 |
|
|---|---|
| سامانه‌شناسی نام (آیوپاک) | |
| (2S,5R,6R)-6-{[(2R)-2-[(4-ethyl-2,3-dioxo-piperazine-1-carbonyl)amino]-2-phenyl-acetyl]amino}-3,3-dimethyl-7-oxo-4-thia-1-azabicyclo[3.2.0]heptane-2-carboxylic acid | |
| داده‌های بالینی | |
| AHFS/Drugs.com | Consumer Drug Information |
| رده بارداری | B |
| تجویز | IV, تزریق ماهیچه‌ای |
| داده‌های فارماکوکینتیکی | |
| فراهمی زیستی | not absorbed orally |
| پیوند پروتئینی | Slightly less than Amoxicillin |
| متابولیسم | largely not metabolized |
| نیمه‌عمر | 36–72 minutes |
| دفع | 20% in bile, 80% unchanged in urine |
| شناسه | |
| شماره سی‌ای‌اس |
61477-96-1  |
| کد ATC | J01CA12 |
| پاب‌کم | CID 43672 |
| IUPHAR ligand | 422 |
| بانک‌دارو | DB00319 |
| کم‌اسپایدر |
39798 |
| UNII |
9I628532GX |
| KEGG |
D08380 |
| ChEBI |
CHEBI:8232 |
| ChEMBL |
CHEMBL702 |
| داده‌های شیمی | |
| فرمول | C23H27N5O7S |
| وزن مولکولی | 517.555 g/mol |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
 (what is this?) (verify) |
|
پیپراسیلین (به انگلیسی: Piperacillin)
رده درمانی: آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام
اشکال دارویی: آمپول تزریق داخل عروقی یا عضلانی
پیپراسیلین یک آنتی بیوتیک بتالاکتام وسیع الطیف از خانواده یورئیدو پنی‌سیلین (به انگلیسی: ureidopenicillin) است. این آنتی بیوتیک بطور معمول همراه با یک مهار کننده بتالاکتاماز (بطور معمول به شکل پیپراسیلین/تازوباکتام) مصرف می‌شود.
محتویات
موارد مصرف
پیپراسیلین اصولاً آنتی‌بیوتیک وسیع الطیفی است که جهت درمان بیماری‌های عفونت‌هایی مانند سودوموناس آئروژینوزا مصرف می‌شود.از این دارو برای درمان عفونت‌های تنفسی، پوست، دستگاه ادراری و استخوان، سوزاک و پنومونی استفاده می‌شود. پیپراسیلین بر کوکسی‌های گرم مثبت (استافیلوکوک اورئوس، استرپتوکوک پیوژنز، استرپتوکوک ویریدانس، استرپتوکوک فکالیس، استرپتوکوک بویس و استرپتوکوک پنومونیه) و کوکسی‌های گرم منفی (نایسریاگنوره‌آ و نایسریامننژیتیدیس) و باسیل‌های گرم مثبت (کلستریدیوم پرفرینژنس، کلستریدیوم تتانی) و باسیل‌های گرم منفی (باکتروئیدس، فوزوباکتریوم نوکلئاتوم، اشرشیاکلی، کلبسیلا، پروتئوس میرابیلیس، پروتئوس ولگاریس، مورگانلا مورگانی، انتروباکتر، سیتروباکتر، سودوموناس آئروژینوزا، سراشیا، اسینتوباکتر، پپتوکوک، پپتواسترپتوکوک و یوباکتریوم)تأثیر دارد.
مکانیسم اثر
پیپراسیلین مانند سایر داروهای بتالاکتام در ساخت دیواره سلولی ارگانیسم‌های حساس تداخل می‌کند. در نتیجه، دیواره سلولی به‌علت عدم ثبات اسمزی ناشی از فشار اسمزی، متورم شده و از بین می‌رود.
عوارض جانبی
- خونی: آنمی، افزایش زمان سیلان، مهار فعالیت مغز استخوان.
- گوارشی: تهوع، استفراغ، اسهال، افزایش آنزیم های کبدی مانند ALT,AST، درد شکم، گلوسیت، کولیت.
- ادراری‌تناسلی: اولیگوری، پروتئینوری، هماچوری، واژینیت، مونیلیاز، گلومرولونفریت.
- دستگاه عصبی مرکزی: بی‌حالی، توهم، اضطراب، افسردگی، پرش، اغماء، تشنج.
- متابولیک: هیپوکالمی، هیپوناترمی.
جستارهای وابسته
منابع
- فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
