Sandborn WJ, Feagan BG, Lichtenstein GR. «Medical management of mild to moderate Crohn's disease: evidence-based treatment algorithms for induction and maintenance of remission». Alimentary Pharmacology & Therapeutics.
-
بیماری کرون سه سایت عمده از روده که دچار کرون میگردد.آیسیدی-۱۰ K50 آیسیدی-۹ 555 اُمیم 266600 دادگان بیماریها ۳۱۷۸ مدلاین پلاس 000249 ایمدیسین med/477 ped/507 radio/197 پیشنت پلاس کرون (بیماری) سمپ D003424 بیماری کرون(به انگلیسی: Crohn's disease) یکی از بیماریهای التهابی روده است که با التهاب دیواره روده مشخص میشود که میتواند هر قسمتی از لوله گوارش را درگیر کند هرچند بیشتر روده باریک درگیر است. بیماری میتواند تمام لایههای روده را درگیر سازد و حتی موجب فیبروز شود.
شایعترین ناحیه درگیر ایلئوسکال است. بین ضایعات معمولاً نواحی سالم وجود دارد. این بیماری تظاهرات خارج رودهای نیز دارد مانند آرتریت و ضایعات پوستی.
محتویات
نشانهها
علایم و سمپتوم بیماری شامل اسهال مزمن، کاهش وزن و درد شکم است. بیماری میتواند با آبسه، فیستول، تنگی و انسداد روده همراه باشد و گاهی برای تشخیص، نیاز به آزمایش سرولوژی و کولونوسکوپی میباشد. این بیماری میتواند همراه با خونریزی همراه با مدفوع یا بطور جدا از مدفوع یا همراه با رگههای خون روی مدفوع همراه باشد. از دیگر علائم این بیماری (بی اشتهایی)، (نفخ)، (دفع ناقص) و دفعات زیاد اجابت مزاج و بیاختیاری در آن را میتوان برشمرد.
نشانههای غیر رودهای
این بیماری علاوه بر گرفتار کردن معده و روده، اندامهای دیگر را نیز میتواند درگیر کند. ورم چشم و ورم مفاصل یا ماهیچههای دست یا پا از این دست هستند. نازکی یا پوکی استخوان میتواند از عواقب این بیماری باشد. در این بیماری پوست، خون و غدد درون ریز نیز میتوانند درگیر شوند. بیماری کمخونی همولوتیک خود ایمنی[۱] که در آن سیستم ایمنی به گویچههای سرخ حمله میکند بیشتر در بیماری کرون شایع است و میتواند باعث خستگی، رنگ پریدگی و دیگر نشانههای شایع در کمخونی شود.[۲]
درمان
تلاشها در مورد درمان در به کنترل در آوردن این بیماری میباشد. درمان با ترکیبات سالیسیلات (سولفاسالازین، مسالامین و غیره)، گلوکوکورتیکوئیدها، عوامل سرکوبگر ایمنی (مرکاپتوپورین، متوتروکسات، سیکلوسپورین و آزاتیوپرین) و آنتی بیوتیکها مانند مترونیدازول و سیپروفلوکساسین میباشد. گاه جراحی به خصوص در صورت بروز عوارض مانند فیستول و انسداد ضرورت مییابد. استرس و اضطراب میتواند نقش بسزایی در عود بیماری داشته باشد.
- یکی از داروهای مهم مزالازین می باشد. مطالعات اخیر نشان داده بیمارانی که روزانه از این دارو به میزان ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ میلی گرم استفاده کردند آثار بیماریشان بین ۳ تا ۶ ماه کاهش یافته است.[۳]
درمان های مکمل
- یکی از مهمترین درمان های غیردارویی بیماری التهاب روده ورزش های قدرتی و بدن سازی می باشد بطوری که بیمارانی که بدون دارو به ورزش های قدرتی محدود پرداختند تا ۷۰% از علائم بیماریشان بهبود یافته است. احتمالا علت آن به فعالیتهای متابولیسمی ماهیچهها و تاثیرات مثبت ورزش باز میگردد که منجر به کاهش التهاب در بدن و تنظیم سیستم ایمنی میشود. فعالیتهای قدرتی باعث افزایش قدرت جذب در روده می شود که این فرایند برخلاف تاثیرات منفی التهاب روده که باعث کاهش جذب مواد غذایی در روده است خواهد بود.
- رژیم غذایی از عوامل موثر در بهبود بیماری می باشد. عسل ، خرما و زردچوبه هر سه بسیار مفید و موثر می باشند و دارای خاصیت ضد سرطانی ، التهاب و درمان کننده زخم های روده هستند. بیمار بهتر است در دوران شدت بیماری از یک رژیم غذایی ساده، سبک و ثابت استفاده نماید.
-برنج، نان سفید، ماکیان و ماهی بصورت کبابی یا آبپز و از لبنیات تنها ماست ، عسل و خرما توصیه می شود.
- غذاها ترش ، اسیدی ، گازدار ، تند ، دارای ادویه فراوان ، دارای افزودنی و نگهدارنده ، غذاهای دیر جذب مانند گوشت قرمز ، فست فود ، چرب ، غذاهای خام و نپخته مانند میوه ها و سبزیجات توصیه نمی شود.
-اخیرا محققین به تاثیرات مثبت گیاه شاهدانه بر بیماران التهاب روده IBD دست یافتند.
-بعد از گذشتن از دوره بیماری و وارد شدن به دوران خاموشی بیمار میتواند آهسته رژیم غذایی را کاهش دهد.
-بیمار می بایست فعالیت ورزشی را بصورت کنترل شده و متناسب با توان و استقامت بدنی خود انجام دهد.
-در دوران خاموشی بیمار می تواند زیر نظر پزشک متخصص مصرف دارو را کاهش دهد.
با رعایت موارد فوق بیمار تا ۶ ماه وارد دوران خاموشی خواهد شد و با حفظ آرامش می تواند سالیان سال به زندگی عادی خود ادامه دهد.
منابع
- واشنگتن، درمانهای طب داخلی ۲۰۰۷
- تجربیات بیماران مبتلا به کرون
- Autoimmune hemolytic anemia
- Crohn's disease