پیریمتامین
نام آیوپاک	۵-(۴-chlorophenyl)-۶-ethyl- ۲٬۴-pyrimidinediamine
شمارهٔ CAS	۵۸-۱۴-۰
فرمول شیمیایی	C12H13ClN۴
گروه دارویی	داروهای ضد مالاریا
طبقه بندی درمانی شیمیایی تشریحی	P01BD۰۱
PubChem	۴۹۹۳
جرم مولی (گرم بر مول)	۲۴۸٫۷۱
فارماکوکینتیک	این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می شود و به طور گسترده در بدن انتشار می یابد.
نیمه عمر	۹۶ ساعت
متابولیسم	کبدی
دفع	کلیوی، آهسته است و ممکن است ۳۰ روز یا بیشتر طول بکشد
پیوند پروتئینی	۸۷ درصد
زیست فراهمی	خوش جذب
مکانیسم اثر	پیریمتامین آنزیم دی هیدروفولات ردوکتاز پلاسمودیوم را مهار می کند
عوارض جانبی	تضعیف روند خون سازی در صورت مصرف مقادیر زیاد دارو، عوارض گوارشی، بثورات جلدی و بی خوابی با مصرف این دارو گزارش شده است
راه استعمال	دهانی
اشکال دارویی	Tablet : ۲۵m
بیشینه غلظت	۶-۲ ساعت

پیریمتامین (به انگلیسی: Pyrimethamine)

رده درمانی: داروهای ضد مالاریا

اشکال دارویی: قرص

محتویات

موارد مصرف

پیریمتامین همراه با سولفانامیدها و کینین در درمان مالاریای مقاوم به کلروکین مصرف می شود. این دارو همراه با سولفونامیدها در درمان توکسوپلاسموز نیز مصرف می شود. با توجه به مقاومت دارویی ایجاد شده نسبت به این دارو، از ترکیبات آلی فلزی برای شکستن این مقاومت‌ها استفاده می کنند.

تداخل دارویی

در صورت مصرف همزمان پیریمتامین با کوتریموکسازول، تری متوپریم، فنی توئین یا متوترکسات، اثر آنتی فولات این دارو تشدید می شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای مضعف مغز استخوان، ممکن است سبب افزایش اثرات کاهنده گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها شود.

توصیه‌های مهم

• برای کاهش تحریک گوارشی، دارو را می توان با غذا مصرف کرد.
• مصرف همزمان اسید فولیک در طول درمان با این دارو ممکن است ضروری باشد.
• در درمان توکسوپلاسموز، به ویژه با مقادیر زیاد، مراجعه منظم به پزشک به منظور انجام آزمون شمارش تام خون ضروری است.
• دوره درمان با دارو باید کامل شود.
• این دارو در کم خونی مگالوپلاستیک یا سایر موارد کمبود فولات نباید مصرف شود.
• مصرف پیریمتامین در صورت وجود عیب کار کلیه یا کبد، ضعف مغز استخوان، کم خونی و سابقه اختلالات صرعی باید با احتیاط فراوان صورت گیرد.
• انجام آزمون شمارش تام خون در طول درمان دراز مدت با این دارو توصیه می شود.

مقادیر مصرف

بزرگسالان : در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم مقاوم به کلروکین، ۷۵ میلی گرم پری متامین همراه با ۵/۱ گرم سولفادوکسین در یک نوبت، در روز سوم پس از درمان با کینین، مصرف می شود. در درمان توکسوپلاسموز، ابتدا mg/day۲۰۰-۵۰ همراه با ۱ -۲۵/۰ گرم سولفونامید هر ۶ ساعت به مدت ۲-۱ روز و سپس mg/day۵۰ -۲۵۰ همراه با ۵۰۰-۱۲۵ میلی گرم سولفونامید هر ۶ ساعت برای ۶-۲ هفته مصرف می شود. پری متامین به مقدار ۵/۱۲ میلی گرم همراه با داپسون به مقدار ۱۰۰میلی گرم یک بار در هفته از یک هفته قبل از عزیمت به مناطق آلوده به مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم تا ۴ هفته پس از بازگشت ازآن مناطق به منظور پیشگیریاز ابتلای به بیماری مصرف می شود. پیریمتامین همراه با سولفادیازین یا کلیندامایسین در درمان توکسو پلاسموز به مقدار mg/kg۱۰۰- ۵۰ به مدت ۳ روز و سپس به مقدار mg/day۲۰ به مدت ۶ -۴ هفته مصرف می شود. کودکان : در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپار مقاوم به کلروکین ، mg/kg۱/۲۵ پیریمتامین همراه با mg/kg۲۵ سولفادوکسیون به صورت مقدار واحد، در روز سوم پس از درمان با کینین، مصرف می شود. برای پیشگیری از مالاریا مقدار مصرف دارو ( پیریمتامین و داپسون ) برای کودکان ۵-۱ سال ( یا ۱۹-۱۰ کیلوگرم وزن بدن) معادل یک چهارم، برای کودکان ۱۱-۶ سال ( یا با وزن ۳۹-۲۰ کیلوگرم) معادل نصف و برای سایر کودکان معدل مقدار مصرف بزرگسالان است. مقدار مصرف پیریمتامین در درمان توکسوپلاسموز در کودکان mg/kg۱ یک بار در روز به مدت ۳-۱ روز و سپس mg/kg ۰/۵ دو بار در روز برای ۴ – ۶ هفته همراه با یک سولفونامید می‌باشد .

