• English / العربیة / French  




  • نظرات (0) نويسنده:وحید صباغی - در شنبه 29 خرداد 1389  ساعت3:37 AM   |  

     

     


     

     


     

     


     

     

     


     

     


     

     


     

     


     

     


       

      صفحه خانگي خود كنید !   ایمیل به مدیر !   اضافه کردن به علاقه مندیها !   سال89،کـــار و همت مضــاعف

       



    پوشش برای زنان

    پوشش برای زنان
    در فرهنگ و اخلاق اسلامی، پوشش و حجاب - برای عموم و به ویژه زنان - از جایگاه مهمی برخوردار است.

    فلسفه حجاب (پوشش) می‏تواند ناشی از امور زیر باشد:

    1 . حفظ تعادل جامعه از نظر امنیت و آرامش روانی .

    یکی از غرایز خدادادی در ساختمان وجودی انسان، غریزه جنسی است که نیرومندترین و ریشه‏دارترین غریزه آدمی است و در صورت کنترل آن، می‏تواند علاوه بر تداوم و استمرار نسل بشر، موجبات و امنیت روانی انسان‏ها را فراهم کند .
    در قوانین اسلام، برای استفاده درست از این غریزه حیاتی، مکانیسم‏های گوناگونی مطرح شده است که «حجاب‏» و وجود حریم بین زن و مرد، یکی از راهکارهای مهم آن است .
    بدون شک، نبودن حریم بین زن و مرد و آزادی معاشرت‏های تعریف نشده و بی‏بندوبار (با آرایش‏های گوناگون)، هیجان‏ها و التهاب‏های جنسی را فزونی می‏بخشد و تقاضای برهنگی و سکس را به صورت یک عطش روحی و یک خواست‏سیری‏ناپذیر درمی‏آورد .
    اسلام به قدرت شگرف این غریزه آتشین توجه کامل داشته و تدابیر زیادی برای تعدیل و رام کردن این غریزه اندیشیده است و در این زمینه هم برای زنان و هم برای مردان، تکالیف خاصی معین کرده است . وظیفه مشترک زن و مرد این است که چشم خویش را از نگاه به نامحرم بپوشانند و از نگاه شهوت‏آمیز بپرهیزند; اما زنان - به خاطر جاذبه‏های بیش‏تر - وظیفه خاصی دارند و آن این که بدن خود را از مردان بیگانه بپوشانند و در اجتماع با آرایش‏های تحریک‏آمیز، ظاهر نشوند و به جلوه‏گری و دلربایی نپردازند تا زمینه انحراف مردان و به ویژه جوانان فراهم نشود .
    لباس افراد جامعه و مخصوصا لباس زنان نمی‏تواند به هر شکل و اندازه‏ای باشد و باید حد و ضابطه‏ای داشته باشد . بی‏بندباری در پوشش و لباس ، موجب بی‏بندباری در تحریک غریزه جنسی است . تحقیقات علمی در فیزیولوژی و روانشناسی در باب تفاوت‏های جسمی و روحی زن و مرد ثابت کرده است که مردان نسبت‏به محرک‏های چشمی شهوت‏انگیز، حساس‏تر از زنانند و برعکس زنان در مقابل محرک های لمسی حساسیت‏بیش‏تری دارند .
    آستانه حس لمس و درد در زنان از همان زمان تولد پایین‏تر از مردان است ... ; در عوض مردان بینایی بهتری دارند . این مزیت‏های جنسی در استعداد حسی، آموخته یا اکتسابی نیست; بلکه از زمان کودکی آشکار است ... . مردان بالغ به محرک‏های بینایی شهوانی حساسیت‏بیش‏تر می‏داند . اصطلاح «چشم چرانی‏» که برای این ویژگی مردان به کار می‏رود، زاییده حساسیت مردان نسبت‏به محرک‏های بینایی شهوانی است; چون دامنه و برد حس بینایی زیاد است; یعنی چشم می‏تواند از فاصله نسبتا دور، تحت تاثیر محرکها قرار گیرد و از این گذشته وسعت زیادی از محیط در آن واحد دیده می‏شود . از سوی دیگر، چون حس لامسه دامنه و برد زیاد ندارد و فعالیتش محدود به تماس از نزدیک است و هورمون‏های جنسی زن به صورتی دوره‏ای ترشح می‏شوند و به طور متناوب عمل می‏کند، تاثیر محرک‏های شهوانی بر زن، صورتی بسیار محدود دارد و از این نظر فعالیت زنان بسیار کم است; به خلاف مردان که ترشح اندروژن‏ها در آن‏ها صورتی یکنواخت دارد و هیچ عامل طبیعی آن را قطع نمی‏کند . مردان به صورتی گسترده‏تر تحت تاثیر محرکهای شهوانی قرار می‏گیرند و از این نظر فعال‏ترند . (1)

