دوران کودکی از نظر علم تغذیه بسیار مهم است زیرا اگر عادت‌های غذایی نادرست در این سنین در وجود كودك نهادینه شود، تغییر آن در بزرگسالی بسیار مشكل خواهد بود. معمولا بیشتر كودكان علاقه خاصی به مصرف انواع سس‌ها از جمله سس مایونز دارند در حالی كه این ماده خوراكی، علاوه بر چربی بالا، مواد شیمیایی نگهدارنده‌ای دارد كه مصرف زیاد آنها مضر است.
با توجه به اینكه بسیاری از موادغذایی پرکالری هستند و چگالی انرژی در آنها بالاست یعنی به نسبت وزنشان كالری فراوانی دارند، سس مایونز هم از این قاعده مستثنی نیست و جزو این گروه از موادغذایی محسوب می‌شود و افراط در مصرف آن در دوران كودكی از یك‌سو باعث تجمع چربی و بروز چاقی صددرصد در بزرگسالی و از سوی دیگر باعث بروز اختلال در عملكرد مكانیسم‌های سیری و گرسنگی و افزایش كالری دریافتی می‌شود.
به عبارت دیگر، اگر در حالت عادی كودكی با خوردن 8 قاشق غذا سیر می‌شود، با مصرف سس مایونز كه تركیب‌های موجود در آن تاثیر منفی روی مركز سیری می‌گذارد، مقدار حجم غذای مصرفی به 12 قاشق افزایش می‌یابد.
با توجه به اینكه متخصصان تغذیه معتقدند باید در زمان كودكی ذائقه و وزن كودك كنترل شود، اگر كودكتان به مصرف سس مایونز علاقه دارد، حتما برای كاهش میزان چربی موجود در سس به آن ماست کم‌چرب یا بدون چربی اضافه كنید. علاوه بر این افزودن ماست باعث افزایش ارزش تغذیه‌ای و محتوای كلسیم موجود در آن می‌شود.
اگر كودك با افزودن ماست به سس، از خوردن آن امتناع می‌كند و بهانه می‌گیرد، می‌توان از سس‌های مایونز كم‌چرب كه در تولید آنها، عوامل حجم‌دهنده طبیعی جایگزین چربی شده‌اند، استفاده كرد.