منابع

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(3S,4R)- 3-ethyl- 4-((1-methyl- 1H-imidazol- 5-yl) methyl)dihydrofuran- 2(3H)-one
داده‌های بالینی
نام تجاری	Salagen
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a608039
رده بارداری	C
تجویز	gtts, p.o.
داده‌های فارماکوکینتیکی
نیمه‌عمر	0.76 hours (5 mg), 1.35 hours (10 mg)[۱]
دفع	urine
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	92-13-7  54-71-7 (hydrochloride)
کد ATC	N07AX01 S01EB01
پاب‌کم	CID 5910
IUPHAR ligand	305
بانک‌دارو	DB01085
کم‌اسپایدر	5699
UNII	01MI4Q9DI3
KEGG	D00525
ChEBI	CHEBI:8207
ChEMBL	CHEMBL550
داده‌های شیمی
فرمول	C11H16N2O2
وزن مولکولی	208.257 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

پیلوکارپین (به انگلیسی: Pilocarpine)

رده درمانی: داروهای کولینرژیک، میوتیک

اشکال دارویی: قطره چشمی

محتویات

موارد مصرف

پیلوکارپین جهت درمان گلوکوم و القاء تنگ شدن مردمک چشم پس‌از جراحی یا افتالموسکوپی مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

داروی پیلوکارپین به‌طور مستقیم‌گیرنده‌های کولینرژیک را تحریک میکند. پیلوکارپین سبب انقباض عضله اسفنگتر عنبیه و در نتیجه کوچک شدن مردمکچشم می‌شود. انقباض عضله مژگانی‌سبب افزایش تطابق و کاهش فشار داخلکره چشم می‌شود.

عوارض جانبی

درد چشم، تاری یا تغییر دردید، کاهش دید در شب، میوپی ، تحریک چشم وسر درد با مصرف این دارو گزارش شده است.

جستارهای وابسته

گلوکوم

منابع

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
N-(4-methoxybenzyl)-N',N'-dimethyl-N-pyridin-2-ylethane-1,2-diamine
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
مدلاین پلاس	a606008
رده بارداری	?
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	91-84-9  59-33-6 (maleate)
کد ATC	R06AC01 D04AA02
پاب‌کم	CID 4992
IUPHAR ligand	1220
بانک‌دارو	DB06691
کم‌اسپایدر	4818
UNII	HPE317O9TL
KEGG	D08183
ChEBI	CHEBI:6762
ChEMBL	CHEMBL511
مترادفها	N-[2-(dimethylamino)ethyl]-N-[(4-methoxyphenyl)methyl]pyridin-2-amine
داده‌های شیمی
فرمول	C17H23N3O
وزن مولکولی	285.38 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

پیریلامین (به انگلیسی: Pyrilamine Maleate)

رده درمانی: آنتی هیستامین

اشکال دارویی: قرص

محتویات

مکانیسم اثر

پیریلامین مالئات از اولین نسل از آنتی هیستامین هاست. این دارو به سرعت به مغز نفوذ کرده و موجب خواب آلودگی می‌شود. همچنین از این دارو به عنوان ماده اصلی کرم‌های آنتیزان (به انگلیسی: Anthisan)، نئوآنترگان(به انگلیسی: Neoantergan) استفاده شده است. این کرم‌ها در درمان گزیدگی حشرات و کهیر کاربرد دارند.

موارد مصرف

کاربرد اصلی آن در درمان حساسیت و خارش است. برای درمان رینیت آلرژیک بویژه تب یونجه و بیماریهای آلرژیک پوستی از قبیل کهیر و آنژیوادم نیز مصرف می شود. امروزه کمتر مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

پیریلامین با مهار گیرنده‌های H۱ ( نوع یک گیرنده‌های هیستامین) عمل میکند.

