ترین آنتاگونیست مورد استفاده است، که در یک شیوه ی رقابتی به گیرنده های اپیوئیدی μ متصل می شود. (Kobylecki et al., 1982)

مکانیسم اثر

نالتروکسان با اتصال به گیرنده‌های اوپیوئیدی و مهار رقابتی اثرات داروهای اوپیوئیدی و اوپیوئیدهای آندوژن، به میزان قابل ملاحظه‌ای وابستگی فیزیکی و اثر سرخوشی ناشی از اوپیوئیدها را از بین می‌برد و بنابراین تمایل بیمار برای مصرف اوپیوئیدها را کاهش می‌دهد. این دارو در افراد معتاد به اوپیوئیدها باعث بروز سندرم قطع می‌شود. مکانیسم اثر این دارو در کاهش تمایل به مصرف الکل هنوز مشخص نیست.

عوارض جانبی

درد در ناحیه شکم، اضطراب، عصبانیت، بی‌قراری، اختلال در خواب. سردرد، درد مفاصل و عضلات، تهوع و استفراغ، خستگی غیر معمول از عوارض جانبی شایع این دارو هستند.

جستارهای وابسته

• اعتیاد
• ترک اعتیاد

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی

نافسیلین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(2S,5R,6R)-6-[(2-ethoxy-1-naphthoyl)amino]-3,3-dimethyl-7-oxo-4-thia-1-azabicyclo[3.2.0]heptane-2-carboxylic acid
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a685019
رده بارداری	B(US)
تجویز	IM, IV
داده‌های فارماکوکینتیکی
پیوند پروتئینی	90%
متابولیسم	<30% hepatic
نیمه‌عمر	0.5 hours
دفع	Biliary and renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	985-16-0
ATCvet code	QJ01CF06
پاب‌کم	CID 8982
بانک‌دارو	DB00607
کم‌اسپایدر	8634
UNII	SY07234TTS
ChEBI	CHEBI:7447
ChEMBL	CHEMBL1443
داده‌های شیمی
فرمول	C21H22N2O5S
وزن مولکولی	414.476 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

نافسیلین سدیم (به انگلیسی: Nafcillin Sodium)

رده درمانی: آنتی‌بیوتیک‌ها .

اشکال دارویی: آمپول

نافسیلین سدیم از دسته پنی‌سیلینهای مقاوم به بتالاکتاماز است. این دارو طیف باریکتری نسبت به پنی‌سیلین دارد ولی در برابر ارگانیسمهای تولیدکننده بتالاکتاماز همچون استافیلوکک اورئوس اثر خوبی دارد.

محتویات

موارد مصرف

نافسیلین سدیم برای درمان عفونت‌های ناشی از گونه‌های استافیلوکوکسی که پنی سیلیناز تولید می کنند تجویز می‌شود.همچنین در آزمایشگاه‌های پزشکی برای تعیین حساسیت باکتریایی به کار می‌رود.

مکانیسم اثر

این دارو همانند سایر بتالاکتامها با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP) باعث مهار ترانس پپتیدازها می‌شود و باعث ممانعت از ساخت پپتیدو گلیکانهای دیواره سلولی باکتری و تخریب دیواره سلولی باکتری می‌شود. تغییر ساختار شیمیایی آن را مقاوم به آنزیم بتالاکتاماز تولید شده توسط برخی باکتریها ساخته است.

طیف ضد میکروبی

باکتریهای حساس شامل:

• انواع استافیلوککها به جز استافهای مقاوم به متی‌سیلین (Methicillin resistant staph aureus, MRSA)
• استرپتوکک پیوژن، پنوموکک و بعضی انواع ویریدنس.
• این دارو بر علیه استرپها و استافهای حساس به پنی‌سیلین اثر کمتری دارد و بر روی انتروکک بی‌اثر است.

مقاومت

مکانیزم ایجاد مقاومت تغییر در ساختار پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP) است و نه بتالاکتاماز. چنین مقاومتی میان سایر انواع مقاوم به پنی‌سیلیناز همچون کلوگزاسیلین و همچنین سفالوسورینها مشترک است^[۱].

اشکال دارویی

این دارو جذب خوراکی ندارد و به صورت تزریقی تجویز می‌شود.

عوارض جانبی

واکنش‌های حساسیتی شامل کهیر، تب، درد مفاصل، آنژیوادم، شوک آنافیلاکتیک در بیمارانی که دچار حساسیت مفرط می شوند، با مصرف این دارو گزارش شده است. همچنین ترومبوفلبیت و آسیب بافتی در محل تزریق وریدی این دارو مشاهده شده است. این دارو سایر عوارض گروه پنی‌سیلینها را نیز دارد.