    2 . حفظ و تحکیم بنیان خانواده

    بی‏تردید نهاد خانواده، یکی از مقدس‏ترین نهادهای اجتماعی است که بشر تا به حال خود دیده است . نقش خانواده در پروسه ایجاد جامعه سالم، یک نقش بی‏بدیل است و در این میان نقش حجاب و پوشش اسلامی در سلامت و استمرار پیوند خانوادگی، غیر قابل انکار است . در مقابل، برهنگی، سم کشنده نظم و پیوند موجود در نهاد خانواده است .
    آمارهای مستند نشان می‏دهد که با افزایش برهنگی در جهان، طلاق و از هم گسیختگی زندگی زناشویی در دنیا همواره بالا رفته است; زیرا «هر چه دیده بیند، دل کند یاد» و هر چه دل در مقوله هوس‏های سرکش بخواهد، به هر قیمتی باشد، به دنبال آن می‏رود و به این ترتیب، هر روز دل به دلبری جدید می‏بندد و با قبلی وداع می‏کند; اما در محیطی که «حجاب‏» حاکم است و شرایط دیگر اسلامی رعایت می‏شود، دو همسر تعلق به یکدیگر دارند و احساساتشان و عشق و عواطفشان، مخصوص یکدیگر است . در بازار آزاد برهنگی، قداست پیمان زناشویی مفهومی ندارد . خانواده‏ها به سادگی متلاشی می‏شوند و کودکان بی‏سرپرست می‏مانند .

    3 . پیش‏گیری از فحشا و فروپاشی نظم جامعه .

    گسترش دامنه فحشا و افزایش فرزندان نامشروع، از دردناک‏ترین پیامدهای بی‏حجابی و آزادی‏های بی‏حد و حصر جنسی است که در جوامع غربی و سایر جوامع مشابه، کاملا مشهود است . عامل اصلی فحشا و ازدیاد فرزندان نامشروع، منحصر به فرهنگ برهنگی و بی‏حجابی نیست; بلکه یکی از عوامل اصلی و مؤثر در گسترش دامنه فحشا و جریان روبه‏رشد تولد فرزندان نامشروع ، مساله برهنگی و بی‏حجابی است . امروزه یکی از مشکلات جوامع غربی، تولد روبه رشد فرزندان نامشروع و بدون شناسنامه است . فرزندانی که دارای پدر و مادر نامشخصی هستند و از نظر حقوقی، مشکلات فراوانی را به همراه آورده، نظم اجتماعی جوامع غربی را تهدید می‏کنند .

    4 . جلوگیری از نگاه ابزاری به زن و ابتذال وی

    یکی از مسائل مطرح پیرامون حقوق زنان و بی‏توجهی به آنان، نگاه ابزاری به زنان است . هنگامی که جامعه، زن را با اندام برهنه بخواهد، طبیعی است روزبه‏روز تقاضای آرایش بیشتر و خودنمایی افزونتر از او دارد و هنگامی که زن را از طریق جاذبه جنسی‏اش وسیله تبلیغ کالاها و عاملی برای جلب جهان‏گردان و مانند این‏ها قرار دهد، در چنین جامعه‏ای شخصیت زن تا حد یک عروسک یا یک کالای بی‏ارزش سقوط می‏کند و ارزش‏های والای انسانی او به کلی به دست فراموشی سپرده می‏شود و به این ترتیب، زن، وسیله‏ای برای اشباع هوس‏های سرکش برخی مردان آلوده و فریبکار می‏شود .
    عنصر حجاب و پوشش اسلامی، نه تنها زن را از صحنه اجتماع وفعالیت‏های اجتماعی دور نمی‏کند، بلکه زمینه‏های حضور مستمر و فعال زنان را در عرصه اجتماع - به همراه حقوق اجتماعی برابر - تضمین می‏کند و شخصیت‏خدادادی زن را از دستبرد نگاه ابزاری دیگران، مصونیت می‏بخشد .