عوارض جانبی

شایع ترین عوارض آن تضعیف سیستم عصبی مرکزی، خواب آلودگی و عوارض آنتی کولینرژیک مانند خشکی دهان، خواب آلودگی و خستگی است.

جستارهای وابسته

حساسیت

آنتی‌هیستامین

منابع

رده درمانی: داروهای کولینرژیک مهارکننده استیل کولین استراز

اشکال دارویی: شامپو

موارد مصرف

پیریدوستیگمین در میاستنی گراو (Myasthenia Gravis) مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

پیریدوستیگمین مهار کننده قابل برگشت کولین استراز بوده لذا تخریب استیل‌کولین را مهار کرده و غلظت آن را در در سیناپس ها زیاد می‌کند و بدین‌ترتیب انتقال ایمپالس‌ها را از میان پیوستگاه عصبی عضلانی تسهیل می‌نماید.

عوارض جانبی

کاهش ضربان قلب (برادیکاردی) ،انقباض راههای هوایی (برونکواسپاسم ،انقباض برونش ) ، تعریق ، اسهال ، تهوع ، افزایش ترشح بزاق

جستارهای وابسته

استیل کولین

فیزوستیگمین

منابع

نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] bis(2-pyridylthio)zinc 11'-dioxide
دیگر نام‌ها[نهفتن] ZnP pyrithione zinc zinc OMADINE
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۱۳۴۶۳-۴۱-۷
پاب‌کم	۳۰۰۵۸۳۷
کم‌اسپایدر	۲۱۵۱۳۹۵۷
UNII	R953O2RHZ5
ChEMBL	CHEMBL۱۲۰۰۴۷۱
کد اِی‌تی‌سی	D11AX12
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES [نمایش]
InChI [نمایش]
خصوصیات
فرمول مولکولی	C10H8N2O2S2Zn
جرم مولی	317.70 g/mol
شکل ظاهری	colourless solid
دمای ذوب	240 °C (decomp.) [۱]
دمای جوش	‎decomp.
انحلال‌پذیری in water	8 ppm (pH 7)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
(بررسی) (چیست: /؟)
Infobox references

پیریتیون روی (به انگلیسی: Zinc pyrithione)

رده درمانی: ضد قارچ و ضدباکتری

اشکال دارویی: شامپو

محتویات

موارد مصرف

پیریتیون روی برای کاهش شوره و التهاب شوره‌ای پوست ^{Seborrhoeic dermatitis} سر مصرف می‌شود. این دارو بر استرپتوکوکها و استافیلوکوکها نیز اثر دارد و گاه در درمان اگزما، صدفک (پسوریازیس) و بیماریهای قارچی پوست مصرف می‌شود.

سازوکار اثر

پیریتیون روی با بلوک پمپ پروتونی دیواره سلولی، قارچها را از بین می‌رود.

عوارض جانبی

اگزماو حساسیت پوستی

ساختار شیمیایی

پیریتیون زینک با فرمول شیمیایی C_۱۰H_۸N_۲O_۲S_۲Zn یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۳۰۰۵۸۳۷ است. که جرم مولی آن ۳۱۷٫۷۰ g/mol می‌باشد. شکل ظاهری این ترکیب، جامد بی‌رنگ است.

جستارهای وابسته

شوره سر

منابع

رده درمانی: ضد انگل

اشکال دارویی: شربت

موارد مصرف

پیروینیوم پاموات برای درمان کرمهای نماتود بخصوص کرمک (اکسیور) پوست سر مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

پیروینیوم پاموات باعث مهار برداشت اکسیژن و مصرف کربوهیدراتهای اگزوژن در انگلهای هوازی می‌شود

عوارض جانبی

عوارض این دارو که‌به‌ندرت گزارش شده‌اند عبارتند ازحساسیت مفرط به پیروینیوم، اختلالات‌گوارشی (شامل اسهال، تهوع و استفراغ،کرامپ معدی)، حساسیت پوست بیمار به‌نور، تغییر رنگ مدفوع و استفراغ بیمار به‌قرمز روشن

