به نام خداوند بخشنده مهربان

سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى كه نفس‏زنان به پيش مى‏رفتند، (1)

و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهايشان با سنگهاى بيابان)، (2)

و سوگند به هجوم آوران سپيده دم (3)

كه گرد و غبار به هر سو پراكندند، (4)

و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند، (5)

كه انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيل است؛ (6)

و او خود (نيز) بر اين معنى گواه است! (7)

و او علاقه شديد به مال دارد! (8)

آيا نمى‏داند در آن روز كه تمام كسانى كه در قبرها هستند برانگيخته مى‏شوند، (9)

و آنچه در درون سينه‏هاست آشكار مى‏گردد، (10)

در آن روز پروردگارشان از آنها كاملا باخبر است! (11)