این سوره در مکه نازل شده و دارای ۴۴ آیه است.

محتوای سوره

معروف در میان مفسران این است که سوره «معارج» از سوره‌های مکی است ولی بعضی از آیات آن در مدینه نـازل شده‌است.

به هرحال این سوره دارای چهار بخش است:

1. بخش اول از عذاب سریع کسی سخن می‌گوید که بعضی از گفته‌های پیامبر(ص) را انکار کرد، و گفت : اگر این سخن حق است عذابی بر من نازل شود ونازل شد (آیه ۱ تا ۳).
2. در بخش دوم بسیاری از خصوصیات قیامت و مقدمات آن و حالات کفار درآن روز آمده‌است (آیات ۴ تا ۱۸).
3. بخش سوم این سوره بیانگر قسمت‌هائی از صفات انسان‌های نیک و بد است که او را بهشتی یا دوزخی می‌کند (آیات ۱۹ تا ۳۴).
4. بـخـش چهارم شامل انذارهائی است نسبت به مشرکان و منکران، و بار دیگربه مساله رستاخیز بر می‌گردد و سوره را پایان می‌دهد.

فضیلت تلاوت سوره

در حدیثی از پیغمبر(ص) می‌خوانیم :

«کسی که سوره «سال سائل» را بخواند خداوند ثواب کسانی را به او می‌دهد که اماات و عهد و پیمان خود را حفظمی کنند و کسانی که مواظب و مراقب نمازهای خویشند».

بدیهی است آنچه انسان را مشمول این همه ثواب عظیم می‌کند تلاوتی است که با عقیده و ایمان، و سپس با عمل همراه باشد، نه این که سوره را بخواند و هیچ انعکاسی در روح و فکر و عملش نداشته باشد.