جستارهای وابسته

کرمک

منابع

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(8E)-8-[hydroxy-(pyridin-2-ylamino)methylidene]- 9-methyl-10,10-dioxo-10λ6-thia-9-azabicyclo[4.4.0] deca-1,3,5-trien-7-one
داده‌های بالینی
نام تجاری	Feldene
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a684045
رده بارداری	C, D if used in the third trimester or near delivery
تجویز	PO
داده‌های فارماکوکینتیکی
متابولیسم	4 to 10% renal
نیمه‌عمر	30 to 86 hours
دفع	4 to 10% renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	36322-90-4
کد ATC	M01AC01 M02AA07, S01BC06
پاب‌کم	CID 5280452
بانک‌دارو	DB00554
کم‌اسپایدر	10442653
UNII	13T4O6VMAM
KEGG	D00127
ChEBI	CHEBI:8249
ChEMBL	CHEMBL527
داده‌های شیمی
فرمول	C15H13N3O4S
وزن مولکولی	331.348 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

پیروکسیکام (به انگلیسی: PIROXICAM)

رده درمانی: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

اشکال دارویی: کپسول ، آمپول ، ژل

محتویات

کاربردها

این دارو مسکن است و کاربرد اصلی آن کاهش یا توقف درد است. از کاربردهای دیگر دارو می‌شود به داشتن اثرات ضد التهابی مثلا در درمان آرتروز اشاره کرد. دارو در تسکین درد ناشی از بسیاری از بیماری‌ها مثل دندان درد ، سردرد و... کاربرد دارد.

مکانیسم اثر

پیروکسیکام از مهارکننده‌های قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است.آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینها می‌شود . حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox-۱ و Cox-۲ .این دارو با مهار سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین ها را کاهش می‌دهد و به این روش اثر ضد درد و التهاب خود را نشان می‌دهد.

عوارض جانبی

عوارض گوارشی مانند تهوع، بی‌اشتهائی، اسهال، زردی، یبوست، نفخ، خشکی دهان، زخم پپتیک، عوارض کلیوی، عوارض قلبی عروقی مانند تاکیکاردی، ادم محیطی، تپش قلب و واکنش‌های‌آلرژیک مانند پورپورا، راش، خارش، عوارض خونی و خواب آلودگی.

جستارهای وابسته

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

منابع

نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] 1-Methyl-2-[(E)-2-(2-thienyl)vinyl]-56-dihydro-4H-pyrimidine
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	15686-83-6
پاب‌کم	708857
KEGG	D08451
MeSH	Pyrantel
کد اِی‌تی‌سی	P02CC01,QP52AF02
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES [نمایش]
خصوصیات
فرمول مولکولی	C11H14N2S
جرم مولی	206.31 g/mol
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
(بررسی) (چیست: /؟)
Infobox references

پیرانتل (به انگلیسی: Pyrantel) با فرمول شیمیایی C_۱۱H_۱۴N_۲S یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۷۰۸۸۵۷ است. که جرم مولی آن ۲۰۶٫۳۱ g/mol می‌باشد.

جستارهای وابسته

• ترکیب شیمیایی
• نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی

از جمله داروهای اعصاب مرکزی است که به شکل قرص و شربت استفاده می‌شود.

موارد مصرف

پیراستام در آلزایمر و اسکیزوفرنی و اختلالات عروقی مغزی مصرف می‌شود. ازاین دارو به عنوان عامل کمکی در درمان صرع میوکلونیک (با منشاء قشر مخ) دربزرگسالان، بهبود عوارض ترک الکل و بهبود حافظه و یادگیری بکار می‌رود.این دارو از مشتقات ریستام ها می باشد.

این دارو از طرف FDA برای هیچ بیماری تایید نشده است لذا در بازار دارویی به عنوان مکمل بفروش میرسد.

مکانیسم اثر

پیراستام یکی از مشتقات GABA است. مکانیسم اثر این دارو مثل سایر داروهای گروه راستام ها هنوز کاملا مشخص نیست.این دارو عملکرد نوروترانسمیتر استیل کولین را بر روی گیرنده های موسکارینی تقویت میکند. که نقش پیچیده ای در حافظه دارد.بعلاوه پیراستام بر روی گیرنده NMDA گلوتامات تاثیر می گذارد که این گیرنده برروی حافظه و یادگیری موثر است.عقیده بر این است که پیراستام باعث افزایش نفوذپذیری غشای سلولی می شود دارای اثرات تحریک مغز و محافظ قشر مغز در برابر کمبود اکسیژن است.

