به نام خداوند بخشنده مهربان

منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‏ات را! (1)

همان خداوندى كه آفريد و منظم كرد، (2)

و همان كه اندازه‏گيرى كرد و هدايت نمود، (3)

و آن كس را كه چراگاه را به وجود آورد، (4)

سپس آن را خشك و تيره قرار داد! (5)

ما بزودى (قرآن را) بر تو مى‏خوانيم و هرگز فراموش نخواهى كرد، (6)

مگر آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و نهان را مى‏داند! (7)

و ما تو را براى انجام هر كار خير آماده مى‏كنيم! (8)

پس تذكر ده اگر تذكر مفيد باشد! (9)

و بزودى كسى كه از خدا مى‏ترسد متذكر مى‏شود. (10)

اما بدبخت‏ترين افراد از آن دورى مى‏گزيند، (11)

همان كسى كه در آتش بزرگ وارد مى‏شود، (12)

سپس در آن آتش نه مى‏ميرد و نه زنده مى‏شود! (13)

به يقين كسى كه پاكى جست (و خود را تزكيه كرد)، رستگار شد. (14)

و (آن كه) نام پروردگارش را ياد كرد سپس نماز خواند! (15)

ولى شما زندگى دنيا را مقدم مى‏داريد، (16)

در حالى كه آخرت بهتر و پايدارتر است! (17)

اين دستورها در كتب آسمانى پيشين (نيز) آمده است، (18)

در كتب ابراهيم و موسى. (19)