احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

کاروان بار سفر را می بندد، اطرافیان آقا اباالحسن(ع) نگران عاقبت این سفر هستند. صدای زنگ کاروان وقت وداع را تداعی می کند. دروازه شهر مدینه آخرین نگاه های آنها را ثبت می کند، وداع امام رضا(ع) با مرقد پیامبر اکرم(ص) در حالی که با صدای بلند گریه می کنند، نشان از عدم بازگشت ایشان دارد. وداع کنندگان نیز آخرین نگاه هایشان را قدر می دانند، اشک می ریزند و امام اباالحسن نیز آخرین جملات را می فرمایند: «...من از جوار جدم خارج شده و در غربت از دنیا خواهم رفت!»امام(ع) هنگام بیرون رفتن از مدینه، تمام خویشان خود را فرا خوانده و در جمع آنان فرمودند:«بر من گریه کنید؛ زیرا دیگر به مدینه باز نخواهم گشت.»

مذهب شيعه به دليل حقانيتي كه در بر داشت هميشه در طول تاريخ مورد ظلم و ستم جباران قرار مي گرفت و ناچاراً در اوضاع خفقان به حيات خود ادامه مي داد اما در طول تاريخ تشيع رادمرداني بودند كه با شجاعت و از جان گذشتگي سعي در رساندن و نگهداري معارف اهل بيت(ع) داشتند و در اين راه جان خود را از دست دادند مانند رشيد هجري، ميثم تمار و مالك اشتر.

از آنجايي كه شعر در فرهنگ و ادب مردم عرب جايگاه جدي و قابل توجه داشت يك زمينه بسيار مساعد براي دفاع از حريم اهل بيت(ع) و حمله به دشمنان ايشان بود يكي از شاعران بزرگ تشيع كه با شعرهاي خود به دفاع از حقوق اهل بيت(ع) پرداخت، دعبل خزاعي بود.

وي از سخن سرايان نامور عرب بود كه در بحران استبداد و خفقان دولت آل عباس به سر مي برد و با شهامت حيرت انگيز و بي سابقه آشكارا آل عباس را هجو مي گفت و عاشقانه درباره آل علي(ع) مدح و ثنا مي سرود.

شيخ صدوق در کتاب عيون اخبارالرضا عليه‌السلام از ورود حضرت به باغ حميد بن قحطبه ـ جايي در فاصله ميان نوغان و سناباد و بر سر راه سناباد، نيشابورـ گزارش مى دهد: وقتى امام(ع) نزد قبر هارون رفت، با دست خويش خطى بر يک طرف قبر کشيد و فرمود: « اينجا تربت من است و من در همين جا دفن خواهم شد و خداوند به‌زودى اين مکان را محل آمد و شد شيعيان و دوستان من قرار خواهد داد.» پس از گذشت نزديک به دو سال از آن تاريخ، مامون که از واگذاري ولايتعهدي به امام به انگيزه آرام کردن اوضاع و شورشها نتيجه‌اي نمي‌گيرد، امام را در توس به شهادت مي‌رساند و پيکر مطهرش را در قسمت بالا سر پدرش به خاك مي سپارد.

آيت‌الله سيدمحمد حسين حسيني تهراني

اشاره: آنچه در پي مي‌آيد، خلاصه بخشي از كتاب ارجمند «روح مجرد» نگاشته مرحوم آيت‌الله حسيني تهراني است كه ضمن شرحي در باره يكي از عارفان معاصر به نام مرحوم سيد هاشم حداد ـ از شاگردان مبرز عارف بزرگوار آيت‌الله سيدعلي قاضي طباطبايي ـ به بازگويي چند پرسش و پاسخ از مرحوم حداد مي‌پردازد كه‌ درباره حضرت‌ امام‌ رضا عليه‌السلام‌ بود. مرحوم تهراني مي‌نويسد: «در اينجا آن‌ سه‌ مسأله‌ مطرح‌، و جوابهاي‌ ايشان‌ با ضميمه شرح‌ و تفصيلي‌ كه‌ در پيرامون‌ آن‌ لازم‌ است‌، تقديم‌ مي‌گردد.»

توصیه‌ های آیت الله العظمی بهجت (رحمت الله علیه) برای زیارت امام رضا(سلام الله علیه)

خدا می داند رحمت اهل بیت (علیهم السلام) و خاندان رسالت چه قدر وسیع است. رحمت اینها ، تابع رحمت واسعۀ الهی است. اگر کسی بخواهد تشنگی و عطش دیدار معصومین (علیهم السلام) را در وجود خود تخفیف دهد، زیارت مشاهد مشرّفه، به منزلۀ ملاقات آنها و دیدار حضرت غایب (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. آنها در هر جا حاضر و ناظرند.

هر بلایی که به ما می رسد، در اثر دوری از اهل بیت (علیهم السلام) و روایات مأثورۀ از ایشان است. نجات برای کسی است که اهل بیت (علیهم السلام) را در همه جا مورد تخاطب و حاضر ببیند.

گفتم:برات می فرستمش.

گفت:من همین رو میخوام.میخوام وقتی برمیگردم، سوغات ببرم شهرمون.زن اشک می ریخت و با نگاه ملتمسانه می گفت: اگر ببرم خوشحال میشه.

گفتم: این فقط یه تصویر نقاشیه، نقاشی گوشه ای از پنجره فولاد، بدردت نمی خوره.تازه! پرده ای به این بزرگی رو کجا میخوای ببری؟

امام رضا ( ع ) در روز جمعه ، يا پنج شنبه 11ذی حجه يا ذی قعده يا ربيع الاولسال 153يا 148هجری در شهر مدينه پا به دنيا گذاشت . بنابر اين تولد آن حضرتمصادف با سال وفات امام صادق ( ع ) بوده يا پنج سال پس از در گذشت آن حضرترخ داده است . همچنين وفات آن حضرت در روز جمعه يا دوشينه آخر صفر يا 17يا21ماه مبارک رمضان يا 18جمادی الاولی يا 23ذی قعده يا آخر همين ماه در سال203يا 206يا 202هجری اتفاق افتاده است . شيخ صدوق در عيون اخبار الرضا گويدقول صحيح آن است که امام رضا ( ع ) در 21رمضان ، در روز جمعه سال 203هجری درگذشته است . وفات آن حضرت در سال 203در طوس و در يکی از روستاهای نوقان بهنام سناآباد اتفاق افتاد .

نويسند ه: مهدي طلايي

مروري بر زند گي امام رضا (ع)و شهادتش

دست تقدير و اراده الهي بر اين شد که پاره تن پيامبر (ص)جايي دور از ايشان به خاک سپرده شود. هر چند هشتمين امام، که به برکت وجود ش شيعه گسترش بسياري در کميت و کيفيت پيدا کرد، با نقشه مامون به غربت فراخواند ه شد، ولي حالا مضجع شريفش قبله گاهي براي مسلمانان و به خصوص ايرانيان است. آنچه از پي مي آيد گذري است بر زند گاني آن نور و البته ولايتعهدي اجباري و نهايتا شهادت ايشان.