سوره مدّثر در مکه نازل شده و دارای ۵۶ آیه‌است. كلمه مدثر از آیه نخست این سوره " يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ" گرفته شده که - با تشديد دال و تشديد ثاء- در اصل "متدثر" بوده و از مصدر "تدثر" مشتق شده، و "معنايش پيچيدن جامه و پتو و امثال آن به خود در هنگام خواب است"، و خطاب در اين جمله به رسول خدا (ص) است، كه در چنين حالى بوده، و لذا به همان حالى كه داشته يعنى "پتو به خود پيچيده" مورد خطاب قرار گرفته، تا ملاطفت را برساند، نظير جمله "يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ"[۱] كه اين انس و ملاطفت را مىرساند.[۲]
| مزمّل | سورهٔ مدّثر | قیامت | |||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
نزول
این سوره جزو اولین سوره‌هاست (بقول برخی: دومین سوره و بعد از مزمل یا علق) و در مکه نازل شده است.
محورهای اصلی سوره
محورهای اصلی سوره عبارتند از:
- دعوت پیامبر اسلام به قیام و انذار و ابلاغ آشکار و صبر و استقامت
- اشاره به عظمت شان قرآن و جلالت قدرش
- تأکید بر امر رستاخیز از طریق سوگندهای مکرر
- ارتباط سرنوشت هر انسانی با اعمال او
- تهديد كسانى كه منكر قرآن شوند و نسبت سحر به آن دهند، و مذمت كسانى كه از دعوت قرآن سر بتابند
فضیلت
در حدیثی از محمد باقر آمده‌است:
کسی که سوره مدثر را در نماز واجب بخواند بر خداوند حق است که او را همراه پیامبر و در جوار و درجه او قرار دهد و در زندگی دنیا بدبختی و رنج دامنش را هرگز نگیرد
