حدیثی چند در خصوص عیادت از مریض ودعایی که خود بیمار باید بخواند.:
در مکارم الاخلاق از حضرت ابی عبدالله (ع)روایت کرده است که فرمود عیادت کنید بیماران خود را واز آنها طلب دعا نمائید که البته دعای ایشان برابر با دعای ملائکه است.
ونیز از رسول اکرم (ص) مرویست از جملۀ حقوق مسلمان بر مسلمان دیگر آنست که هر وقت به او رسید سلام کند وچون ناخوش شود پرسش نماید وچون بمیرد جنازه او را مشایعت نماید.
از حضرت امام ششم (ع) منقولست که در درد چشم عیادتی نیست (شاید برای سرایت مرض باشد)وعیادت بیمار از سه روز کمتر نمی باشد وبعد از سه روز عیادتش باید کرد ویک دو روز فاصله باید داد وچون بیماری او طول بکشد بیمار را بعهدۀ عیالش باید گذاشت(مگر دارای عیال نباشد).
روایت دیگر از حضرت رسول (ص) رسیده است که عیادت سه نوبت است وتعزیت یک نوبت از حضرت صادق(ع) رسیده که هر مؤمنی عیادت کند برادر خود را اگر وقت صبح باشد هفتادوهفت هزار فرشته مشایعت او نمایندوچون نزد مریض جلوس کند غریق رحمت خدا شود وتا موقع غروب از برای او استغفار نمایند واگر اول شب باشد تا صبح مشمول این رحمت باشد.
از امام پنجم(ع)مرویست که موسی بن عمران در مناجات خود گفت یا رب مزد عیادت بیمار تا چه حد است فرمود هر کس عیادت کند مریض را ملکی موکل گردانم پس از مرگش هر روز از وی دیدن نماید تا روز قیامت.
در نزد مریض کمتر باید نشست:
از امیر المؤمنین وامام صادق(ع) مرویست که هر که عیادت کند بیماری را ودر نشستن نزد او تخفیف دهد او را نزد خدای متعال اجری عظیم باشد مگر آنکه خود مریض مایل باشد ونشستن وی را دوست داشته باشد.
از حضرت صادق(ع) منقولست که روز قیامت حقتعالی ببندۀ از بندگان خطاب فرماید که ای بنده من چه مانع شد که عیادت من نکردی وقتی مریض بودم ،پس آن بنده گوید تو حی وقیومی وتو را  درد والم نمیرسد خطاب می رسد هر کس مؤمنی را عیادت کند از برای من مرا عیادت کرده است بعد می فرماید آیا نمی شناسی فلان بن فلان را؟بنده عرض میکند بلی می فرماید چه چیز مانع تو شد که بدیدن او نرفتی وعیادتش نکردی اگر او را عیادت میکردی هر آینه مرا نزد او می یافتی واگر از من حاجتی را می طلبیدی روا می کردم ومی دادم حاجت ترا.
ادعیه چند که در وقت دیدن مریض باید خواند:
در مکارم است رسولخدا (ص) عیادت نمود سلمان را فرمود یا سلمان کشف الله ضرَّک وغفر ذنبک وحفظ دینک وبدنک الی منتهی اجلک.
نیز از امام صادق(ع) منقول است که روزی رسولخدا (ص) از سلمان عیادت فرمودند واظهار داشتند که ای سلمان در مریضی تو سه خصلت است مشغول بذکر خدائی ودعای تو مستجاب است وگناهی از تو صادر نمیشود مگر آنکه محو میکند آنرا بعد از آن فرمودند متعک الله بالعافیة الی انقضاء اجلک.
در حدیث معتبر است که رسول خدا (ص) را تب گرفت جبرئیل بعیادت آنحضرت آمد واین دعا را خواند بسم الله ارقیک بسم الله اشفیک وبسم الله من کل داءیغنیک بسم الله شافیک بسم الله خذها فلنهنئک بسم الله الرحمن الرحیم فلا اقسم بمواقع النجوم لتبرء باذن الله تعالی.
در مکارم الاخلاق روایت نموده که از امامین همامین امام پنجم وامام ششم که چون نزد بیماری روی هفت بار بگوی اعیذک بالله العظیم رب العرش العظیم تا آخر.
دعائی که خود بیمار باید بخواند:
در مکارم الاخلاق است از امام ششم(ع) که هر کس را مرضی وعلتی رسیده باشد وسورۀ اخلاص نخوانده باشد اگر در آن مریض بمیرد از اهل دوزخ باشد در جواهر القرآن است هر که بیمار باشد وایندعا را در آن بیماری چهل مرتبه بخواند لااله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین.اگر
در آن ناخوشی بمیرد ثواب شهدا را دریابد واگر صحت یابد گناهان وی آمرزیده گردد.
