 |
|
|---|---|
| سامانه‌شناسی نام (آیوپاک) | |
| 3-(10,11-dihydro-5H-dibenzo[b,f]azepin-5-yl)-N,N-dimethylpropan-1-amine | |
| داده‌های بالینی | |
| نام تجاری | Tofranil |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| مدلاین پلاس | a682389 |
| رده بارداری |
D(US) Known risk of damage to fetus. |
| تجویز | Oral |
| داده‌های فارماکوکینتیکی | |
| فراهمی زیستی | ? |
| متابولیسم |
کبد Main active metabolite desipramine |
| نیمه‌عمر | 11-25 hours |
| دفع | گرده (کالبدشناسی) |
| شناسه | |
| شماره سی‌ای‌اس |
50-49-7  |
| کد ATC | N06AA02 |
| پاب‌کم | CID 3696 |
| IUPHAR ligand | 357 |
| بانک‌دارو | DB00458 |
| کم‌اسپایدر |
3568 |
| UNII |
OGG85SX4E4 |
| KEGG |
D08070 |
| ChEBI |
CHEBI:47499 |
| ChEMBL |
CHEMBL11 |
| داده‌های شیمی | |
| فرمول | C19H24N2 |
| وزن مولکولی | 280.407 g/mol |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
 (what is this?) (verify) |
|
ایمیپرامین یکی از داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای است که برای درمان برخی دیگر از اختلالات روحی همچون اختلال هراس، فوبی اجتماعی، دردهای عصبی و همچنین در مقدار کم برای کنترل شب ادراری (شب‌میزی) در کودکان بزرگتر از ۶ سال به‌کار می‌رود.
این دارو در دو شکل قرص و آمپول موجود است. اما تزریق عضلانی دارو به ندرت مورد استفاده‌است.[۱]
تاریخچه
در سال ۱۹۵۵ رولند کان روانپزشک سوئیسی که از ابتدای دهه ۱۹۵۰ برای به دست آوردن دارویی مؤثر بر بهبود روحیه تلاش می‌کرد، متوجه شد ترکیب G 22355 که در سال ۱۹۵۱ در ایالات متحده توسط هافلیگر و اشنایدر ساخته شده بود، تأثیر مثبتی بر بیماران افسرده با عقب‌ماندگی ذهنی دارد[۲]. کان این دارو را «تیمولپتیک» (thymoleptic) به مفهوم نگهدارنده هیجانات - در برابر داروهای موسوم به «نورولپتیک» (neuroleptics)- به مفهوم نگهدارنده اعصاب نامید.
عوارض جانبی
مهمترین ناراحتی‌هایی که مصرف‌کنندگان ایمیپرامین ابراز می‌کنند آثار آنتی کولینرژیک (مانند خشکی دهان، تاری دید، کاهش ضربان قلب، یبوست و تأخیر در دفع ادرار است. خواب آلودگی و گیجی نیز از مسائل برخی از بیماران است. البته به مرور نسبت به این آثار تحمل ایجاد می‌شود. همچنین در مورد بیماران بالای ۴۰ سال پیش از تجویز دارو انجام الکتروکاردیوگرام برای ارزیابی کار قلب توصیه می‌شود[۳].
