محتوای سوره

انسان همیشه در معرض وسوسه‌های شیطانی است و شیاطین جن و انس کوشش دارند در قلب و روح او نفوذ کنند، هر قدر مقام انسان در علم بالا رود و موقعیت او در اجتماع بیشتر گردد، وسوسه‌های شیطانی شدیدتر می‌شود تا او را از راه حق منحرف سازند و با فساد عالمی، عالمی را بر بر باد دهند.^[۱]

ایـن سوره ضمن خطاب به محمد پیامبر اسلام، به عنوان یک سرمشق و پیشوا و رهبر، در حقیقت همه را سفارش می‌کند که از شر همه وسوسه‌گران به خدا پناه ببرند.

محتوای این سوره از جهتی شبیه سوره فلق است. هر دو ناظر به پناه بردن به الله از شـرور و آفات می‌باشد، با این تفاوت که در سوره فلق انواع مختلف شرور مطرح شده ولی در این سوره فقط روی شر وسوسه‌گران ناپیدا (وسواس خناس) تکیه شده‌است.

حواشی سوره

منقول است که هر زمان محمد بیمار می‌شد، این سوره را بازخوانی می‌کرد، سپس فوت کرده(دمیده) و دستانش را به تمامی بدنش می‌مالید.^[۲]

سوره با ترجمه فارسی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشندهٔ مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿1﴾

بگو پناه می‌برم به پروردگار مردمان

مَلِکِ النَّاسِ ﴿2﴾

پادشاه مردمان
        

إِلَهِ النَّاسِ ﴿3﴾

معبود مردمان

مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿4﴾

از شر وسوسه‌گر پنهان

الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ ﴿5﴾

آن کس که در سینه‌هاى مردم وسوسه می‌کند

مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿6﴾

چه از جن و [چه از] انس

جستارهای وابسته

• قرآن
• سوره‌های قرآن
• سوره‌های مکی

پیوند به بیرون

• متن سوره
• پایگاه تخصصی قرآن

منبع