| ترومبوسیتوپنی | |
|---|---|
| آی‌سی‌دی-۱۰ | D69.6, P61.0 |
| آی‌سی‌دی-۹ | 287.3, 287.4, 287.5 |
| اُمیم | 188000 313900 |
| دادگان بیماری‌ها | ۲۷۵۲۲ |
| مدلاین پلاس | 000586 |
| پیشنت پلاس | ترومبوسیتوپنی |
| سمپ | D013921 |
ترومبوسیتوپنی یعنی کاهش تعداد پلاکتهای خون به کمتر از ۱۴۰۰۰۰ در هر میکرولیتر خون. پلاکتها را ترومبوسیت نیز می‌نامند. تعداد پلاکتها به طور طبیعی ۴۵۰ - ۲۰۰ هزار در هر میکرولیتر خون می‌باشد.
معمولاً وجود اختلالات و نارسایی‌های انعقاد خون (هموستاز) به صورت خونریزی زیرپوستی و کبودشدگی مخاطی بروز می‌یابد به خصوص اگر دلیل اختلال انعقاد خون کاهش تعداد پلاکتها یا عدم عملکرد صحیح پلاکتها باشد. این لکه‌های خونریزی زیرپوستی (وگاه زیر مخاطی) بر اساس اندازه به نامهای پتشی، پورپورا و اکیموز نام گذاری می‌شوند.
محتویات
علل ترومبوسیتوپنی
علل این اختلال به دو دسته کلی کاهش تولید پلاکت و افزایش تخریب پلاکت تقسیم می‌شوند. علل کاهش تولید مانند نارسایی مغز استخوان، سندرم میلودیسپلازی،سندروم ویسکوت آلدریچ، ارتشاح مغز استخوان، ساپرسیون مغز استخوان، پرتودرمانی، کمبود تغذیه‌ای، الکلیسم مزمن و عفونتهای ویروسی مانند ایدز هستند.
علل افزایش تخریب مانند پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمنی، پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک، انعقاد داخل عروقی منتشر، هپارین، تخریب مکانیکی (مثلاً ناشی از اختلال عملکرد دریچه آئورت) و... می‌باشند.
درمان
معمولاً افزایش خونریزی ناشی از ترومبوسیتوپنی نیست مگر اینکه تعداد پلاکتها زیر ۵۰۰۰۰ باشد. در تعداد زیر ۲۰۰۰۰ خطر خونریزی خودبخودی و کشنده گوارشی و مغزی وجود دارد.
درمان ترومبوسیتوپنی بسته به عامل بیماریزا است و درمانهای مختلف از تزریق پلاکت، پلاسمافرزیس، IVIg، کورتیکواستروئید، اسپلنکتومی، داروهای تضعیف کننده ایمنی مانند سیکلوفسفاماید و آزاتیوپرین و تعویض پلاسما وجود دارد.
جستارهای وابسته
منابع
- واشنگتن، درمانهای طب داخلی
