اشعار-دلنوشته ها-متن و قطعه ادبی رضوی
بارگاه -خادمان-مدفونین در حرم و زیارت حرم رضوی
اخبار رضوی
امام رضا علیه السلام و قرآن-نماز و دعا
ازمعصوميه تا رضويه
مقالات-سخنرانی-کلام بزرگان واندیشمندان
معصومین -اهل بیت و امام رضا
حماسه سیاسی-اقتصادی-فرهنگی-اجتماعی در سیره رضوی
دانلود رضوی(عکس-نرم افزار-فیلم و...)
طب الرضا-پرسمان و فقه امام رضا
امام رضا(سیره-فضائل-کرامات-احادیث-مناظره)
دلی دارم که تنگ مشهد توست/ به سر شوق حریم و گنبد توست
گـــدایی خسته در باب‌الجـــوادم /امیدم هم به فضــل مرقد توست
امام رضا (ع) می‌فرمایند: مۆمن، مۆمن واقعی نیست، مگر آن که سه خصلت در او باشد: سنتی از
پروردگارش و سنتی از پیامبرش و سنتی از امامش. اما سنت پروردگارش، پوشاندن راز خود است، اما سنت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتاری با مردم است، اما سنت امامش، صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشان حالی است.
امروز می‌خواهم با تو ساده حرف بزنم بی‌هیچ بازی با کلمات یا ریختن عواطف میان واژه ها، مثل وقتهایی که دوستت دارم های بی ریای کودکانه ام را می‌پیچیدم لای کاردستی و روز مادر می‌دادم به مادرم.
مثل انشاهای دوران دبستان و یا تبریکهای صادقانه روز معلم با بوسه ای بر گونه اش که مثل دنیایی از احساس می‌نشست توی قلبم.
میدانی امام مهربانی ها این روزها خیلی بی‌حوصله ام... تکیده شده ام. گاهی ساعتها می‌نشینم رو به روی پنجره اتاقم و خیره می‌مانم به دیوار خانه رو به رو بی آنکه زمان را بدانم یا چند صفحه دلنوشته می‌نویسم و پاره میکنم و دوباره از نو شروع میکنم... دلم حسابی گرفته ...
پای ضریح ات هم آمدم ... گلایه هم کردم ... شکایت هم آوردم ... حتماً حواست به من بود... گفتم کسی که خیلی دوستش داشتم باورم را به هم ریخت ... گفتم از درون خرد شدم...شکستم...گفتم طاقتم زیاد نیست... گفتم مثل مجسمه ای شدم که به یک باره از هم پاشید... نگفتم؟
قسم به کلمه که از آن زاده شدم، قسم به صبحگاه، آنگاه که رو به سوی خورشید پرواز میکنم، قسم به شکوفهها و شاپرکها و قاصدکهایی که از خراسان برایم خبر میآورند و بهارم را معنا میکنند؛ که در شوق وصال میسوزم و میگدازم و شبم سحر نمی شود.
دید موسی شبانی را به راه
کو مي‌گفت ای خدا و ای اله
...
ما بیرون را ننگریم و قال را
ما درون را بنگیریم و حال را
با هم راه افتادیم؛ من بودم و شبان. او می‌رفت چارق خدا را بدوزد، روغن و شیر برایش ببرد، موهایش را شانه کند و من می‌رفتم پابوس حضرت.
گفت: حالا کدام حرم برویم؟ گفتم فرقی با هم ندارند، همه اولیا‌ی خدا یک نور واحدند. شبان خندید و گفت: برای تو فرقی نمي‌کند کجا برویم؟ گفتم: نه، نباید هم بکند. گفت: پس چرا به اسم او که مي‌رسی روی چشمت را مه مي‌گیرد، فرقی نمي‌کند که...
