به نام خداوند بخشنده مهربان

كافران از اهل كتاب و مشركان (مى‏گفتند:) دست از آيين خود برنمى‏دارند تا دليل روشنى براى آنها بيايد، (1)

پيامبرى از سوى خدا (بيايد) كه صحيفه‏هاى پاكى را (بر آنها) بخواند، (2)

و در آن نوشته‏هاى صحيح و پرارزشى باشد! (ولى هنگامى كه آمد ايمان نياوردند، مانند اهل كتاب). (3)

اهل كتاب (نيز در دين خدا) اختلاف نكردند مگر بعد از آنكه دليل روشن براى آنان آمد! (4)

و به آنها دستورى داده نشده بود جز اينكه خدا را بپرستند در حالى كه دين خود را براى او خالص كنند و از شرك به توحيد بازگردند، نماز را برپا دارند و زكات را بپردازند؛ و اين است آيين مستقيم و پايدار! (5)

كافران از اهل كتاب و مشركان در آتش دوزخند، جاودانه در آن مى‏مانند؛ آنها بدترين مخلوقاتند! (6)

(اما) كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بهترين مخلوقات (خدا)يند! (7)

پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهاى بهشت جاويدان است كه نهرها از زير درختانش جارى است؛ هميشه در آن مى‏مانند! (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از خدا خشنودند؛ و اين (مقام والا) براى كسى است كه از پروردگارش بترسد! (8)