ناتامایسین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(1R,3S,5R,7R,8E,12R,14E,16E,18E,20E,22R,24S,25R,26S)-22-[(3-amino-3,6-dideoxy-D-mannopyranosyl)oxy]-1,3,26-trihydroxy-12-methyl-10-oxo-6,11,28-trioxatricyclo[22.3.1.05,7]octacosa-8,14,16,18,20-pentaene-25-carboxylic acid
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	monograph
رده بارداری	?
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	7681-93-8
کد ATC	A01AB10 A07AA03, D01AA02, G01AA02, S01AA10
پاب‌کم	CID 441382
بانک‌دارو	DB00826
کم‌اسپایدر	10468784
UNII	8O0C852CPO
KEGG	C08073
ChEMBL	CHEMBL1200656
داده‌های شیمی
فرمول	C33H47NO13
وزن مولکولی	665.725 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

ناتامایسین‌ (به انگلیسی: Natamycin)

رده درمانی: داروهای ضدقارچ.

اشکال دارویی: پماد، قطره چشمی

محتویات

موارد مصرف

ناتامایسین برای درمان بیماریهای قارچی از جمله کراتیت تجویز می‌شود . این دارو به خصوص بر آسپرژیلوس و کاندیدا موثر است.

مکانیسم اثر

ناتامایسین از دسته ماکرولیدهای پلی ان می‌باشد.

عوارض جانبی

جستارهای وابسته

آسپرژیلوس

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی

ناتامایسین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(1R,3S,5R,7R,8E,12R,14E,16E,18E,20E,22R,24S,25R,26S)-22-[(3-amino-3,6-dideoxy-D-mannopyranosyl)oxy]-1,3,26-trihydroxy-12-methyl-10-oxo-6,11,28-trioxatricyclo[22.3.1.05,7]octacosa-8,14,16,18,20-pentaene-25-carboxylic acid
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	monograph
رده بارداری	?
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	7681-93-8
کد ATC	A01AB10 A07AA03, D01AA02, G01AA02, S01AA10
پاب‌کم	CID 441382
بانک‌دارو	DB00826
کم‌اسپایدر	10468784
UNII	8O0C852CPO
KEGG	C08073
ChEMBL	CHEMBL1200656
داده‌های شیمی
فرمول	C33H47NO13
وزن مولکولی	665.725 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

ناتامایسین‌ (به انگلیسی: Natamycin)

رده درمانی: داروهای ضدقارچ.

اشکال دارویی: پماد، قطره چشمی

محتویات

موارد مصرف

ناتامایسین برای درمان بیماریهای قارچی از جمله کراتیت تجویز می‌شود . این دارو به خصوص بر آسپرژیلوس و کاندیدا موثر است.

مکانیسم اثر

ناتامایسین از دسته ماکرولیدهای پلی ان می‌باشد.

عوارض جانبی

جستارهای وابسته

آسپرژیلوس

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی

ناپروکسن

نام آیوپاک	(+)-(S)-۲-(۶-methoxynaphthalen-۲-yl) propanoic acidimidazol-۵-yl)methanol
شمارهٔ CAS	۲۲۲۰۴-۵۳-۱
فرمول شیمیایی
گروه دارویی	ضدالتهاب غیراستروئیدی
طبقه بندی درمانی شیمیایی تشریحی	M01AE02, M02AA12
PubChem	CID 1563۹۱
جرم مولی (گرم بر مول)	۲۳۰٫۲۹
نیمه عمر	۱۲-۲۴ ساعت
متابولیسم	کبدی
دفع	ادراری
پیوند پروتئینی	۹۹٪
زیست فراهمی	۹۵ ٪
موارد مصرف	مسکن ضد التهاب
راه استعمال	دهانی
اشکال دارویی	قرص ۲۵۰ و ۵۰۰ میلیگرمی
مصرف در بارداری	B

ناپروکسن (به انگلیسی: Naproxen)

ردهٔ درمانی: داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی

اشکال دارویی: قرص

محتویات

موارد مصرف

ناپروکسن مسکن و ضدالتهاب است. برای دندان درد مناسب است

مکانیسم اثر

ناپروکسن سدیم از مهارکننده‌های قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است. آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندین‌ها می‌شود. حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox-۱ و Cox-۲. این دارو با مهار سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد و به این روش اثر ضد درد و ضد التهاب خود را نشان می‌دهد.