در بعضی از کتب ادعیه معتبره است:هر کس ایندعا را در ایام بیماری بخواند اگر در آن مرض بمیرد ایندعا در قبر اوانیس ومونس وی گردد.یا علی یا عظیم یا کبیر یا جلیل یا منیع یا فرد یا وتر رب لا تذرنی فرداً وانت خیرالوارثین.
(معاجه وتوسل)در حلیه مسطور است از داود بن زری که گفت مریض شدم در مدینه چون اینخبر به امام ششم(ع) رسید بزای من مرقوم فرمود که یکصاع (یک من تبریز)گندم بخر و بر پشت بخواب وآن گندم را بر  سینه خود بریز وبگوی اللهم انی اسئلک باسمک الذی اذا سئلک به المضطرون کشفت ما به من ضر ومکنت له فی الارض وجعلته خلیفتک علی خلقک ان تصلی علی محمد وعلی اهل بیته وان تعافینی من علتی پس درست به نشین وگندم را جمع کن وباز آن دعا را بخوان وآن گندم را چهل حصه کن وهر حصه را بیک فقیر بده وباز دعا را بخوان داود گوید من چنان کردم گویا از بنده رها شدم وخیلی از مریضها را تعلیم نمودم همه آنها شفا یافتند.
روایت نموده حسین بن ابی نعیم از امام ششم که بعض از اولادهای آنحضرت مریض شد آنجناب فرمودند که ای فرزند بگوی اللهم اشفنی بشفائک ودوانی بدوائک وعافنی من بلائک فانی عبدک وابن عبدک.
مؤلف گوید مکرر تجربه نموده ام سریع الاثر است خصوصاً حدیث کساء را بخواند وصدقه بدهد آنچه مقدور باشد.
در زبدة الدعوات است چون کسی راعلتی پیدا شود بر ایندعا مداومت نماید شفا یابد اللهم انک عیرت اقواماً فی کتابک فقلت قل ادعوا الذین زعمتم من دونه فلا یملکون کشف الضر عنکم ولا تحویلا فیا من لا یملک کشف الضر ضری ولا تحویله عنی احد غیره صل علی محمد وآله واکشف ضرّی وحوّله الی من یدعوا معک الهاً آخر فانی اشهد ان لا اله غیرک.در مهج الدعوات ومصباح کفعمی نقل نموده که باید در زیر آسمان دستها را بلند کند وایندعا را بخواند.ابن عباس گوید روزی نزد امیرالمؤمنین (ع) نشسته بودم شخصی آمد رنگ چهره اش زرد وبیمار بود از آنحضرت طلب دعائی نمودم آن جناب فرمودند که بیاموزم ترا حرزی که آنرا جبرئیل برای رسول خدا آموخت در بیماری حسین علیه السلام وآن اینست-الهی کلّما انعمت علی بنعمة قل لک عندها شکری وکلما ابتلینی ببلیة قل لک عندها صبری فیا من قل شکری عند نعمه فلم یخذلنی ویا من قل صبری عند بلائه فلم یخذلنی ویا من رآنی علی المعاصی فلم یعاقبنی علیها صل علی محمد وآل محّمد واغفرلی ذنوبی واشفنی من مرضی هذا انک علی کل شیء قدیر.
ابن عباس گویدبعد از یک سال آن مرد را دیدم بحال آمده ورنگش سرخ گشته،گوید نخواندم با این حرز احدی را در هیچ بیماری مگر آنکه شفا حاصل شد وداخل نشدم بر هیچ سلطان جائری که از او خایف(ترسان)بودم واو را مهربان دیدم وترس از من بر طرف شد ودر زبیدهالدعوات استکه ایندعا را هر صبح وشام بخواند اثر او را دریابد.
نقلست از پیغمبر(ع)  برای امیرالمؤمنین (ع) ایندعا رادر وقت بیماری آموختند وتجربه شده است مریض شفا یابد-اللهم انی اسئلک تعجیل عافیتک وصبراً علی بلیتک وخروجاً من الدنیا الی رحمتک.درحلیه ذیل حدیث طولانی شخصی خدمت امام پنجم(ع) آمد وشکایت نمود از مرض وپریشانی فرمود ایندعا را بخوان لا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم توکلت علی الحی الذی لا یموت والحمد لله الذی لم یتخذ صاحبة ولا ولداً ولم یکن له شریک فی الملک ولم یکن له ولی من الذل وکبره تکبیراً.
در طب الائمه مینویسد این عوذه ای است بجهت هر المی که در جسد باشد از امیر المؤمنین نقل میکند اعوذ بقدرة الله وعزته علی الاشیاء کلها اعیذ نفسی بجبار السموات والارض اعیذ نفسی من لا یضر مع اسمه شیء فی الارض ولا فی السماء من کل حماء واعیذ نفس بالذی اسمه برکة وشفاء-گوید هر کس بخواند باو هیچ المی وآزاری نمی رسد.