مرتبط با:همت و کار مضاعف در مبارزه با فقر و فساد
|
|
| الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتِى لا يَرْجُونَ
نِكاحاً فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُناحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيابَهُنَّ غَيْرَ
مُتَبَرِّجاتٍ بِزِينَةٍ وَ أَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَ زنان كار
افتاده كه اميدى به ازدواج ندارند (يعنى كسى رغبت در ازدواج با آنها
نمىكند) باكى بر آنها نيست كه لباسهاى رويين خود را نپوشند اما در حالى
كه در برابر مردم خودآرايى نكنند و اگر رعايت حجاب كنند، براى آنان بهتر
است. به هر حال اصل استثناى اين گروه از حكم حجاب، در ميان علماى اسلام محل بحث نيست (و همين طور كه لازم نيست لباس رويين بپوشند، بر مردان هم نگاه به آنها اشكال ندارد) و اختلاف تنها در مورد سن اين زنان است كه در چه سنى، اين حكم را دارند؟ چون در بعضى روايات تعبير به «مسنّه» شده، در حالى كه در بعضى روايات ديگر تعبير به «قعود از نكاح» آمده است. جمعى از فقها و مفسران آن را به معناى پايان دوران قاعدگى و رسيدن به حد نازايى و عدم رغبت كسى به ازدواج با آنها دانستهاند. پس مانعى ندارد كه آنها سر خود را برهنه كنند و سر و صورت و گردن و مچ دستها را برهنه بگذارند، اما به شرط اين كه با هدف خودآرايى نباشد و كسانى هم كه نگاه مىكنند قصد ريبه و شهوت نداشته باشند پايگاه تخصصي حجاب |
نویسندگان :