    پوشش کامل برای زن، چه پوششی است؟

    به نظر می‏رسد پوشش کامل، آن نوع پوششی است که هیچ چشم بیگانه‏ای را متوجه خود نکند; یعنی لباسی که برجستگی‏های اندام زن را اصلا نشان ندهد و اسباب تحریک شهوت مردان را فراهم نکند و خود زن هم با آرایش در جامعه ظاهر نشود و به تعبیر رهبر معظم انقلاب، چادر باوجود شرایط دیگر، کامل‏ترین پوشش است .
    باید اعتراف کرد که تاکنون بیش‏تر نوشته‏های مربوط به پوشش، نقطه نظر را بر حجاب زن معطوف کرده و کم‏تر به پوشش مرد توجه نموده‏اند و این یک امر عادی و طبیعی است; زیرا زن، مظهر جمال و زیبایی و مرد مظهر شیفتگی است; ولی پوشش مردان نیز در ابعاد مختلف فرهنگی - اجتماعی، حائز اهمیت است . از این رو اسلام برای ثبات و پایداری جامعه، به پوشش زن و مرد توجه بسیار نموده است; خداوند متعال می‏فرماید: «یا بنی آدم قد انزلنا علیکم لباسا یواری سوءاتکم و ریشا; ای فرزندان آدم! لباسی برای شما فرستادیم که اندام (عورت) شما را می‏پوشاند و مایه زینت‏شماست‏» . (2)
    خداوند متعال در حق مردان می‏فرماید: «قل للمؤمنین یغضوا من ابصارهم و یحفظوا فروجهم; به مؤمنان بگو چشم‏های خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند و عفاف (عورت) خود را حفظ کنند» (3) و در حق زنان نیز می‏فرماید: «و قل للمؤمنات یعضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن; و به زنان با ایمان بگو چشم‏های خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند و دامان (عورت) خویش را حفظ کنند» (4) .

    در این راستا، ذکر نکات زیر ضروری است:

    1 . فقها فرموده‏اند که زن نباید به بدن مرد نامحرم (به جز سر و صورت و گردن) نگاه کند و این حکم دلیل قطعی دارد که در جای خود بیان شده است .
    2 . ممکن است نگاه زن به بدن مرد نامحرم حرام باشد، ولی پوشش آن از سوی مرد واجب نباشد; همان گونه که نگاه مرد به صورت و دست‏های زن از روی شهوت، حرام است; ولی پوشش آن از سوی زن واجب نیست .
    3 . مردان می‏توانند با لباس آستین کوتاه، در مکان‏های عمومی نمایان گردند .
    اکنون این پرسش پیش می‏آید که اگر مردی با این وضعیت‏بیرون آید و بداند که زنان از روی تعمد و لذت به بدنش نگاه می‏کنند، آیا از نظر شرعی مرتکب گناه شده است؟
    دو نظر در این‏جا مطرح است; برخی فتوا به حرمت داده و عده‏ای از جواز سخن گفته‏اند . اصلی‏ترین مستند و مبنای این حکم، قاعده فقهی «اعانت‏بر اثم‏» است که در فقه کاربرد فراوانی دارد . معنای جمله مذکور، این است که هر کس زمینه تحقق و پیاده شدن گناه را برای دیگری فراهم سازد، خود نیز مانند انجام دهنده آن گناهکار است .
    در مقابل برخی مراجع اظهار می‏دارند که آن چه حرام است، «تعاون بر اثم‏» است; نه «اعانت‏بر اثم‏» و این دو با یکدیگر متفاوت است . «تعاون بر اثم‏» یعنی همکاری و شرکت چند نفر در انجام گناه; به گونه‏ای که همگی به طور مستقیم آن را انجام دهند . به همین جهت‏برخی مراجع گفته‏اند که اگر مردی با لباس آستین کوتاه، به قصد این که زنان به او نگاه کنند، بیرون بیاید، شریک گناه گردیده، قاعده فقهی در حقش پیاده می‏شود; اما اگر به این انگیزه نباشد، اشکالی ندارد و از آن جا که تشخیص انگیزه افراد مشکل است، به جوانانی که در خیابان و پارک‏ها به بازی فوتبال یا در جاده‏ها به دوچرخه سواری مشغول هستند، وجوب نهی از منکر محرز نمی‏شود .
    براساس آن چه گفته شد، فتوای مراجع درباره لباس آستین کوتاه مردان، متفاوت است و هر کس باید به نظر مرجع تقلید خود عمل کند، ولی مسؤولان دانشگاه‏ها و مدیران مدارس و ... حق دارند که مقرراتی را طبق مصالحی که در نظر دارند، برای محدوده خود وضع نمایند و شرایطی برای نوع لباس دانشجویان مقرر نمایند و این کار به آن معنی نیست که حلالی را حرام کرده یا بر خلاف نظر شرع عمل نموده‏اند; بلکه این حق برای مدیریت هر مجموعه محفوظ است و در این صورت، باید از افراط و تفریط و اعمال سلیقه‏های شخصی اجتناب شود . مصالح کل مجموعه در نظر گرفته شود و تنها به منظور ایجاد فضای سالم و آرامش روانی مجموعه، حدود و مقرراتی تعیین گردد .

    پی‏نوشت:

    1 . دکتر محمود بهزاد، تفاوت‏های زن و مرد از نظر فیزیولوژی و روانشناسی، مجله نگین، شماره 134، تیر 1355، ص 24 .
    2 . اعراف (7): 26 .
    3 . نور (24): 30 .
    4 . همان، 31 .

           تبیان