فارماکوکینتیک

این دارو به‌خوبی ازطریق دستگاه گوارش جذب می‌شود. نیمه‌عمر پلاسمایی‌ آن حدود ۱۲-۱۵ ساعت است و به‌طور عمده ازطریق ادرار دفع می‌شود.

 

موارد منع مصرف

درصورت وجود زخم‌ فعال گوارشی نباید مصرف شود.

هشدارها

۱ - ناپروکسن ممکن است باعث‌بروز خونریزی گوارشی شود.
۲ - این دارو ممکن است باعث تشدید حملات‌آسمی در بیماران مبتلا به آسم شود.
۳ - در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه یا کبد با احتیاط مصرف شود.
۴ - مصرف ناپروکسن در افراد زیر ۱۶ سال، مگر در درمان آرتریت نوجوانان، توصیه نمی‌شود.

عوارض جانبی

اختلالات گوارشی، شامل‌تهوع، استفراغ و دردهای شکمی وخونریزی گوارشی، بثورات جلدی، کهیر وآنژیوادم از عوارض جانبی دارو هستند.

تداخل‌های دارویی

مصرف همزمان‌ناپروکسن با داروهای ضد انعقاد ممکن‌است باعث تشدید اثرات این داروها شود. مصرف همزمان ناپروکسن با لیتیوم ممکن‌ است باعث کاهش دفع لیتیوم شود. اثرات‌ داروهای مهارکنندهٔ گیرندهٔ بتا مانند پروپرانولول درصورت مصرف همزمان‌ با ناپروکسن ممکن است افزایش یابد.

مقدار مصرف

بزرگسالان: در درمان آرتریت روماتوئید، mg/day ۱۰۰۰ ـ ۵۰۰ در دو مقدار منقسم و یا ۱gr/day یک بار در روز مصرف می‌شود. در اختلالات حاد عضلانی ـ اسکلتی و ایسمنوره در ابتدا ۵۰۰mg/day و سپس‌، بسته به نیاز، هر ۶ ۸ ـ ۶ ساعت به میزان ۲۵۰ میلی‌گرم اضافه می‌شود حداکثر مقدار مصرف، پس از اولین روز به میزان ۱/۲۵g/day است. در نقرس حاد، مقدار مصرف اولیه ۷۵۰ میلی‌گرم و مقدار مصرف نگهدارنده ۲۵۰ میلی‌گرم هر ۸ ساعت تا رفع حمله است.

کودکان: در درمان آرتریت نوجوانان در کودکان بالای ۵ سال، mg/kg/day ۱۰ در دو مقدار منقسم مصرف می‌شود.

اشکال دارویی

Tablet: ۲۵۰ mg
Entric coated tablet: ۵۰۰ mg

منابع

دارونامهٔ رسمی ایران

نئومایسین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(2S,3S,4S,5R)-5-amino-2-(aminomethyl)-6-((2R,3S,4R,5S)-5-((1R,2R,5R,6R)-3,5-diamino-2-((2R,3S,4R,5S)-3-amino-6-(aminomethyl)-4,5-dihydroxytetrahydro-2H-pyran-2-yloxy)-6-hydroxycyclohexyloxy)-4-hydroxy-2-(hydroxymethyl)tetrahydrofuran-3-yloxy)tetrahydro-2H-pyran-3,4-diol
داده‌های بالینی
نام تجاری	Neo-rx
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682274
رده بارداری	?
تجویز	پماد, Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
نیمه‌عمر	2 to 3 hours
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	1404-04-2
کد ATC	A01AB08 A07AA01, B05CA09, D06AX04, J01GB05, R02AB01, S01AA03, S02AA07, S03AA01
پاب‌کم	CID 8378
IUPHAR ligand	709
بانک‌دارو	DB00994
کم‌اسپایدر	8075
UNII	I16QD7X297
KEGG	D08260
ChEBI	CHEBI:7508
ChEMBL	CHEMBL449118
داده‌های شیمی
فرمول	C23H46N6O13
وزن مولکولی	614.644 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

نئومایسین (به انگلیسی: Neomycin)

رده درمانی: داروهای آمینوگلیکوزید .

اشکال دارویی: قطره، پماد

موارد مصرف

نئومایسین برای درمان عفونت‌های موضعی و در آنسفالوپاتی کبدی تجویز می‌شود.

مکانیسم اثر

نئومایسین

عوارض جانبی

نئومایسین جذب خوراکی ندارد. .