عوارض جانبی

پیراستام به خودی خود عوارض جانبی محدودی دارد.این عوارض عمدتا خفیف و از لحاظ فراوانی کم رخ می دهد. در مطالعه ای که انجام گرفت 12هفته با دوز بالا پیراستام به گروه مورد داده شد و در مقایسه با گروه شاهد که دارونما دریافت کرده بودند عوارض شایان توجهی دیده نشد عوارض شامل دستگاه عصبی: بی‌قراری، تشنج، سردرد، علائم خارج هرمی، سرگیجه حقیقی، خواب آلودگی، منگی و گیجی، بروز اختلالات کم توجهی، پرتحرکی و عدم تمرکز در کودکان.

گوارشی: تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، یبوست، بی‌اشتهایی

جستارهای وابسته

آلزایمر

منابع

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(2S,5R,6R)-6-{[(2R)-2-[(4-ethyl-2,3-dioxo-piperazine-1-carbonyl)amino]-2-phenyl-acetyl]amino}-3,3-dimethyl-7-oxo-4-thia-1-azabicyclo[3.2.0]heptane-2-carboxylic acid
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	Consumer Drug Information
رده بارداری	B
تجویز	IV, تزریق ماهیچه‌ای
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	not absorbed orally
پیوند پروتئینی	Slightly less than Amoxicillin
متابولیسم	largely not metabolized
نیمه‌عمر	36–72 minutes
دفع	20% in bile, 80% unchanged in urine
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	61477-96-1
کد ATC	J01CA12
پاب‌کم	CID 43672
IUPHAR ligand	422
بانک‌دارو	DB00319
کم‌اسپایدر	39798
UNII	9I628532GX
KEGG	D08380
ChEBI	CHEBI:8232
ChEMBL	CHEMBL702
داده‌های شیمی
فرمول	C23H27N5O7S
وزن مولکولی	517.555 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
(what is this?)  (verify)

پیپراسیلین (به انگلیسی: Piperacillin)

رده درمانی: آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام

اشکال دارویی: آمپول تزریق داخل عروقی یا عضلانی

پیپراسیلین یک آنتی بیوتیک بتالاکتام وسیع الطیف از خانواده یورئیدو پنی‌سیلین (به انگلیسی: ureidopenicillin) است. این آنتی بیوتیک بطور معمول همراه با یک مهار کننده بتالاکتاماز (بطور معمول به شکل پیپراسیلین/تازوباکتام) مصرف می‌شود.

محتویات

موارد مصرف

پیپراسیلین اصولاً آنتی‌بیوتیک وسیع الطیفی است که جهت درمان بیماری‌های عفونت‌هایی مانند سودوموناس آئروژینوزا مصرف می‌شود.از این دارو برای درمان عفونت‌های تنفسی، پوست، دستگاه ادراری و استخوان، سوزاک و پنومونی استفاده می‌شود. پیپراسیلین بر کوکسی‌های گرم مثبت (استافیلوکوک اورئوس، استرپتوکوک پیوژنز، استرپتوکوک ویریدانس، استرپتوکوک فکالیس، استرپتوکوک بویس و استرپتوکوک پنومونیه) و کوکسی‌های گرم منفی (نایسریاگنوره‌آ و نایسریامننژیتیدیس) و باسیل‌های گرم مثبت (کلستریدیوم پرفرینژنس، کلستریدیوم تتانی) و باسیل‌های گرم منفی (باکتروئیدس، فوزوباکتریوم نوکلئاتوم، اشرشیاکلی، کلبسیلا، پروتئوس میرابیلیس، پروتئوس ولگاریس، مورگانلا مورگانی، انتروباکتر، سیتروباکتر، سودوموناس آئروژینوزا، سراشیا، اسینتوباکتر، پپتوکوک، پپتواسترپتوکوک و یوباکتریوم)تأثیر دارد.

مکانیسم اثر

پیپراسیلین مانند سایر داروهای بتالاکتام در ساخت دیواره سلولی ارگانیسم‌های حساس تداخل می‌کند. در نتیجه، دیواره سلولی به‌علت عدم ثبات اسمزی ناشی از فشار اسمزی، متورم شده و از بین می‌رود.

عوارض جانبی

• خونی: آنمی، افزایش زمان سیلان، مهار فعالیت مغز استخوان.
• گوارشی: تهوع، استفراغ، اسهال، افزایش آنزیم های کبدی مانند ALT,AST، درد شکم، گلوسیت، کولیت.
• ادراری‌تناسلی: اولیگوری، پروتئینوری، هماچوری، واژینیت، مونیلیاز، گلومرولونفریت.
• دستگاه عصبی مرکزی: بی‌حالی، توهم، اضطراب، افسردگی، پرش، اغماء، تشنج.
• متابولیک: هیپوکالمی، هیپوناترمی.

جستارهای وابسته

پنی‌سیلین

منابع