تابناك: افزايش هزينه هاي توليد در اين يك سال اخير به چند طريق جبران شد. راه اول تعطيلي بسياري از واحد هاي توليدي و يا كاهش توليد، راه دوم اصرار بر افزايش قيمت ها و راه سوم فدا شدن كيفيت براي جبران افزايش هزينه ها بود.مشاهده ي اين چند رفتار ما را متوجه اين امر مي كند كه افزايش هزينه هاي توليد به هيچ وجه رونق توليد در پي ندارد.

آنچه امروز در قالب افزايش قميت و كاهش كيفيت و كم فروشي ديده مي شود، تا قبل از هدفمند كردن يارانه ها در قالب نقدينگي ديده مي شد. به اين معنا كه نقدينگي پوشش چيزي را داشت كه امروز افزايش قيمت ها، كاهش توليد كمي و كيفي آن را مي پوشاند. نقدينگي جزء لازم بسته ي حمايتي دولت است ولي اگر بسته حمايتي دولت تنها در دادن نقدينگي خلاصه شود، پول نمي تواند توليد قوي و پر اشتغال با بازدهي بالا را ايجاد كند و جواب اينكه چرا نقدينگي نمي توانست بخش هاي توليدي ما را به جلو هل بدهد، اين است كه اگر حمايت تنها نقدينگي باشد، اثرات مثبت خود را از دست مي دهد.