جستارهای وابسته

آمینوگلیکوزید

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی

نئوستیگمین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
3-{[(dimethylamino)carbonyl]oxy}-N,N,N-trimethylbenzenaminium
داده‌های بالینی
نام تجاری	Prostigmin
AHFS/Drugs.com	monograph
رده بارداری	?
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	Unclear, probably less than 5%
متابولیسم	Slow hydrolysis by acetylcholinesterase and also by plasma esterases
نیمه‌عمر	50–90 minutes
دفع	Unchanged drug (up to 70%) and alcoholic metabolite (30%) are excreted in the urine
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	59-99-4
کد ATC	N07AA01 S01EB06 QA03AB93
پاب‌کم	CID 4456
بانک‌دارو	DB01400
کم‌اسپایدر	4301
UNII	3982TWQ96G
KEGG	D08261
ChEBI	CHEBI:7514
ChEMBL	CHEMBL54126
داده‌های شیمی
فرمول	C12H19N2O2
وزن مولکولی	223.294 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

نئوستیگمین (به انگلیسی: Neostigmine)

رده درمانی: مهارکننده استیل کولین استراز .

اشکال دارویی: قرص، آمپول

محتویات

موارد مصرف

نئوستیگمین برای درمان ضعف عضلانی ناشی از بیماری میاستنی‌گراو تجویز می‌شود. نئوستیگمین در درمان احتباس غیر انسدادی ادرار بعد از عمل جراحی و به عنوان پادزهر توبوکورارین و سایر داروهای مسدد عصبی- عضلانی غیر دپولاریزان مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

نئوستیگمین از هیدرولیز استیل کولین به وسیله استیل کولین استراز جلوگیری می‌کند و در نتیجه انتقال تکان‌های عصبی از محل اتصال عصب – عضله را تسهیل می‌نماید. نئوستیگمین می‌تواند بر سلول‌هاو نرون‌های گانگلیون اتونوم در CNS نیز اثر نماید. این دارو همچنین با افزایش تحریک و تنوس عضلات معده، کاهش انقباض معده بعد از عمل جراحی را بر طرف می‌کند. دارو با طولانی کردن اثر استیل کولین در صفحه انتهایی باعث افزایش قدرت عضلانی بیماران میاستنی گراو می‌شود، در حالیکه این اثر نزد سایر بیماران مشاهده نمی‌شود.

عوارض جانبی

اسهال، تهوع یا استفراغ، کرامپ یا درد معده، افزایش غیر عادی تعریق و ترشح بزاق .

جستارهای وابسته

میاستنی‌گراو

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی
• سایت دارویاب

فولینیک اسید

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(2S)-۲-{[4-[(2-amino-5-formyl-4-oxo-5,6,7,8- tetrahydro-1H-pteridin-6-yl)methylamino] benzoyl]amino}pentanedioic acid
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	monograph
رده بارداری	C(US)
تجویز	Intravenous, oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	Dose dependent:
پیوند پروتئینی	~۱۵٪
نیمه‌عمر	6.2 hours
دفع	Urinary
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	۱۴۹۲-۱۸-۸
کد ATC	V03AF03
پاب‌کم	CID ۶۰۰۶
بانک‌دارو	DB00650
کم‌اسپایدر	۵۷۸۴
UNII	RPR1R4C0P4
ChEMBL	CHEMBL۱۶۷۹
داده‌های شیمی
فرمول	C20H23N7O۷
وزن مولکولی	۴۷۳٫۴۴ g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

لوکوورین یا فولینیک اسید (به انگلیسی: LEUCOVORIN)

رده درمانی: آنتی‌دوت‌ها، شلات‌کننده‌ها و آنتاگونیست‌ها

اشکال دارویی: قرص، آمپول

محتویات

موارد مصرف

لوکوورین (یا لِدِرفولین) پادزهرمسمومیت با آنتاگونیست‌های اسید فولیک مانند پیریمتامین، متوترکسات یاترمتوپریم می‌باشد. لوکوورین جهت‌جلوگیری از مسمومیت شدید ناشی از مصرف بیش از اندازه متوترکسات یادرمان با مقادیر زیاد این دارو به‌عنوان‌بخشی از برنامه‌های شیمی درمانی سرطان مصرف می‌شود. همچنین لوکوورین برای درمان کم‌خونیهای مگالوبلاستیک ناشی از اسپرو، کمبودهای تغذیه‌ای، آبستنی وشیرخوارگی که درمان با اسید فولیک خوراکی در مورد آن عملی نیست، به‌کارمی‌رود.

