احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

ملا محمدباقر، فرزند ملامحمد مؤمن خراسانی، مشهور به فاضل و محقق سبزواری از مشاهیر علما، فقها و اندیشمندان جامع قرن یازدهم هجری است. وی به سال 1017 ه‍.ق در روستای نامن سبزوار به دنیا آمد. روزگار جوانی را در اصفهان گذراند و تحت تأثیر مکتب اصفهان، در دو قلمرو فقه و فلسفه، به کمال رسید. ا

و از بزرگان اصحاب مجلسی اول و شاگردان بلندپایه شیخ بهایی بود و در علوم نظری از تلامیذ میرزا ابوالقاسم فندرسکی و قاضی معز است و از شیخ بهایی و سیدحسین بن حیدر علی اصفهانی و حسن قائنی رضوی و ملاحسینعلی، فرزند ملاعبدالله شوشتری روایت می‌کند. ایشان هفتم ربیع‌الاول 1090 ه‍.ق در مشهد درگذشت و بنا به وصیتش در مدرسه میرزا جعفر، کنار قبر شیخ محمد عاملی و ملا میرزا شیروانی و فرزند شیخ دفن شد. فرزندان او مولانا محمد هادی و مولانا میرزا جعفر، هر دو اهل علم بودند.

حجت‌الاسلام و المسلمین استاد کاظم مدیر شانه‌چی در 1306 خورشیدی در مشهد مقدس دیده بدین خاکدان گشود. در مدرسه خیراتخان به تحصیل دروس حوزوی و ادبیات عرب پرداخت و از دروس ادبیات مرحوم شیخ محمدتقی ادیب نیشابوری و مرحوم محقق نوقانی بهره برد.

آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی از بزرگان علما و مدرسین قرن چهاردهم هجری حوزه علمیه مشهد است. در سال 1270 ه‍ـ. ش در شهر قزوین متولد شد. مقدمات و قسمتی از سطح را در این شهر و تهران آموخت و عازم نجف شد. سپس به مشهد رفت و مدتی از محضر آیت‌الله حاج میرزا محمد آقازاده و آیت‌الله میرزا مهدی غروی اصفهانی استفاده برد و خود به تدریس سطوح عالی و خارج پرداخت.

حاج شیخ علی محدث خراسانی، فرزند حاج شیخ حسن واعظ پایین‌خیابانی از واعظان نامدار خراسان به‎شمار می‎رفت که در زهد و پارسایی کم‎مانند، و مورداحترام عموم مردم بود. در سال 1329 ه‍.ق در بیت علم و عمل، زاده شد، ادبیات را نزد حاج شیخ عبدالعلی و میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری فراگرفت و سطح را در حلقه درس میرزامحمدباقر، مدرس اول آستان قدس رضوی، آقا شیخ موسی خوانساری و حاج شیخ‎حسن برسی شرکت جست، معقول را از آقابزرگ حکیم، خارج اصول را از میرزا محمد آقازاده آموخت و برای ادامه تحصیل به نجف رفت و در سلک شاگردان آیات سیدابوالحسن اصفهانی و حاج‎آقا ضیاءالدین عراقی درآمد.

پس از مدتی به مشهد بازگشت و خارج فقه و معارف را از محضر آیت‌الله میرزا مهدی اصفهانی بهره برد و تا مرگ استاد، او را ر‎‎ها نساخت. خورشید عمر ایشان روز هفتم ربیع‌الاول سال 1370 ه‍.ق، تنگ غروب آفتاب، غروب کرد و فردای آن روز، تن آرام‌یافته‌اش در صحن نو، حجره سوم ضلع شمالی، به دل خاک سپرده شد.

آیت‌الله حاج سیدابوالعلی درچه‎ای‎زاده، فرزند ارشد آیت‌الله العظمی سیدمحمدباقر درچه‌ای، در حوزه نجف به تحصیل پرداخت و به دریافت اجازه اجتهاد از اساتید خود آیات سیدابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاء عراقی و نائینی و عمویش آقا سیدمهدی درچه‎ای نایل آمد. ایشان پس از بازگشت به اصفهان به‎عنوان نماینده تام‌الاختیار آیت‌الله العظمی بروجردی در این شهر تعیین شد. آ

یت‌الله درچه‎ای‎زاده از شنبه تا چهارشنبه در اصفهان در مسجد قطبیه، اقامه جماعت داشت. ایشان نهم آبان 1339 هجری شمسی درگذشت و به دستور آیت‌الله فقیه سبزواری در یکی از حجره‎‎‎های باغ رضوان دفن شد.

آیت‌الله حاج آقا حسین موسوی شاهرودی از فقهای قرن چهاردهم هجری است. وی حدود سال 1315 ه‍.ق در یکی از روستا‎‎های شاهرود به دنیا آمد.

پس از تحصیل مقدمات و سطوح در شاهرود، عازم نجف شد و آن‎جا سال‌‎‎ها از محضر آیات عظام سیدابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاءالدین عراقی و حاج سیدمحمود شاهرودی و سیدابوالقاسم خوئی استفاده کرد و تقریرات فقه و اصول دو استاد متأخر خود را نوشت و پس از نیل به درجه اجتهاد به ایران آمد.

در مشهد ساکن شد و در مسجد بالاخیابان به اقامه جماعت و تدریس پرداخت. روز 29 ربیع‌الاول 1410 ه‍.ق / هشتم آبان 1368 ه‍ـ. ش در مشهد درگذشت و روز بعد طی تشییع باشکوهی در حجره فراش‌‎‎ها واقع در دارالسیاده حرم به خاک سپرده شد.

آیت‌الله شیخ محمدمهدی خالصی کاظمی اسدی، فرزند شیخ حسین فرزند شیخ عبدالعزیز، از مجتهدان و مراجع مبارز شیعه در قرن 14 هجری است. در 15 ذیحجه 1277 یا 9 ذیحجه 1276 در «کرخ» کاظمین به دنیا آمد و همان‎جا رشد یافت.

عارف بالله و عاشق دل‎سوخته اهل بیت، حاج شیخ جعفر مجتهدی در بیست و هفتم جمادی الثانی 1343 ه‍.ق / اول بهمن 1303 ه‍ـ. ش در خانواده‎ای بسیار متدین و مرفه در شهر تبریز دیده به جهان گشود. پدر ایشان حاج میرزا یوسف از دل‎باختگان آستان سیدالشهداء (علیه‎السلام) بود.

او مدت یک سال در نجف به پینه‌دوزی پرداخت و تمام املاک خود را به مستأجران بخشید، مدتی برای تکمیل ریاضت به بغداد رفت و ه‍شت سالی به‎طور مداوم در مسجد سهله نجف معتکف شد و جز برای تجدید وضو و تطهیر از مسجد خارج نشد.

و حالتی شبیه حال شخص محتضر داشت. در همین ایام با حاج ملا آقاجان زنجانی دیدار کرد. مرحوم مجتهدی هفت سال نیز در کربلا ماند و تمام شب‌‎‎ها را در صحن حضرت سیدالشهدا به عبادت و توسل پرداخت و در جریان کودتای عبدالکریم قاسم، بر ضد ملک فیصل به ایران بازگشت.

ایشان در ایران مدام در سفر به‎سر می‌برد و شانزده مرتبه با پای پیاده به مشهد مشرف شد. ایشان پس از حدود چهار سال اقامت در جوار حضرت امام رضا (علیه‎السلام) در تاریخ ششم رمضان 1416 قمری هنگام ظهر روز جمعه، دار فانی را وداع گفت و در صحن (آزادی) حرم مطهر، حجره بیست و چهار به خاک سپرده شد.