مرتبط با:همت و کار مضاعف در مبارزه با فقر و فساد
|
|
| اگر منظورتان از پرسش، محرم و نامحرم بودن است اين
که همة انسان‌ها از حضرت آدم و حوا آفريده شده‌اند، دليل نمي‌شود که همه
با هم محرم باشند; همان گونه که در يک خانواده، دختر و پسرهاي دو برادر با
هم محرم نيستند. محرم بودن و نبودن برخي از نسبت‌هاي فاميلي با يکديگر بر اساس دستور و حکم خداوند است که آيات قرآن کريم آن را بيان کرده است. در سوره نسأ، آيه 23 و 24 زناني که ازدواج با آنان ممنوع مي‌باشد، بيان شده است و در سورة نور آيه 31 مرداني که زن با آنان محرم مي‌باشند بيان شده است.(جهت توضيح بيشتر مي‌توانيد به تفسير آيه‌هاي مذکور مراجعه نماييد.) در نتيجه همان خدايي که همه ما را از آدم و حوا ـ علي نبينا و آله و عليهما السلام ـ آفريده و همان خدايي که محرم و نامحرم را قرار داده است، همان خدا فرموده است زن‌هاي نامحرم بايد در مقابل مردان نا محرم، حجاب داشته باشند. البته روشن است که تمام احکام خدا بر اساس حکمت و مصلحت است. و اگر منظورتان علت تفاوت بين زنان ومردان است، آنچه حقيقت انسان را تشکيل مي‌دهد قلب و روح انساني است از ديدگاه قرآن زن و مرد از نفس واحده هستند. "يأيّها النّاس اتقوا ربّکم الذي خلقکم من نفس وَحدة و خلق منها زوجها و بث‌ّ منهما رجالاً کثيراً و نسأ" (نسأ/1)، بنابراين ماية اصلي زن و مرد يکي بوده و هيچ يک بر ديگري ترجيح ندارد، به بيان قرآن هر دو مکمل و نيازمند هم هستند. "و من ءايـَته أن خلق لکم من أنفسکم أزوَجًا لتسکنوا إليها و جعل بينکم مودة و رحمة إن‌ّ في ذلک لأيـَت لقوم يتفکرون" (روم/21) عمده تفاوتهايي را که مي‌توان در نظر گرفت، عبارتند از: تفاوتهاي روحي رواني، که خداوند زن را با عاطفه‌تر و مرد را عقلاني‌تر خلق کرده که هر دو در کنار هم مکمل هم هستند; و تفاوتهاي جسماني ـ مذکر و مؤنث بودن ـ. اما در مسايل ارزشي قرآن هر دو را يکسان دانسته و ملاک برتري و ترجيح را تقواي بيشتر انسان قرار مي‌دهد، چه زن باشد چه مرد. "يأيّها الناس انّا خلقنـَکم من ذکر و انثي و جعلنـَکم شعوباً و قبائل لتعارفوا إن‌ّ اکرمکم عنداللّه اتقيَکم إن اللّه عليم خبير". (حجرات/13) خداوند در مورد اعمال، با مکلفين يکسان برخورد مي‌کند. "إنّي لا اضيع عمل عـَمل منکم من ذکر او انثي‌َ بعضکم من بعض..." (آل‌عمران/195)، نزد خداوند عمل صالح ملاک است، از هر کس که باشد "من عمل صـَلحًا من ذکر او انثي و هو مؤمن فلنحيينّه حيوَة طيبة و لنجزينهم اجرهم باحسن ما کانوا يعملون" (نحل/97)، بنابراين اينجا بايد ميان مسايل حقوقي و ارزشي فرق گذاشت، چرا که قرآن در مسايل ارزشي زن و مرد را يکسان دانسته، چون انسانيت آنها مورد نظر است; اگر مي‌بينيم قرآن در جايي از مردان شايسته سخن مي‌گويد، (شخصيتي همچون لقمان حکيم; لقمان/12)، در جايي ديگر از زنان شايسته نيز نام مي‌برد. (مثل: همسر فرعون، 11/تحريم و حضرت مريم; 43/آل‌عمران و...) و در اين زمينه قرآن همچنان که همة حقايق را بيان کرده، از مقام والاي زن نيز دفاع نموده و حقيقت وجودي شخصيت او را معرفي کرده است. اما در مسايل حقوقي چون تفاوتهايي ميان زن و مرد وجود دارد و يکسان نيستند، به طور طبيعي حقوق اين دو نمي‌تواند يکسان باشد; ممکن است حقوقي مربوط به زنها باشد و مردان از آن بي‌بهره باشند و بالعکس. در ضمن برابري که بين زن و مرد مطرح است، از نظر بعد روحاني است، ولي حجاب، مربوط به بدن است. پايگاه تخصصي حجاب |
نویسندگان :