Tim Kenny. . Patient.co.uk.

5. انقباض دوپویترن
   بیماری دوپویترن در مسیر انگشت چهارم
   آی‌سی‌دی-۱۰	M72.0
   آی‌سی‌دی-۹	728.6
   اُمیم	126900
   دادگان بیماری‌ها	4011
   مدلاین پلاس	001233
   ای‌مدیسین	med/592 orthoped/81 plastic/299 pmr/42 derm/774
   پیشنت پلاس	بیماری دوپویترن
   سمپ	D004387

   بیماری دوپویترن یا انقباض دوپویترن (به انگلیسی: Dupuytren's contracture یا Dupuytren's disease) انقباض و جمع‌شدگی انگشتان دست و یا پا است که بعلت بیش‌رویش نیام کف دست یا پا و جمع شدگی آنها، انگشتان در حالت فلکسیون، ثابت می‌مانند. این بیماری که علت ناشناخته دارد برای اولین بار توسط چراح و کالبدشکاف فرانسوی بارون گیوم دوپویترن در سال ۱۸۳۱ گزارش و درمان شده است.^[۱]

    

    

   محتویات

   • ۱ پاتوفیزیولوژی
   • ۲ شیوع
   • ۳ علائم بالینی
   • ۴ عوامل مؤثر
   • ۵ درمان
   • ۶ همچنین ببینید
   • ۷ پیوند به بیرون
   • ۸ منابع

   پاتوفیزیولوژی

   تغیرات بافت کلاژن و هیپرپلازی دسته های نیام کف دست باعث بروز بیماری می گردد، ولی علت ایجاد آن مشخص نیست. این الیاف بافت همبند ضخیم شده و جمع میگردند و در ابتدا بصورت گرهک هستند ولی بتدریج بهمدیگر پیوسته و بشکل نوار ضخیم و سفت باعث خم شدن انگشت مربوطه می شوند. هرچند علت بیماری مشخص نیست ولی عامل ژنتیکی در بروز آن مؤثر است. نوع و شدت کار شخص ارتباطی با بروز بیماری ندارد. ^[۲]

   شیوع

   شیوع بیماری در مردان بالاتر از سن ۴۰ سال است ولی در زنان و کودکان هم دیده می شود و در میان جمعیت شمال اروپا شیوع بیشتری دارد.^[۲]

   علائم بالینی

   علائم بیماری شدت و ضعف مختلف دارد و از وجود یک گرهک کوچک تا جمع شدگی کامل انگشت متغیر است. معمولاً انگشت جهارم و کوچک گرفتار می شوند ولی در انگشتان دیگر نیز دیده می شود. در مواردی که بیماری پیشرفته گردد سفتی نیام بشکل نوار از کف دست تا انگشت امتداد دارد و همانند تاندون خم کننده انگشت خودنمایی می کند.

   بیماری و جمع شدگی نیام معمولاً بدون درد است و در موارد شدید با اختلال فعالیت دست همراه است و دست‌دادن و پوشیدن دستکش مشکل می گردد.^[۳]

   عوامل مؤثر

   با وجودیکه علت بیماری مشخص نیست ولی زمینه ارثی، دیابت، سیگار و نوشیدن الکل، از عوامل مساعد کننده است.^[۴]

   درمان

   

    
   الگوریتم درمان بیماری

   در اکثر موارد نیاز به درمان ندارد ولی در مواقعی که علائم شدید بوده و باعث اختلال در فعالیت طبیعی دست گردد اقدام درمانی لازم می آید. در بیمارانی که چسبندگی و تغیر شکل شدید است نیاز به درمان جراحی و برداشتن بافت مبتلا لازم می‌آید. از درمان های دیگر می توان به پرتودرمانی، تزریق کلاژناز به داخل نیام و همچنین برداشتن نیام ضخیم شده با سوزن اشاره کرد.^{[۵] [۳]}

   همچنین ببینید

   • بیماری پیرونی

   پیوند به بیرون

   • انجمن بین‌المللی دوپویترن.

   منابع

   1.  
6. «Baron Guillaume Dupuytren». Med Sci، 2006.
7.  
8. «Dupuytren's contracture». NHS.
9.  
10. «Dupuytren Disease». ASSH.
11.  
12. «Dupuytren's disease». NICE، 2010.
13.