مکانیسم اثر

لوکوورین ممکن است ازطریق رقابت با متوترکسات در فرایندانتقال به داخل سلول مانع اثر متوترکسات‌روی سلول‌های مغز استخوان و مجرای‌گوارش شود اما ظاهراً بر مسمومیت کلیوی ناشی از مصرف متوترکسات بی‌تأثیر است. لوکوورین (فولینیک اسید) شکل کوتاه شده فولات (مشابه FH۴) است که برای تاثیر خود نیازی به استفاده از آنزیم DHFR ندارد. لوکوورین به درون سلول‌های سالم انتقال یافته و برای ساخت DNA و RNA استفاده می‌شود. سلول‌های سرطانی به علت دارا بودن مکانیسم‌های انتقال آسیب دیده قادر به استفاده از لوکوورین نیستند. لوکوورین معمولاً در طی ۲۴ تا ۳۶ ساعت پس از دریافت متوترکسات آغاز شده و تا زمانی که سطوح سرمی متوتروکسات به زیر سطوح غیر سمی برسد، ادامه می‌یابد.

عوارض جانبی

بثورات‌جلدی، کهیر، خارش، خس خس سینه، حملات صرعی.

جستارهای وابسته

متوتروکسات

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی،

گامابنزن هگزاکلراید

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(1r,2R,3S,4r,5R,6S)-1,2,3,4,5,6-hexachlorocyclohexane
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682651
رده بارداری	C
تجویز	Topical
داده‌های فارماکوکینتیکی
پیوند پروتئینی	91%
متابولیسم	Hepatic cytochrome P-450 oxygenase system
نیمه‌عمر	18 hours
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	58-89-9
کد ATC	P03AB02 QP53AB02 QS02QA01
پاب‌کم	CID 727
بانک‌دارو	DB00431
کم‌اسپایدر	10481896
UNII	59NEE7PCAB
KEGG	C07075
ChEBI	CHEBI:32888
ChEMBL	CHEMBL15891
داده‌های شیمی
فرمول	C6H6Cl6
وزن مولکولی	290.83 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

گامابنزن هگزاکلراید یا لیندان (به انگلیسی: Lindane)

رده درمانی: عوامل موضعی پوستی

اشکال دارویی: شامپو، لوسیون

محتویات

موارد مصرف

لیندان یا گامابنزن هگزاکلراید در درمان شپش و گال به کار می‌رود.

مکانیسم اثر

گامابنزن هگزاکلراید به دنبال جذب از پوسته کیتینی بندپایان، با تحریک گیرنده‌های GABA اثر نوروتوکسیسیتی دارد.

عوارض جانبی

لیندان از طریق پوست جذب می‌شود و می‌تواند باعث بروز مسمومیت CNS، کبد و کلیه بخصوص در کودکان و شیرخواران شود. التهاب پوست و بثورات جلدی و همچنین علائم مسمومیت (سرگیجه، گیجی، تشنج، کرامپ‌های عضلانی، عصبانیت، بیقراری یا تحریک پذیری غیر عادی، ضربان تند، استفراغ) .

نگارخانه

جستارهای وابسته

شپش

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی

موارد مصرف

قرص مکیدنی لیکوفار به عنوان داروی کمکی در سرماخوردگی، ضد التهاب گلو، خلط آور و ضد سرفه بکار می‌رود .

مکانیسم اثر

این دارو از عصاره شیرین بیان، اکالیپتوس، فلفل قرمز و منتول ساخته می‌شود . گلیسیریزین و گلیسیریتینیک اسید موجود در عصاره شیرین بیان احتمالا با تاثیر بر گیرنده‌های گلوکوکورتیکوئیدی روی فعالیت استروییدهای آندوژن تاثیر می‌گذارند و در کبد و کلیه از تبدیل کورتیزول به کورتیزون جلوگیری می‌کنند . همچنین ترکیبات موجود در عصاره شیرین بیان احتمالا موجب وقفه لیپواکسیژناز، سیکلو اکسیژناز و کاهش اسید آراشیدونیک می‌گردند . اسانسهای موجود در فرآورده دارای اثرات ضد سرفه، ضد درد و آنتی سپتیک می‌باشند .

عوارض جانبی

مصرف طولانی مدت و مقادیر زیاد این فرآروده ممکن است سبب بروز اثرات شبه مینرالوکورتیکوییدی ( احتباس آب و سدیم و افزایش دفع پتاسیم ) گردد . به دلیل وجود منتول و کاپسیکوم در این فرآورده احتمال بروز واکنشهای آلرژیک و تحریک مخاط در افراد حساس وجود دارد.

جستارهای وابسته

شیرین بیان

منابع